ΣΠΥΡΟΣ ΣΙΔΕΡΗΣ Νωρίς τη Δευτέρα, οι 10 πρεσβείες στην Τουρκία από τις ΗΠΑ, Καναδά, Φινλανδία, Σουηδία, Δανία, Νορβηγία, Νέα Ζηλανδία, Ολλανδία, Γερμανία και Γαλλία ανακοίνωσαν ότι τηρούν το άρθρο 41 της Σύμβασης της Βιέννης για τις διπλωματικές σχέσεις, το οποίο καλεί τους πρεσβευτές να μην παρεμβαίνουν στις εσωτερικές υποθέσεις των κρατών στα οποία υπηρετούν.
Η παρέμβαση υπέρ του υπόδικου Osman Kavala από τους Πρέσβεις των 10 χωρών, εξόργισε τον Πρόεδρο Erdogan ο οποίος σύμφωνα με τις πληροφορίες που διέρρευσαν ζήτησε να χαρακτηριστούν ανεπιθύμητα πρόσωπα στην Τουρκία.
Μετά το χτεσινό Υπουργικό Συμβούλιο ο Erdogan δήλωσε ότι «οι πρεσβευτές που εξέδωσαν τη δήλωση για την υπόθεση Kavala στοχεύουν άμεσα στη δικαιοδοσία της Τουρκίας, το δικαίωμα της κυριαρχίας».
«Η Τουρκία δεν μπορεί να ανεχθεί πρεσβευτές που αμφισβητούν τη δικαιοσύνη της, ενώ ούτε τα νομοθετικά και εκτελεστικά όργανα της χώρας δεν μπορούν να παρεμβαίνουν σύμφωνα με το τουρκικό Σύνταγμα», σημείωσε ο Τούρκος Πρόεδρος.
Αν το δει κάποιος από την πλευρά της Τουρκίας και της ηγεσία της έπραξε το αυτονόητο. Κανείς δεν μπορεί να παρεμβαίνει στις εσωτερικές υποθέσεις της χώρας. Κι έτσι πρέπει. Κανείς και ιδιαίτερα πρέσβης δεν μπορεί να παρεμβαίνει. Ας το ακούσουν και στην Ελλάδα αυτό.
Η δήλωση του Εκπροσώπου του State Department Ned Price, δεν αφήνει περιθώρια για δεύτερες σκέψεις.
«Λάβαμε υπόψη τις πιο πρόσφατες δηλώσεις του Προέδρου Erdogan. Θα συνεχίσουμε να προάγουμε το κράτος δικαίου και το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων παγκοσμίως. Η κυβέρνηση Biden επιδιώκει συνεργασία με την Τουρκία σε κοινές προτεραιότητες. Και όπως με κάθε σύμμαχο του ΝΑΤΟ, θα συνεχίσουμε να συμμετέχουμε σε διάλογο για την αντιμετώπιση τυχόν διαφωνιών. Πιστεύουμε ότι ο καλύτερος δρόμος προς τα εμπρός είναι μέσω της συνεργασίας σε θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος και γνωρίζουμε ότι έχουμε πολλά θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος με την Τουρκία.»
Η Τουρκία παραμένει χώρα ενδιαφέροντος για τις ΗΠΑ. Η «επιστροφή» στην τάξη για τους Πρέσβεις που εξέφρασαν την υποστήριξη τους προς τον Kavala, δείχνει ότι η Τουρκία δεν είναι μια αμελητέα χώρα για την παγκόσμια σκηνή.
Τα όσα λέγονται και γράφονται στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης για την Τουρκία, δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, αλλά στις επιθυμίες που έχουμε ως χώρα για την γείτονα, κάτι που ενισχύεται και από την κυβερνητική ρητορική.
Υπάρχει έλλειμμα δημοκρατίας σαφέστατα στην Τουρκία, αλλά το ίδιο συμβαίνει και με άλλες χώρες που είμαστε «σύμμαχοι», όπως η Αίγυπτος, το Ισραήλ απέναντι στους Παλαιστίνιους, τα μέλη της ΕΕ Ουγγαρία και Πολωνία.
Υπάρχει πρόβλημα στην γείτονα με την πραγματική οικονομία, αλλά το ένα τρίτο της, είναι η γκρίζα οικονομία ή αν θέλετε παραοικονομία, που κινεί την αγορά.
Υπάρχει δυσαρέσκεια από τους πολίτες για τον Τούρκο Πρόεδρο, αλλά δεν είναι τόσο μεγάλη όσο θέλουν να την εμφανίζουν. Θα πρέπει να γίνει σαφές ότι στα 20 χρόνια σχεδόν που βρίσκεται στην εξουσία της χώρας, έχει αλλάξει την καθημερινότητα των πολιτών προς το καλύτερο, ιδιαίτερα για τους μη προνομιούχους.
Να θυμίσω εδώ, χωρίς να τους συγκρίνω, τον Ανδρέα Παπανδρέου, όπου όντας κατηγορούμενος για διαφθορά το 1989, λάμβανε 40% στις εκλογές, μόνο και μόνο για όσα είχε κάνει για τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.
Οι εκλογές που σύμφωνα με πληροφορίες θα γίνουν πρόωρα το 2022 στην Τουρκία, θα σηματοδοτήσουν και την πραγματικότητα για το πολιτικό σκηνικό στην γειτονική χώρα.
Χρέος της ελληνικής διπλωματίας είναι να αναγνώσει το τι πραγματικά συμβαίνει στην Τουρκία και να κατευθυνθεί την πολιτική της σε μια θετική ατζέντα που θα μειώσει τις εντάσεις και τις προκλήσεις, καθώς η Ελλάδα θα «χρησιμοποιηθεί» πολύ στον προεκλογικό αγώνα της Τουρκίας.