Τη μείωση του ΦΠΑ καυσίμων έχουν δει οι Πολωνοί πολύ πριν ξεκινήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία. Κατόπιν έχουν υπάρξει και άλλες παρεμβάσεις όπως η μείωση του ΦΠΑ σε ορισμένα τρόφιμα και λιπάσματα. Αυτά στην Πολωνία βέβαια. Ο δε ειδικός φόρος κατανάλωσης καυσίμων κατά την ΕΕ βρίσκεται στο ελάχιστο των 0,36 Ευρώ ανά λίτρο. Η Ελλάδα τον διατηρεί απαρέγκλιτα στα 0,7 ανά λίτρο.
Τόσο κοντά στον πολίτη είχε καιρό να βρεθεί κάποια κυβέρνηση. Να αφουγκράζεται την απελπισία και την αγανάκτηση της εκτεταμένης ονομαστικά “μεσαίας” τάξης σε τέτοιο βαθμό ώστε να δρα με καθυστέρηση οκτώ και πλέον μηνών ανεπαρκώς και πολλές φορές άδικα στην τσέπη του πολίτη.
Η καθημερινή αύξηση, ουδέποτε μείωση, της τιμής των καυσίμων έχει φτάσει σε σημείο απελπισίας πολλούς. Ακόμα και εκείνους τους υπερπατριώτες υπέρμαχους της οικοδόμησης τειχών στα σύνορα, που πλέον είναι οι πρώτοι που βρίσκονται στις ουρές των τελωνείων για να γεμίσουν φθηνά καύσιμα από γειτονικές χώρες. Έτσι στηρίζουν το κράτος για το οποίο καλύπτονται με χλαμύδες και κραδαίνουν δόρατα.
Η γελοιότητα του μέτρου του Fuel pass με τα κατά μέσο όρο τρις 13 ευρώ επί τριμήνου όχι μόνο δεν διορθώνει οικονομικά τις αυξήσεις αλλά από ανακοινώσεως έως εφαρμογής έχει γίνει ήδη παρωχημένο με τον πληθωρισμό να καλπάζει στο 9,5%. Η αφαίμαξη του κάθε πολίτη που έχυσε αίμα και ιδρώτα για να αγοράσει ένα μεταχειρισμένο αυτοκίνητο και να πηγαίνει στην ώρα του στην “καλή”, οικονομικά, δουλειά του συνεχίζεται αφειδώς με τον ειδικό φόρο κατανάλωσης να παραμένει διπλάσιος της κοινοτικής οδηγίας της ΕΕ. Έτσι γεμίζουν τα ταμεία του κράτους, λέει.
Αφαίμαξη κάθε τσέπης στην οποία πλέον λίγα μπαίνουν και τα όσα, βγαίνουν εύκολα και υπερδιπλάσια. Έτσι και με τη Ρήτρα αναπροσαρμογής, όπου εν ολίγοις σου λέει: δώσε μου 100, πάρε πίσω 60 και να είσαι και ευχαριστημένος. Και αυτά όχι από τις εταιρείες ενέργειας, αλλά από τα κρατικά ταμεία. Το ίδιο ισχύει και για τα καύσιμα. Σου παίρνω εγώ τον ΕΦΚ καυσίμων ανά λίτρο, 0,70, σου δίνω και 13 ευρώ το μήνα πίσω για τρεις μήνες και πατσίσαμε. Εν τω μεταξύ η βενζίνη έχει φτάσει τα 2.3 ευρώ.
“Να σου βάλω την ενισχυμένη;” ρωτάει ο πρατηριούχος.
“Νερό έχεις να βάλεις;” απαντάει ο οδηγός με θλιμμένο μειδίαμα.
Τόσο κοντά η κυβέρνηση στον πολίτη είναι η αλήθεια δεν υπήρξε ποτέ πριν. Τόσο κοντά ώστε να χώνει πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη του πολίτη. Το “μαζί τα φάγαμε” έχει μετατραπεί στο “μαζί τα τρώνε”. Και με τα χέρια στις τσέπες του πολίτη βολτάρουν αμέριμνοι και βολεύουν τέκνα και γόνους εντός και εκτός χώρας. Άλλωστε οι γόνοι δεν θα πάρουν ποτέ αυτοκίνητο με αιματηρές οικονομίες. Το έχουν ήδη κληρονομήσει με το χέρι στην τσέπη. Μας…