NewsEdit Σύμφωνα με πρωινό δημοσίευμα της Liberation, οι Σοσιαλιστές ήρθαν σε συμφωνία με την Ανυπότακτη Γαλλία και θα συμμετέχουν και αυτοί στην ενιαία κάθοδο της Αριστεράς στις γαλλικές βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου. Παρά το ιστορικά χαμηλό ποσοστό της προεδρικής υποψηφιότητάς της Hidalgo, οι Σοσιαλιστές διατηρούν σημαντικές δυνάμεις σε τοπικό επίπεδo.
Του Αντώνη Γαλανόπουλου*
Ανυπότακτη Γαλλία, Πράσινοι, Κομμουνιστικό Κόμμα και Σοσιαλιστικό Κόμμα συγκροτούν τη Νέα Λαϊκή Ένωση με υποψήφιο πρωθυπουργό τον Jean-Luc Mélenchon.
Δηλωμένος στόχος του Mélenchon, και πλέον και των υπολοίπων δυνάμεων, είναι η συγκατοίκηση, δηλαδή να κερδίσει η Νέα Λαϊκή Ένωση την πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο υποχρεώνοντας τον Πρόεδρος να ορίσει ως πρωθυπουργό έναν πολιτικό που προέρχεται από αντίπαλο στρατόπεδο.
Η συγκατοίκηση έχει συμβεί 3 φορές κατά τη διάρκεια της 5ης Γαλλικής Δημοκρατίας, με τελευταία την περίοδο 1997-2002. Ο Mélenchon παρουσιάζει τις βουλευτικές εκλογές ως τον τρίτο γύρο της πολιτικής αντιπαράθεσης.
Ο τύπος στη Γαλλία μιλάει σωστά για την ένωση των Αριστερών, και όχι της Αριστεράς. Το πεδίο της Αριστεράς είναι πληθυντικό και πλουραλιστικό με μια πληθώρα ιδεολογικών ρευμάτων και διαφορετικά ρεπερτόρια δράσης. Ο πιο παραγωγικός τρόπος συνεργασίας είναι η αναγνώριση και ο σεβασμός των διαφορών, ούτε υποτίμηση ούτε φετιχισμός της ελάχιστης διαφοράς.
Η διαφαινόμενη συνεργασία έχει προκαλέσει τα μεγαλύτερα προβλήματα στο Σοσιαλιστικό Κόμμα, το οποίο βιώνει έτσι κι αλλιώς μιας βαθιά κρίση εδώ και μια δεκαετία τουλάχιστον. Το κόμμα βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού, με φήμες ακόμα και για την διάλυσή του. Η συμφωνία αυτή μπορεί να είναι μια ευκαιρία αναγέννησης ή το τελικό χτύπημα.
Το εαν θα λειτουργήσει θετικά η συγκατοίκηση, εαν κι εφόσον η Νέα Λαϊκή Ένωση κερδίσει την πλειοψηφία, εξαρτάται προφανώς από τους δυο συγκατοίκους. Πρόεδρος από το ακραίο κέντρο και πρωθυπουργός από την άκρα αριστερά (οι χαρακτηρισμοί του Macron, όχι δικοί μου) είναι ένας συνδυασμός που δεν έχουμε δει ξανά. Πολλά θα εξαρτηθούν από τον εκ μέρους του Mélenchon σεβασμό της συμφωνίας με τις άλλες Αριστερές δυνάμεις και από το εαν ο Macron θα έχει διάθεση να θυμηθεί ότι προέρχεται από το Σοσιαλιστικό Κόμμα.
Ένας μεγάλος κίνδυνος, ιδίως σε περίπτωση αποτυχίας της συγκατοίκησης αλλά όχι μόνο τότε, είναι η ενίσχυση της Le Pen, η οποία θα επιχειρήσει να εμφανιστεί εύλογα ως η μόνη αντιπολιτευτική δύναμη.
Αυτά θα τα δούμε τον Ιούνιο.
Προς το παρόν έχουμε έναν λόγο να αισιοδοξούμε κι αυτός είναι η Νέα Λαϊκή Ένωση.
Σήμερα, Star Wars Day, ευχόμαστε να υπάρχει μια Νέα Ελπίδα και May the 4th be with them.
*Ο Αντώνης Γαλανόπουλος είναι Πολιτικός Επιστήμονας
Πρώτη δημοσίευση στο Facebook