Η ελληνική κοινωνία δέχεται απανωτά χτυπήματα από την πολύπλευρη κρίση την οποία διανύει. Η πανδημία του κορονοϊού έχει πάρει τερατώδεις διαστάσεις λόγω της εγκληματικής διαχείρισης της από την κυβέρνηση της ΝΔ, με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς οι οποίοι στην πλειοψηφία τους ανήκουν στα πιο φτωχά, λαϊκά στρώματα, με την ακρίβεια να έχει φτάσει σε απελπιστικά επίπεδα, με νοικοκυριά να πασχίζουν να επιβιώσουν με τα βασικά όπως ρεύμα, νερό, πετρέλαιο, ψωμί, γάλα, με την ανεργία να έχει χτυπήσει νέο (Ευρωπαϊκό!) ρεκόρ και την κοινωνική αποκτήνωση να έχει ξεφύγει με το να έχουμε εβδομαδιαία περιστατικά δολοφονιών, βιασμών και κακοποιήσεων και φυσικά την καλλιέργεια νεοναζιστικών ταγμάτων στο εσωτερικό της νεολαίας .
Η απάντηση σε όλα αυτά φυσικά ποια είναι; Καταστολή! Η κυβέρνηση των αχρήστων, δίχως σχέδιο, δίχως θέληση για την ουσιαστική επίλυση των προβλημάτων της κοινωνίας θα πρέπει τουλάχιστον να κρατάει ζωντανό το δόγμα «νόμος και τάξη», όχι βέβαια μόνο για τα μάτια του κόσμου και την δημιουργία της ψευδαίσθησης πως όλα είναι «υπό έλεγχο» αλλά και γιατί πρακτικά η καταστολή διαχρονικά λειτουργεί κατά της όποιας ταξικής αντίδρασης της κοινωνίας απέναντι στην σαπίλα στην οποία υπόκειται μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα.
Φοιτητής καλός, μόνο καθεστωτικός
Κάπως έτσι περνάμε και στο ζήτημα των πανεπιστημίων. Τις τελευταίες εβδομάδες είδαμε όργια καταστολής να παίρνουν μέρος μέσα στα πανεπιστήμια τόσο σε Αθήνα όσο και σε Θεσσαλονίκη. Αρχικά στην Θεσσαλονίκη τα ξημερώματα της 31/12 η αστυνομία προχώρησε στην εκκένωση της κατάληψης του βιολογικού στο ΑΠΘ, μιας κατάληψης που για δεκαετίες αποτελούσε ένας πολιτικός και πολιτισμικός χώρος για την φοιτητική κοινότητα, έπειτα είχαμε την εισβολή ΜΑΤ και ασφαλιτών στο πανεπιστήμιο, όπου εκκένωσαν την κατάληψη πίσω από το Χημικό, η οποία αποτελούσε αντίδραση στην εκκένωση του Βιολογικού και προχώρησαν σε συλλήψεις φοιτητών, ενώ στην Αθήνα, στην ΑΣΟΕΕ μετά τον σάλο για το ξέπλυμα της πρυτανείας του κατηγορούμενου για παιδεραστία και τοκογλυφία καθηγητή Α. Δράκου, στις 12/1 συμμορία των ΟΠΚΕ εισέβαλε στο πανεπιστήμιο όπου και συνέλαβε φοιτητές οι οποίοι ήταν στην διαδικασία απελευθέρωσης χώρου τον οποίο έκλεισε με τοίχο η πρυτανεία.
Συρματόπλεγμα θα έχει το αμφιθέατρο;
Παράλληλα με όλα αυτά η κυβέρνηση της ΝΔ έχει βάλει επιταχυμένα σε κίνηση το σχέδιο των ασφυκτικών ελέγχων μέσα στα πανεπιστήμια, ανακοινώνοντας πως η ΟΠΠΙ αναμένεται να εγκατασταθεί στα πανεπιστήμια τον Απρίλιο και παράλληλα ανακοίνωσε (έχοντας προσπεράσει την διαδικασία του διαγωνισμού) πως τουρνικέ θα εγκατασταθούν στα μεγάλα πανεπιστήμια της χώρας από τον Σεπτέμβριο, ενώ η διαδικασία του φακελώματος των φοιτητών με τα edupass έχει ήδη ξεκινήσει, έχοντας γίνει θεσμικά υποχρεωτική ιδιαίτερα στην περίοδο της εξεταστικής του χειμερινού εξαμήνου, καθώς και οι κάμερες μέσα στους χώρους παραμένουν στην συζήτηση από την ψήφιση του νόμου Κεραμέως-Χρυσοχοϊδη, πέρσι. Όλα αυτά φυσικά και δεν μπορούν να νομιμοποιηθούν στα μάτια και στη συνείδηση του κόσμου, γι’ αυτό και η κυβέρνηση προχωρά με το πρόσχημα την πάταξης της «ανομίας» μέσα στα πανεπιστήμια, όσο αφορά την διακίνηση ναρκωτικών και διαφόρων περιστατικών βίας τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με τον φοιτητικό κόσμο, πρώτα με την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου η οποία ήρθε με τον ΣΥΡΙΖΑ και έπειτα με την αστυνόμευση που φέρνουν οι ίδιοι.
Παιδεία; Σε αυτή την οικονομία;!
Για αυτούς τα δημόσια και δωρεάν πανεπιστήμια δεν μπορούν και δεν έχει νόημα να συντηρηθούν μέσα σε μια οικονομία η οποία έχει καταντήσει αισχρά παρασιτική, χωρίς καμία επένδυση στην παραγωγή και σχεδόν μηδενική απορρόφηση των πτυχιούχων από την αγορά, με αποτέλεσμα πολλοί από αυτούς να μεταναστεύουν στο εξωτερικό. Είναι ξεκάθαρο πως η διαδικασία μετατροπής των πανεπιστημίων σε επιχειρήσεις είναι κρίσιμη για τους νεοφιλελεύθερους και οι όροι για να επιτευχθεί χρειάζεται να μπουν γρήγορα. Είναι αδύνατη η ιδιωτικοποίηση των ΑΕΙ-ΤΕΙ όταν στο εσωτερικό τους υπάρχουν κατειλλημμένοι ή απλά πολιτικοί χώροι, είναι αδύνατη όσο υπάρχει φοιτητικός συνδικαλισμός, όσο υπάρχουν σύλλογοι, συνελεύσεις, πολιτικές παρατάξεις και δυνάμεις, όσο ο κόσμος βγαίνει ακόμα στον δρόμο έστω και αντανακλαστικά εν όψει των περιστατικών καταστολής. Είναι αδύνατο να εμπορευματοποιήσουν την τριτοβάθμια εκπαίδευση αν δεν την αποκόψουν πρώτα από την κοινωνία, τόσο σε φυσικό επίπεδο με τους ελέγχους και την «ασφάλεια» να μας περιμένουν σε κάθε είσοδο για να δουν ποιος είναι πελάτης τους και ποιος όχι, αλλά και σε συνειδησιακό επίπεδο όταν τα πανεπιστήμια αποκτούν το πρόσημο της πολυτέλειας των «αρίστων» και του «άπιαστου» για όσους ανήκουν στα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα.
Συντάκτης: Χάρης Παναγόπουλος (ikarosasteras)