ΜΑΡΙΑ ΔΕΔΟΥΣΗ Όταν ήταν εννέα ετών, ο Γουίλ Σμιθ είδε μια μέρα τον πατέρα του να ρίχνει μπουνιά στο κεφάλι της μητέρας του και να την ξαπλώνει αιμόφυρτη.
Δεν ήταν ένα το περιστατικό, ο μπαμπάς του ήταν πολύ βίαιος με τη μητέρα του, αλλά εκείνο το συγκεκριμένο ήταν το πιο έντονο.
Και δεν το είδε κατά λάθος, το έκανε μπροστά και στα τρία παιδιά, το ένα προσπάθησε να τον σταματήσει (ο αδελφός του), το άλλο κρύφτηκε στο μπάνιο (η αδελφή του) και το τρίτο (ο ίδιος) πάγωσε.
«Από τότε προσπαθούσα σε όλη μου τη ζωή να κάνω τους ανθρώπους να διασκεδάζουν και να γελάνε. Πίστευα ότι αν κρατούσα τους ανθρώπους χαρούμενους θα προστάτευα τον εαυτό μου και τους δικούς μου από τα ξεσπάσματα της βίας», έχει πει.
«Και ήθελα να κάνω τη μαμά μου περήφανη, να με συγχωρήσει που τότε, όταν ήμουν μικρός, δεν αντέδρασα για να την προστατεύσω».
Ο πατέρας του Σμιθ έγινε ατζέντης του. Ο Γουίλ δεν μιλησε ποτέ για όλα αυτά, μέχρι τη μέρα που ο πατέρας του πέθανε, το 2016.
«Ήταν ο βασανιστής μου, αλλά και ένας από τους σπουδαιότερους ανθρώπους που έχω γνωρίσει ποτέ», είπε εκ των υστέρων για εκείνον. Τον δίδαξε «να είναι πιστός και τελειομανής».
«Ήταν μια από τις μεγαλύτερες ευλογίες στη ζωή μου και ταυτόχρονα μια από τις μεγαλύτερες πηγές πόνου για μένα», έχει γράψει ο ηθοποιός.
«Πρέπει να το καταλάβετε, ο “Γουίλ Σμιθ”, ο μουσικός, ο μεγαλύτερος κι απ’ τη ζωή σταρ του κινηματογράφου, είναι μια κατασκευή· ένας χαρακτήρας κατασκευασμένος και τελειοποιημένος με τεράστια προσοχή. Τον σχεδίασα για να προστατεύσω τον εαυτό μου. Και γι αυτό διάλεξα την κωμωδία. Σκεφτόμουν πάντα ότι όταν γελάς ειναι δύσκολο να είσαι θυμωμένος».
Εάν δεν ήταν αυτό που είναι, ο Γουιλ Σμιθ θα ήταν το μεγαλύτερο δώρο από καταβολής κοσμου στην Ψυχολογία, την Ψυχανάλυση και την Ψυχοθεραπεία.
Είναι όλο το textbook μόνος του.
Τεράστια κατάκτηση που κατάφερε και άνοιξε το στόμα του και τα ειπε όλα αυτά.
Τεράστια.
Οι περισσότεροι δεν καταφέρνουν καν να τα δουν.
Και όχι, ακόμη κι όταν τα δεις και τα πεις και τα δουλέψεις, αποκλείεται να μην σου ξεφεύγει που και που μέσα από την «κατασκευή» ο πραγματικός, θυμωμένος, κυρίως όμως φοβισμένος σου εαυτός.
Αυτός που νοιώθει πάνω του το βλέμμα της μάνας να τρώει μπουνιές και μέχρι να πεθάνει θα αισθάνεται την ανάγκη να την υπερασπιστεί για να εξιλεωθεί.
Πρώτη δημοσίευση στο Facebook