NewsEdit Τέσσερις νέες ταινίες κάνουν πρεμιέρα απόψε, καθώς τις επόμενες ημέρες -εβδομάδες αν χρειαστεί- πλήθος κινηματογράφων θα φιλοξενούν το μπλογκμπάστερ του καλοκαιριού “Top Gun: Maverick”, με τον Τομ Κρουζ. Ωστόσο, πέρα από τις αερομαχίες, υπάρχουν και ακόμη τρία αξιόλογα φιλμ, απ’ τα οποία ξεχωρίζει το γαλλικό κοινωνικό δράμα “Ανάμεσα σε Δύο Κόσμους”, με την Ζιλιέτ Μπινός. Επίσης, προβάλλονται το αστυνομικό δράμα “Το Θαύμα”, από τη Ρουμανία και το παιδικό φιλμ κινουμένων σχεδίων “Ίκαρος και Δαίδαλος”.
Ανάμεσα σε Δύο Κόσμους (Ouistreham). Κοινωνικό δράμα, γαλλικής παραγωγής του 2021, σε σκηνοθεσία Εμανουέλ Καρέρ, με τους Ζιλιέτ Μπινός, Ελέν Λαμπέρ, Λουίζ Ποσιέκα, Οντ Ρουτερ, Ντιντιέ Παπέν, Στιβ Παπαγιάννης κ.ά.
Όλο και περισσότερες ταινίες κοινωνικού σινεμά μάς έρχονται τελευταίως από τη Γαλλία, μία χώρα που θεωρούμε, όπως φαίνεται, εσφαλμένα ότι διατηρεί ακόμη ένα ανεκτό επίπεδο ζωής και ορισμένα βασικά εργασιακά δικαιώματα, καθώς ανακυκλώνει μέτρα που πλήττουν τους εργαζόμενους και ειδικά τους πιο αδύναμους, με κακοπληρωμένες δουλειές και κυρίως την ανασφάλεια για το αύριο.
Προσφάτως είδαμε το αξιόλογο “Full Time”του Ερίκ Γκραβέλ, τώρα έρχεται το κοινωνικό δράμα του Εμανουέλ Καρέρ να εντείνει την ανησυχία για τα όσα συμβαίνουν στη Γαλλία και στην Ευρώπη γενικότερα. Εδώ, η ταινία (βραβείο του κοινού στο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου της Ελλάδας) βασίζεται στο καυστικό best-seller της Φλορένς Ομπενά, που περιγράφει τις συνθήκες εργασίας των καθαριστριών στη Γαλλία, αλλά και στην μεστή ερμηνεία της Ζιλιέτ Μπινός, που δεν έχει δίπλα της ηθοποιούς, αλλά τις πραγματικές ηρωίδες της ιστορίας.
Η τεράστιας υποκριτικής ικανότητας πρωταγωνίστρια, είναι μια συγγραφέας που μεταμφιέζεται σε καθαρίστρια για τις ανάγκες του νέου της βιβλίου και πιάνει δουλειά ως καθαρίστρια σε ένα φέρι προκειμένου να βιώσει από πρώτο χέρι τις εξοντωτικές συνθήκες εργασίας που επικρατούν.
Ο Καρέρ, ένας καταξιωμένος συγγραφέας και σεναριογράφος, από την πλευρά του, μεταφέρει με λιτότητα και αμεσότητα την καθημερινότητα των βασανισμένων αυτών γυναικών, στέκεται στην ανασφάλειά τους για το αύριο, αλλά και στο μοναδικό όπλο άμυνας που έχουν, την αλληλεγγύη, ενώ ταυτόχρονα φωτίζει το αίσθημα της συνενοχής στον ανυποψίαστο θεατή, για όσα επιτρέπει ή ενθαρρύνει να γίνονται σε βάρος των “αόρατων” εργαζομένων, των πιο αδύναμων οικονομικά ανθρώπων.
