Φτάνουμε στο εξής παράδοξο. Το κέντρο να παίρνει από την αριστερά και όχι το αντίθετο.
Της Μαρίας Μπαλάφα
Η αντιπολιτική και όχι ο ριζοσπαστισμός ακολουθεί την χύμα αντίληψη της αντίθεσης σε ό,τι υποστηρίζει η εξουσία. Από την αντιπολιτική κερδίζει μόνο η ακροδεξιά. Η αριστερά που νομίζει ότι η αντιπολιτική είναι ριζοσπαστισμός χάνει και θα χάνει κι άλλο. Γιατί η διολίσθηση στον συντηρητισμό συμπαρασύρει πολλούς.
Τα δύο τελευταία χρόνια η αριστερά την πάτησε νομίζοντας ότι είναι ριζοσπαστισμός η αντιπολιτική των αντιεμβολιαστών. Μέχρι και ο ΣΥΡΙΖΑ πάτησε για μεγάλο διάστημα σε δύο βάρκες. Τώρα στον πόλεμο η αντιπολιτική είναι αυτή που καθοδηγεί τις δήθεν αντιδράσεις. Και έχουν γίνει όλα ίσιωμα με την αριστερά (στον ΣΥΡΙΖΑ αναφέρομαι) να κάνει μόκο γιατί νομίζει πως θα βρει ψηφαλάκια στη αντιπολιτική.
Αν σήμερα είσαι νέος, μορφωμένος ή όχι, αλλά κανονικά εργαζόμενος, με ανοιχτή πληροφόρηση και δράση πολύπλευρη – και όχι απαραίτητα με τις παραδοσιακές μορφές – από τις υπάρχουσες εκφωνήσεις της αριστεράς δεν σε συμπεριλαμβάνει καμία.
Μία πρόταση άλλου παραδείγματος ένταξης και κομματικής λειτουργίας κάνει ο Τσίπρας και από τη μία εμφανίζονται τα ορκ του “διώξτους όλους, πρόεδρε”, τον βασικό φορέα της αντιπολιτικής εντός του ΣΥΡΙΖΑ, που ως κοινωνία αντιλαμβάνονται μόνο τίποτα λαμόγια ή φιδέμπορους και από την άλλη οι δεινόσαυροι που υποστηρίζουν την “ριζοσπαστική παράδοση” (τα ύστερα του κόσμου, και ριζοσπαστική και παράδοση δεν μπαίνουν στην ίδια φράση) που επίσης εμφανίζουν σοβαρά ζητήματα αντιπολιτικής στο εσωτερικό τους, αλλά “τι να κάνεις, να κατς να μαλώσεις;”, ψηφαλάκια είναι και αυτά για το εσωτερικό.
Η έλλειψη καθαρών γραμμών για όλα τα ζητήματα και στην επεξεργασία και στην εκφώνηση είναι η αιτία των προβλημάτων που εμφανίζονται και δεν μπορείτε να εξηγήσετε.
Αφήγημα λέγεται. Που μιλάει για όλα, αλλά κυρίως για τα μεγάλα. Γιατί πραγματικά ένας πολίτης που δεν είναι δεξιός, είναι καλά ενημερωμένος, λειτουργεί σε μια σειρά από ζητήματα αυτενεργώντας, είναι προοδευτικός και σαφώς και πολύ ριζοσπαστικός έναντι αυτού που η αριστερά μπερδεύει ως ριζοσπαστισμό, δεν έχει κανένα λόγο σήμερα, αν και απελπισμένος από την πολιτική Μητσοτάκη, να γίνει κοινωνικό volume του αιτήματος της πολιτικής αλλαγής. Το πολύ πολύ να πάει στην κάλπη και να κάνει το καθήκον του εκείνη την τελευταία στιγμή.
Γνώμη μου.
Πρώτη δημοσίευση στο Facebook