ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΡΑΤΑΝΟΣ Οι Boomers που χαλάνε τις οικογενειακές στιγμές και αλλοιώνουν τη γεύση των κεφτέδων για να ικανοποιήσουν το εξεζητημένο εγώ τους, τείνουν να εξελιχθούν σε μάστιγα. Σταματήστε τους!
Οι πιο αμήχανες στιγμές είναι εκείνες που δεν μπορούν να γίνουν διήγηση, γιατί το συναίσθημα είναι ανύπαρκτο και δεν μπορεί να μεταδοθεί. Όπως στα οικογενειακά τραπέζια, όταν οι Boomers προσπαθούν να ξεκινήσουν πολιτικές συζητήσεις καταδεικνύοντας ευθύς εξαρχής την ανεπάρκεια της νεολαίας, ενώ ταυτόχρονα εξυμνούν τα διάφορα κατορθώματά τους όταν αντίστοιχα ήταν εκείνοι νέοι. “Sky is the limit” για εκείνους, που στην πορεία τους προς τα πλούτη ή την αποτυχία ξέχασαν πως απώλεσαν ψυχή, αξιοπρέπεια, κύρος, ιδανικά.
Οι Boomers είναι η πιο κυνική γενιά του περασμένου αιώνα, παρόλο που είναι η πιο χαϊδεμένη. Δεν πολέμησε σε κανέναν πόλεμο, έζησε την οικονομική ευμάρεια που παρείχε η παγκόσμια ειρήνη, τη στοργή των γονιών… Αν υπολογίσουμε πως οι εκπρόσωποι αυτής της γενιάς άρχισαν να “έρχονται στα πράγματα” (όρος που εκείνοι καθιέρωσαν) στα 40 τους, τότε μιλάμε πως η εμπλοκή τους στο παγκόσμιο σκηνικό ξεκινάει από τα 90s. Τι έχουμε δει από τότε;
Πολέμους που ξέσπασαν με ανεπαρκή στοιχεία, ανεξέλεγκτη άνοδο του καταναλωτισμού, εργαλιοποίηση κάθε είδους συναισθήματος, επικράτηση της επικοινωνίας έναντι της ουσίας, χειραγώγηση των ΜΜΕ, χρεοκοπίες χωρών (όχι λόγω πολεμικών συρράξεων).
Η γενιά που αποδέχθηκε και προσπάθησε να επιβάλλει σε όλους την άποψη πως “η οικονομία είναι πιο σημαντική από την κοινωνία” και πως η φιλαργυρία δεν είναι “θανάσιμο αμάρτημα”, αλλά κινητήριος δύναμη της οικονομίας, θα ξιφουλκήσει με επιχειρήματα αμφιλεγόμενα, τα οποία όταν εντοπιστούν και καταρριφθούν τότε θα βαπτιστούν “αγοραία”, “της ζωής που εσύ δεν ξέρεις γιατί εσύ τρως ακόμη από τους γονείς σου”.
Οι Boomers -γαντζωμένοι ακόμη στις καρέκλες του, προσκωλυμενοι στις απόψεις που διέλυσαν τον πλανήτη και έφεραν την οικολογική καταστροφή μια ώρα αρχύτερα, αμφισβητούν οποιαδήποτε κριτική, διεκδικώντας τη σοφία της εμπειρίας που διέθεταν οι αντίστοιχοι 70ηδες όταν εκείνοι ήταν νέοι. Μόνο που αυτοί δεν έζησαν πόλεμο, δεν βίωσαν κάποιο δράμα αντίστοιχο.
Φυσικά και κατά κύριο λόγο η αναφορά επικεντρώνεται στους Boomers του δυτικού κόσμου. Σε εκείνους που καταπίεσαν τόσο πολύ τις μουσουλμανικές χώρες που κατάφεραν να φέρουν τον πόλεμο στα σπίτια τους και τα εμπορικά τους καταστήματα, που προκάλεσαν τεράστια μεταναστευτικά ρεύματα με την ανοχή και τη συνεργασία με διεφθαρμένα καθεστώτα. Και φυσικά, δεν μπορεί να τσουβαλιαστούν όλοι και να μπουν στον κάδο. Υπάρχουν οι θύτες, η σιωπηλή πλειοψηφία που ανέχτηκε, οι ηττημένοι που δεν κατάφεραν να πείσουν τους σιωπηλούς.
Αυτοί οι Boomers ηγέτες τύπου Clinton, Blair, Sarkozy, Bush, απασχολούν πλέον μόνο για σκάνδαλα και σερί αρνητικών απολογισμών των πεπραγμένων τους. Το ίδιο συμβαίνει και με τους “ηγέτες τους” στη χώρα μας! Απαξιωμένοι και χωρίς λαϊκό έρεισμα, βρίσκουν γρανάζια – απολειφάδια του συστήματος που εκείνοι δημιούργησαν για να γράψουν την ιστορία κατά πως τους βολεύει, πιστεύοντας πως είναι οι νικητές του τσιτάτου*. Δεν είναι όμως!
Αν πιστεύεις πως η ευγένεια και η ανατροφή επιβάλλουν να χάνεις ώρα και τα τέλεια κεφτεδάκια της μαμάς για να ακούς τις μπαρούφες των μπαρμπάδων που απέτυχαν να παραδώσουν κάτι καλύτερο από αυτό που έλαβαν, πάσο.
Αν πάλι θες να προστατεύσεις τον εαυτό σου από την οποιαδήποτε τοξικότητα τότε εύκολα μπορείς να απαντήσεις “είμαι εδώ για τα κεφτεδάκια και όχι για τους δράκους σου” και να τελειώνεις μια και καλή! Extra bonus: καμία θεία δεν θα σε φιλήσει στο τέλος της ημέρας.
*”Την ιστορία τη γράφουν οι νικητές”.
Η Lana Wachowski στέλνει τους χαιρετισμούς της από το The Matrix