Χωρίς ιδιαίτερους μελοδραματισμούς και σεναριακά ευρήματα, θα εστιάσει πάνω στις ηθοποιούς του, στη βασανισμένη τους ζωή, που γίνεται ακόμη χειρότερη από την ανασφάλεια, ενώ θα θέσει και το θεμελιώδες ζήτημα για τους τοίχους που υψώνονται ανάμεσα στους ανθρώπους όταν φανερωθεί η κοινωνική θέση του καθενός. Άλλωστε, αυτή είναι και η αμφιβολία που έχει η Μπινός. Να αποκαλύψει την πραγματική της ταυτότητα ή όχι;
Η Μπινός, ένας πραγματικός χαμαιλέοντας της υποκριτικής, περισσότερο και από την Μέριλ Στριπ, αλλά με εντελώς διαφορετικό προσανατολισμό, με πλήρη ενσυναίσθηση και ταπεινή καταγωγή, που δεν έχει ξεχάσει, θα δοθεί ολοκληρωτικά στην αφυπνιστική στόχευση του φιλμ και θα παραδώσει για μια ακόμη μία φορά, μια καθηλωτική και αξιέπαινη ερμηνεία.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Η Μαριάν είναι μία πολύ γνωστή αρθρογράφος που μετακομίζει στη Βόρεια Γαλλία προκειμένου να κάνει μία έρευνα για το νέο της βιβλίο με θέμα την εργασιακή ανασφάλεια. Χωρίς να αποκαλύπτει την πραγματική της ταυτότητα, προσλαμβάνεται σαν καθαρίστρια μαζί με μια ομάδα γυναικών. Σε αυτόν τον καινούριο ρόλο βιώνει από πρώτο χέρι την οικονομική αστάθεια και την αόρατη κοινωνική τους υπόσταση. Ταυτόχρονα όμως ανακαλύπτει την αλληλεγγύη και τους ισχυρούς δεσμούς που δένουν αυτές τις εργαζόμενες γυναίκες.
Το Θαύμα (Miracle) Αστυνομική ταινία μυστηρίου, ρουμανικής, τσέχικης και λευκορωσικής παραγωγής του 2021, σε σκηνοθεσία Μπογκντάν Τζόρτζε Απέτρι, με τους Ιοάνα Μπουγκαρίν, Εμανουέλ Παρβού κ.ά.
Μία μικρή ευχάριστη έκπληξη από τη Ρουμανία, που μπορεί να μην ανήκει στο ενθαρρυντικό “νέο κινηματογραφικό κύμα” της βαλκανικής χώρας, αλλά σίγουρα μαγνητίζει τη ματιά μας και αυτό γιατί συνδυάζει με ισορροπία το δράμα με το αστυνομικό θρίλερ και το μυστήριο. Ένα ατμοσφαιρικό φιλμ που μπορεί να μην διακρίθηκε ιδιαίτερα στο Φεστιβάλ της Βενετίας, όπου προβλήθηκε, αλλά σίγουρα έχει το ξεχωριστό ενδιαφέρον του, ειδικά για όσους ψάχνουν κάτι πέρα από τα τετριμμένα.
Η υπόθεση αφορά μια νεαρή και πανέμορφη μοναχή, η οποία φεύγει από το μοναστήρι της για ένα προσωπικό της θέμα, περιπλανιέται ατέρμονα χωρίς να βρει τον άνθρωπο που αναζητεί και καθώς επιστρέφει άπρακτη στο μοναστήρι, την περιμένει ένας αστυνομικός που ερευνά την τύχη της.
Μπορεί η ταινία του Απέτρι, να έχει ορισμένες αδυναμίες, όπως είναι οι σκηνές που πλατειάζουν, μετατοπίζοντας το κέντρο βάρους τής ιστορίας του ή τα γνωστά κλισέ για το παρελθόν της χώρας, αλλά διαθέτει μια έντονη υπόγεια ένταση, που συνεχώς κλιμακώνεται, μέχρι το τελικό ξέσπασμα, ενώ παράλληλα σχολιάζει με διακριτική καυστικότητα τη ρουμανική κοινωνία και ιδίως της επαρχίας στην οποία οι δεισιδαιμονίες μπερδεύονται με τα νέα ήθη, τη βαρβαρότητα ενός αδυσώπητου κυρίαρχου κοινωνικού μοντέλου. Άλλωστε το δεύτερο μέρος της ταινίας είναι και το καλύτερο, καθώς κυριαρχεί η παρουσία του αστυνομικού, μέσω του οποίου αναδεικνύονται τα κοινωνικά σχόλια.
