anilikos Το Goodbye Lenin! είναι μια εκπληκτικά νοσταλγική ταινία με πολλαπλές αναφορές στην άλλοτε Ανατολική Γερμανία, το Τείχος του Βερολίνου και την περίοδο της Περεστρόικα αλλά και τη διαδικασία που ακολούθησε όταν το Τείχος έπεσε και η καθημερινότητα των ανθρώπων, αυτών των έρμαιων των συνθηκών και συμφερόντων, άρχισε να αλλάζει.
Συνοπτικά η ταινία διηγείται την ιστορία μιας μητέρας και του γιου της. Η μητέρα, ακραιφνής υποστηρίκτρια της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας, παθαίνει καρδιακή προσβολή και παραμένει σε κώμα. Στο μεταξύ το τείχος του Βερολίνου πέφτει και η Δυτικοποίηση της Ανατολικής πλευράς του Βερολίνου προχωρά με ταχείς ρυθμούς. Η μητέρα συνέρχεται αλλά ο γιος προσπαθεί να μην την ταράξει λόγω της κατάστασής της και την κρατά με τη βοήθεια πολλών σε μια “φούσκα” πραγματικότητας. Με ευφυείς τρόπους προσπαθεί να αναπαραστήσει την Ανατολική Γερμανία μέσα στο σπίτι με προϊόντα που δεν υπάρχουν πια, ειδήσεις που δεν υπάρχουν και όταν η μητέρα βγαίνει κρυφά από το σπίτι συναντώντας φορτηγά της Coca Cola και καταστήματα ΙΚΕΑ, κάνει τα πάντα για να δικαιολογήσει τις αλλαγές με γνώμονα την Ανατολική Γερμανία.
Μια ταινία που, αλίμονο, ο πλανήτης ξεκίνησε και πάλι να ζει, με αντίθετη φορά.
Σιγά σιγά κάθε ένας δυτικός κολοσσός σταματά τη δραστηριοποίησή του στη Ρωσία. Μετά την ανακοίνωση πως τα καταστήματα ΙΚΕΑ θα πάψουν να υφίστανται στη Ρωσία, χιλιάδες Ρώσοι μπήκαν σε ουρές για να διατηρήσουν λίγες υλικές μνήμες από τον Δυτικό πολιτισμό επιπλοποιίας. Το ένα μετά το άλλο τα ΜΜΕ Ρωσικών οικονομικών συμφερόντων απαγορεύονται στη Δύση. Ρώσοι συγγραφείς σιωπηρώς σταματούν να διδάσκονται και να μελετώνται. Ρώσοι διευθυντές ορχήστρας απαιτείται να κάνουν “δήλωση φρονημάτων” για να εργαστούν και να διευθύνουν.
Οτιδήποτε θυμίζει Ρωσία αποπέμπεται στην πυρά της λήθης και της μεσαιωνικής Ιεράς Εξέτασης συντονισμένα εν αποσυντονισμώ. Ο σημερινός Μακάρθυ δεν έχει εκδηλωθεί σε κάποιο πρόσωπο. Η Δύση όμως μέσω ΕΕ και ΗΠΑ έχουν ήδη επιβάλλει ποινές δίχως δίκες αυτή τη φορά. Η Δύση της “ελευθερίας” καίει την πολυφωνία και αναιρεί την ελεύθερη σκέψη και κρίση.
Σήμερα, οτιδήποτε το Ρωσικό θα είναι σαν τα αγγουράκια Σπρέβαλντ που έψαχνε αρειμανίως ο γιος στην ταινία για να τα φέρει στη μητέρα του που τα είχε επιθυμήσει. Δεν ξέρω αν και οι Ρωσικές Μπλε γάτες έχουν ενημερωθεί για την απαγόρευση κυκλοφορίας τους ή ακόμα γυρνάνε ελεύθερα στα σαλόνια της πάλαι ποτέ Ελεύθερης, Πολυφωνικής και Πολυπολιτισμικής Δύσης.
Δείτε την ταινία, πριν απαγορευτεί.