NewsEdit Είναι μια θετική εξέλιξη για την πολιτική ζωή το άνοιγμα των κομμάτων σε μαζικές ψηφοφορίες για την εκλογή των ηγεσιών τους ή για βασικές πολιτικές αποφάσεις.
Του Αντώνη Λιάκου
Σε μια εποχή παρατεταμένης κρίσης του κομματικού φαινομένου και μεταδημοκρατίας, όπου οι βασικές πολιτικές αποφάσεις παρακάμπτουν το κοινοβούλιο, είναι αναζωογονητικές αυτές οι διαδικασίες. Ενισχύουν την ιδέα της συμμετοχικής δημοκρατίας.
Η δημοκρατία δεν κατακτάται ποτέ. Τείνουμε συνεχώς προς αυτήν, είναι διαρκώς αναμενόμενη.
Οι εκλογές Κεντρικής Επιτροπής, δηλαδή του κοινοβουλίου του κόμματος, μπορεί να ανανεώσει την πολιτική με νέα πρόσωπα και κυρίως με νέους και νέες. Η απόφαση να είναι 50% οι γυναίκες είναι επίσης ιστορική και θα επηρεάσει το ελληνικό πολιτικό σύστημα συνολικά γιατί και τα άλλα κόμματα θα αναγκαστούν να πράξουν το ίδιο.
Για να φτάσει σε αυτές τις αποφάσεις η Αριστερά έπρεπε πρώτα απ’ όλα να νικήσει τον παλιό εαυτό της, δηλαδή τις κληρονομιές του «δημοκρατικού συγκεντρωτισμού», τον αριστερό ελιτισμό που καλλιεργήθηκε κυρίως στην Ανανεωτική Αριστερά στη Μεταπολίτευση, αλλά και τον παραγοντισμό των κομμάτων εξουσίας που αναπόφευκτα μετακόμισε στο κόμμα με τη διευρυνσή του.
Λύνονται δια μαγείας όλα τα προβλήματα με τις ανοιχτές εκλογές και τη συμμετοχή όλου του κόσμου της Αριστεράς στις ψηφοφορίες; Όχι βέβαια. Αλλά έχει σημασία η εμπέδωση των διαδικασιών. Εχει σημασία να μας εκπλήξουν τα αποτελέσματα.
Ποιοι και ποιες θα αποτελέσουν το κοινοβούλιο του μεγάλου και ανοιχτού αριστερού κόμματος που έχει ανάγκη η χώρα. Ειναι σημαντικό να αποτελείται από σοβαρούς ανθρώπους και όχι φωνακλάδες, από άνδρες και γυναίκες δικτυωμένους με εκτόπισμα στην κοινωνία, και όχι κομματικές καριέρες, από ανθρώπους με πρωτοβουλιακές ικανότητες που δημιουργούν συνεργασίες και δικτυώσεις με την ευρύτερη κοινωνία. Τα γράφω αυτά ως απλός ψηφοφόρος που χαίρομαι για την μεταξέλιξη της Αριστεράς, στην οποία προσπάθησα να συμβάλω έως τώρα, και στην οποία προσβλέπω με προσδοκίες.