Τα ισχυρότερα χαρτιά της ταινίας, όμως, είναι οι ερμηνείες. Η Μπουγκάριν, με την εύθραυστη ομορφιά της, αφήνει υποσχέσεις για ένα λαμπρό μέλλον, αλλά ο Εμανουέλ Παρβού είναι εντυπωσιακός, στο ρόλο του ντετέκτιβ, που του γίνεται εμμονή η επίλυση της υπόθεσης, πέρα και πάνω από την αστυνομική του ιδιότητα.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Η Χριστίνα, μια νεαρή μοναχή, φεύγει κρυφά από το απομονωμένο μοναστήρι της για να φροντίσει ένα επείγον προσωπικό της ζήτημα. Η αινιγματική περιπλάνηση της νεαρής καλόγριας, όμως, δεν αποδίδει καρπούς -δεν βρίσκει τον άνθρωπο που ψάχνει. Καθώς επιστρέφει άπρακτη στο μοναστήρι, η μοίρα τής επιφυλάσσει μια απροσδόκητη εξέλιξη. Ένας αστυνομικός επιθεωρητής ερευνά την τύχη της Χριστίνας, ακολουθώντας τα ίχνη της διαδρομής της σε ολόκληρη την πόλη. Ο αποφασισμένος αστυνομικός θα ανακαλύψει θαυμαστά πράγματα, κυριολεκτικά.
Top Gun: Maverick. Περιπέτεια, αμερικανικής παραγωγής του 2022, σε σκηνοθεσία Τζόζεφ Κοζίνσκι, με τους Τομ Κρουζ, Τζένιφερ Κόνελι, Βαλ Κίλμερ, Τζον Χαμ, Μάιλς Τέλερ, Μόνικα Μπαρμπάρο, Τζον Χαμ, Γκλεν Πάουελ, Εντ Χάρις κ.ά.
Εντυπωσιακό σίκουελ της γνωστής επιτυχίας του 1986, που θεωρείται το μπλογκμπάστερ του καλοκαιριού, με θεαματικότατες σκηνές αερομαχιών. Πέρα, όμως, από τις υμνολογίες, μήπως πρέπει να σκεφτούμε και τι βλέπουμε ακριβώς;
Πέρασαν 35 χρόνια από την πρεμιέρα του Top Gun, όταν ο Τομ Κρουζ ήταν 24άρης και οι ΗΠΑ βρίσκονταν σε μια περίοδο “ευφορίας”, έχοντας μπει για τα καλά στην εποχή του Ριγκανισμού. Η ταινία του 1986, σε σκηνοθεσία Τόνι Σκοτ, υπήρξε μια τεράστια εμπορική επιτυχία, έκανε σταρ τον Κρουζ, αλλά το κυριότερο συνέβαλε τα μέγιστα στην προσπάθεια απενεχοποίησης των Ηνωμένων Πολιτειών από τον “βρόμικο πόλεμο” στο Βιετνάμ. Ταυτόχρονα, με ένα κρεσέντο μιλιταρισμού, εξαέρωσε τους χιλιάδες βετεράνους του Βιετνάμ-σωστά ερείπια, έσβησε τις μαύρες σελίδες της πολιτικής παρακμής, με το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ ή και τα αποτρόπαια που συνέβαιναν στη Λατινική Αμερική, τα οικονομικά σκάνδαλα τύπου Λόκχιντ, τη χρηματοδότηση των Κόντρας και άλλα πολλά.
Ο Τομ Κρουζ, 60άρης πια, θα επιστρέψει στα κοκπίτ των υπερσύγχρονων μαχητικών αεροσκαφών, σαν να μην πέρασε από πάνω του ο χρόνος, όπως και οι ανάλογες επιδιώξεις με εκείνες της δεκαετίας του ’80. Η οικονομική κρίση στις ΗΠΑ, πίσω από τη προβεβλημένη βιτρίνα, οι στρατιωτικές πολυδάπανες επιχειρήσεις και άλλα πολλά εξαφανίζονται υπερηχητικά, με έναν κεκαλυμμένο μιλιταρισμό, που μπορεί να αποφεύγει τις μεγαλοστομίες, αλλά αφήνει την εικόνα να μιλήσει και έναν αθεράπευτα γιγαντωμένο θαυμασμό του μεγαλείου της αμερικάνικης πολεμικής μηχανής. Οι πιλότοι, που θα εκπαιδεύσει, ο πάντα μάχιμος σμηναγός Πιτ Μάβερικ Μίτσελ, είναι οι καλύτεροι του κόσμου και τα -πανάκριβα- όπλα τους, τα τελειότερα.
