ΧΑΡΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ Η πανδημία στάθηκε ως μια ευκαιρία για την κυβέρνηση της ΝΔ να περάσει επιταχυμένα τα νεοφιλελεύθερα σχέδια της για την παιδεία, με σκοπό την σταδιακή κατάργηση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της. Με το άνοιγμα των πανεπιστημίων μετά από ενάμιση χρόνο οι φοιτητές επέστρεψαν στις σχολές τους με νέα δεδομένα. Στο διάστημα 2020 – 2021 το Υπουργείο Παιδείας πέρασε δύο εγκληματικούς νόμους Κεραμέως, επέβαλε τηλεκπαίδευση και μείωσε την χρηματοδότηση των πανεπιστημιακών δομών.
Με το αφήγημα της υγειονομικής προστασίας, το άνοιγμα των σχολών έγινε με την εγκατάσταση ελέγχων των φοιτητών στις εισόδους για πιστοποιητικά εμβολιασμού ή ράπιντ τεστ (επί πληρωμή!). Αυτοί οι έλεγχοι δεν διεξάγονται από υγειονομικούς, ακαδημαϊκούς, ούτε καν από δημόσιους εργαζόμενους. Οι έλεγχοι διεξάγονται από εργολαβικούς υπαλλήλους. Έχοντας αυτό στο μυαλό καταλαβαίνει κανείς ότι οι ελεγκτές δεν είναι σε καμία θέση να είναι αρμόδιοι για την εξασφάλιση της υγείας των φοιτητών. Μα δεν είναι αυτός ο σκοπός τους έτσι κι αλλιώς. Η εγκατάσταση ελεγκτών στα πανεπιστήμια αποτελεί απόπειρα κανονικοποίησης της έννοιας των ελέγχων κάθε είδους στα πανεπιστήμια. Η επίθεση στην δημόσια και δωρεάν παιδεία είναι απαραίτητο να βρει όσο λιγότερη αντίσταση μπροστά της γίνεται, έτσι είναι σημαντικό οι φοιτητές να αφομοιώσουν στην συνείδηση τους ότι είναι φυσιολογικό να ελέγχονται για να πατήσουν πόδι στις ίδιες τους τις σχολές.
Με τον νόμο Κεραμέως- Χρυσοχοϊδη η κυβέρνηση κατάφερε να θεσμοποιήσει την πανεπιστημιακή αστυνομία. Η πανεπιστημιακή αστυνομία όμως είναι απλά το κερασάκι στην τούρτα, είναι απλά το όργανο της φυσικής επιβολής των νεοφιλελεύθερων μέτρων που περνούν με σκοπό την ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Δίδακτρα, κάρτες σίτισης, ν+2-3, πειθαρχικά, τσάκισμα του φοιτητικού συνδικαλισμού και των συλλόγων, εισχώρηση ιδιωτικών παραγόντων σε πανεπιστημιακές λειτουργίες, αξιολόγηση, διάλυση των τμημάτων και μετατροπή των πανεπιστημίων σε σούπερ μάρκετ γνώσεων κατακερματίζοντας κάθε έννοια επαγγελματικών δικαιωμάτων, όλα αυτά δεν μπορούν να σταθούν στην συνείδηση των φοιτητών και να εφαρμοστούν χωρίς την φυσική επιβολή τους από ένα σώμα το οποίο θα υπακούει όχι τις πρυτανικές αρχές αλλά κατευθείαν το αστικό κράτος και την εκάστοτε νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση.
Κάρτα σίτισης και έλεγχοι στην λέσχη του ΑΠΘ
Στις 10/11, η Πρυτανεία και η Λέσχη του ΑΠΘ ανακοίνωσαν ότι όποιος επιθυμεί να τρώει στη λέσχη, θα πρέπει να εκδώσει κάρτα σίτισης μέχρι τις 30/11. Αυτή η απόφαση δεν ήρθε τυχαία, αλλά μόλις ένα μήνα αφότου η χρηματοδότηση της λέσχης μειώθηκε κατά 34% (2 εκατομμύρια ευρώ) και περίπου 1 χρόνο από την απόπειρα της εργολαβίας να απολύσει 30 εργολαβικούς εργαζομένους. Παράλληλα, από το ξεκίνημα της χρονιάς, επιχειρούνται τακτικά έλεγχοι πάσο στην είσοδο της Λέσχης. Πρυτανεία και εργολαβία θέλουν να επιβάλλουν την πλήρη ιδιωτικοποίηση της και την επιβολή αντιτίμου αποκλείοντας τους πιο φτωχούς φοιτητές, όπως προσπάθησαν να το επιβάλλουν ανεπιτυχώς και το 2018, αλλά μετά την άμεση μαχητική απάντηση των φοιτητών, το απέσυραν. Κυβέρνηση – εργολαβίες κοιτάζουν πως θα μπουκώσουν με κρατικό χρήμα, πως θα προχωρήσουν το πανεπιστήμια της «Αγοράς» και το πως θα φορτώσουν το κόστος σπουδών στις πλάτες των φοιτητών και της κοινωνίας. Η κάρτα σίτισης είναι το εργαλείο για να ξεμπερδεύουν με την δωρεάν σίτιση. Στην αρχή θα αποκλειστούν οι «έξω-πανεπιστημιακοί» και οι άνω των ν+2 ετών, ενώ σταδιακά το αντίτιμο θα γενικευτεί για όλους, καταργώντας κάθε έννοια μέριμνας.
Συντάκτης: Χάρης Παναγόπουλος (ikarosasteras)