Το φιλμ, αυτό το καθυστερημένο σίκουελ του Τζόζεφ Κοζίνσκι (“Oblivion”), ειδικευμένου στις περιπέτειες, όπως ήταν και ο μακαρίτης Τόνι Σκοτ, σίγουρα είναι καλογυρισμένο, με πλάνα που κόβουν την ανάσα και την αδρεναλίνη να φτάνει στα ύψη. Ο Κοζίνσκι, αποφεύγει τα ψηφιακά τρικ και τα πολλά σπέσιαλ εφέ, χρησιμοποιώντας κάμερες υψηλής ανάλυσης μέσα από τα πιλοτήρια, για εξαιρετική ευκρίνεια, αλλά το φιλμ του παραμένει ένα κατασκεύασμα εύπεπτων συνταγών όταν πατάει στη γη, με τους γνωστούς δαίμονες του παρελθόντος να καταδιώκουν τον ήρωα, τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των ιπτάμενων, τις προσωπικές ιστορίες, οι οποίες διανθίζονται και με το πάντα χρήσιμο ρομάντζο.
Κατασκευαστικά η ταινία φτάνει στα ύψη, με κύριο όπλο τις αερομαχίες. Ο Κοζίνσκι γνωρίζει από κινηματογράφο, ξέρει να φτιάχνει εικόνες που καθηλώνουν τη ματιά, εκμεταλλευόμενος την τεχνολογική πρόοδο, για να αποδώσει ρεαλιστικότερα τα όσα συμβαίνουν πάνω στα σύννεφα. Ένα υπερθέαμα που δεν αφήνει να ξεφύγει, παραπέμποντας στις υπερηρωικές ταινίες, αλλά τελικά θα μπορούσες να το χαρακτηρίσεις καθ’ υπερβολήν ακόμη και ως ένα εκτεταμένο διαφημιστικό φιλμ για τα αεροσκάφη και την πολεμική αεροπορία των ΗΠΑ. Άλλωστε, δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι το μεγαλύτερο όπλο των Ηνωμένων Πολιτειών ήταν και είναι ο κινηματογράφος. Κάτι που πιθανότατα θα αποδειχθεί και από τα εκατομμύρια εισιτηρίων που θα κοπούν σε όλο τον κόσμο.
Ο Τομ Κρουζ, επαναλαμβάνοντας τη μανιέρα του, σε ταινίες δράσης και υπερασπιζόμενος τον κινηματογράφο παλαιάς κοπής -ίσως και όχι χωρίς απώτερο σκοπό- θα καταφέρει να παραμείνει, παρά τα χρονάκια του, ο “ιδανικός Αμερικάνος ήρωας”, με το σφρίγος και το νεανικό παρουσιαστικό να σε ξενίζει. Ταυτόχρονα, όμως, θα αναλάβει και το κόστος του “εκπροσώπου” ενός κατεστημένου, που οι επιδιώξεις του δεν έχουν σχέση με ήρωες, ιδανικά ή με τον απλό κόσμο.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Με πάνω από τριάντα χρόνια υπηρεσίας ως ένας από τους καλύτερους ιπτάμενους του ναυτικού, ο Πιτ “Μάβερικ” Μίτσελ βρίσκεται εκεί όπου ανήκει. Συμμετέχει σε ακραίες αποστολές ως ένας θαρραλέος δοκιμαστικός πιλότος, και αποφεύγει μια πιθανή προαγωγή που θα τον επηρέαζε αρνητικά. Καθώς εκπαιδεύει μερικούς αποσπασμένους πτυχιούχους για μια ειδική αποστολή την οποία δεν έχει βιώσει ποτέ κανένας πιλότος, ο Μάβερικ αντιμετωπίζει τον υπολοχαγό Μπράντλεϊ Μπράντσο, γιο του μακαρίτη φίλου τού Μάβερικ, αλλά και τον αξιωματικό παρακολούθησης υπολοχαγό Νικ Μπράντσο, γνωστούς με τα ψευδώνυμα “Ρούστερ” και “Γκουζ” αντίστοιχα. Αντιμετωπίζοντας ένα αβέβαιο μέλλον αλλά και τα φαντάσματα του παρελθόντος, ο Μάβερικ βρίσκει τον εαυτό του σε μια πάλη ενάντια στους πιο σκοτεινούς του φόβους, με αποκορύφωμα αυτή την αποστολή που απαιτεί την έσχατη θυσία από εκείνους που θα επιλεχθούν για να τη ζήσουν.
Ίκαρος και Δαίδαλος (Icarus). Παιδική ταινία κινουμένων σχεδίων, γαλλικής, βελγικής και λουξεμβουργιανής παραγωγής του 2022, σε σκηνοθεσία Κάρλο Βόγκελε.
Ευχάριστο, κατανοητό, θετικών μηνυμάτων, ευρωπαϊκό animation, εμπνευσμένο από την ελληνική μυθολογία και τις περιπέτειες του Ίκαρου.
Μπορεί η ταινία του Λουξεμβουργιανού Κάρλο Βόγκελε, που πέρασε και από την Pixar, για κάποια χρόνια, να μην προβάλει τη διαδεδομένη ψηφιακή επεξεργασία και τα εντυπωσιακά έντονα χρώματα, προτιμώντας ηθελημένα εικόνες που παραπέμπουν σε σκίτσα με το χέρι, αλλά διαθέτει καθαρή γοητευτική αφήγηση, καλές προθέσεις, που περνούν στη μεγάλη οθόνη και σίγουρα θα αγγίξουν τις ευαίσθητες ψυχές των παιδιών.
Ένα φιλμ που δεν διαστρεβλώνει την ελληνική μυθολογία και τα μηνύματά της -όπως συμβαίνει κατά κόρον σε ανάλογες παραγωγές, κυρίως από την αγγλοσαξονική σχολή-, ενώ αναδεικνύει το αγαθό τής φιλίας, αλλά και των αθάνατων συμβολισμών και μηνυμάτων που φέρνει ο μύθος του Ίκαρου, ενός ιδεαλιστή ήρωα, που ακολουθεί την καρδιά του με κάθε κόστος.
Η ταινία προβάλλεται μεταγλωττισμένη, με τις φωνές των Ντίνου Σούτη, Χριστίνας Τσιπιανίτη, Βασίλη Παπαστάθη, Ακίνδυνου Γκίκα, Νικολέτας Κουνενιδάκη, Γιώργου Ματαράγκα, Κατερίνας Χρηστάκη, Κωνσταντίνου Κλαυδιανού, Δανάης Μουτσοπούλου.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Κάθε γωνιά της Κρήτης αποτελεί παιδική χαρά για τον Ίκαρο, τον γιο του μεγάλου εφευρέτη Δαίδαλου. Μία μέρα, κατά τη διάρκεια μιας εξερεύνησης κοντά στο παλάτι της Κνωσού, ο Ίκαρος κάνει μια περίεργη ανακάλυψη: ένα παιδί με κεφάλι ταύρου είναι κλειδωμένο σε μια αυλή, με εντολή του βασιλιά. Κρυφά, ακόμα και από τον πατέρα του, ο Ίκαρος θα γίνει φίλος με τον νεαρό Μινώταυρο. Όμως, η μοίρα παίρνει άλλη τροπή όταν ο Θησέας φτάνει στην Κρήτη και ο Μινώταυρος οδηγείται στον μυστικό λαβύρινθο που κατασκεύασε ο Δαίδαλος. Θα μπορέσει ο Ίκαρος να σώσει τον φίλο του και να αλλάξει την πορεία μιας ιστορίας γραμμένης από τους θεούς;
*Φωτογραφία από την ταινία “Ανάμεσα σε Δύο Κόσμους”