ΑΝΤΡΕΑΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ Μάρτιος 2020: “Μην ανησυχούμε, μία απλή γρίπη είναι”. “Εξακολουθούμε να μιλάμε για μία νόσο, η οποία στη συντριπτική της πλειοψηφία είναι ήπια και δεν μεταδίδεται όταν τηρούνται σωστά οι κανόνες υγιεινής”.
Δύο χρόνια μετά μετράμε κοντά 30.000 νεκρούς και δεκάδες εκατομμύρια ολόκληρος ο πλανήτης. Στο ενδιάμεσο εφαρμόσαμε Lockdowns που σχεδόν κατέστρεψαν την ήδη τραυματισμένη οικονομία μας. Το ΕΣΥ έφτασε στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Πάψαμε να ανησυχούμε. Ηλθε δεύτερο κύμα. Μετά πάλι μας έκελισαν μέσα. Στη συνέχεια μας καθησύχασαν. Ηλθε το τρίτο κύμα. Σακατευτήκαμε! Αλλά ούτε το σύστημα υγείας ενισχύσαμε ούτε μεθόδους ιχνηλάτησης εφαρμόσαμε ούτε το παραμικρό σχέδιο έχουμε για ένα επόμενο κύμα ή για μία άλλη πανδημία.
Και τώρα, με την “ευλογιά των πιθήκων” ξανά τα ίδια. Ξεκινάμε με καθησυχασμό: “δεν υπάρχει ακόμη διαπιστωμένο κρούσμα”, “δεν πρόκειται για πανδημάι ούτε πρόκειται ποτέ να εξελιχθεί σε πανδημία”. “Μία απλή αναφυλαξία είναι, που περνάει σε 4-5 μέρες“. Και την ίδια στιγμή τα ΜΜΕ, ξένα και ελληνικά, να σκορπούν την ανησυχία με πιο πρόσφατο αυτό το δημοσίευμα: Ευλογιά των πιθήκων: Μελέτη του 2021 εξέταζε σενάριο φρίκης με 271 εκατομμύρια θανάτους
Τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή μου!. Ενα μίγμα καθησυχασμού και τρομοκράτησης όπου πραγματικά δεν ξέρει τι να πιστέψεις και τι όχι. Διότι και τα δύο προέρχονται από επίσημες πηγές. Από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, την Ευρωπαϊκή Ενωση, τον ΕΟΔΥ, την Ανεξάρτητη Ομάδα για την Πανδημική Ετοιμότητα και Απόκριση (Independent Panel for Pandemic Preparedness and Response) και άλλες.
Κατάκοποι από τη 2ετία της πανδημίας και θέλοντας να διατηρήσει κάποια ίχνη αισιοδοξίας ο μέσος πολίτης θέλει να πιστέψει ότι η “ευλογιά των πιθήκων” θέλει μεν προσοχή αλλά δεν είναι το ίδιο επικίνδυνη που με τον κοροναϊό (ο οποίος αρχικά “δεν ήταν επικίνδυνος”). Θέλει να επιλέξεις ψύχραιμες φωνές όπως του Ηλία Μόσιαλου όταν λέει: «Στην Ελλάδα, μέχρι στιγμής, δεν υπάρχει κρούσμα. Ας θυμόμαστε πως δεν βοηθά ούτε ο στιγματισμός, ούτε ο πανικός, ούτε η τρομολαγνεία. Ας μείνουμε ενημερωμένοι και ας προσέχουμε.».
Και μετά διαβάζεις στο Reuters πως κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποφάσισαν να προχωρήσουν σε κοινές αγορές ενός εμβολίου και ενός αντιικού φαρμάκου για την καταπολέμηση της ευλογιάς των πιθήκων. Και λες “αυτό κάποτε το είχα ξαναδιαβάσει…
Σύμφωνα με τη σουηδική εφημερίδα Dagens Nyheter, η οποία επικαλείται δηλώσεις του επικεφαλής για τους εμβολιασμούς της Σουηδίας, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα αγοράσει το εμβόλιο Imvanex της Bavarian Nordic και το φάρμακο Tecovirimat της Siga Technologies από τις ΗΠΑ. Ο επικεφαλής του σουηδικού εμβολιαστικού προγράμματος, Ρίτσαρντ Μπέργκστορμ, δήλωσε ότι δεν έχουν πέσει οι υπογραφές ακόμα με τις δύο εταιρείες, αλλά αυτό θα συμβεί «γρήγορα».
«Κατά πάσα πιθανότητα θα έχουμε το συμβόλαιο έτοιμο σε μια εβδομάδα περίπου και ίσως υπάρξουν κάποιες περιορισμένες παραδόσεις τον Ιούνιο», ανέφερε.
Και αρχίζεις να αναρωτιέσαι: Δηλαδή θα κάνουμε και άλλο εμβόλιο μέσα σε δύο χρόνια; Πόσα εμβόλια πρέπει να κάνουμε; Και σε ζώνουνε τα μαύρα φίδια…
Από την άλλη, είναι ακόμη νωρίς (;) διεθνείς αξιωματούχοι έχουν εντοπίσει πάνω από 200 ύποπτα και επιβεβαιωμένα κρούσματα της συνήθως ήπιας ιικής λοίμωξης σε 19 χώρες από τις αρχές Μαΐου. Η παραλλαγή της ευλογιάς των πιθήκων που εμπλέκεται στον παρόν ξέσπασμα έχει θνησιμότητα γύρω στο 1%, αν και δεν έχουν αναφερθεί ως τώρα θάνατοι.
Ομως ξαναδιαβάζει το άρθρο “Ευλογιά των πιθήκων: Μελέτη του 2021 εξέταζε σενάριο φρίκης με 271 εκατομμύρια θανάτους” και τα νούμερα που αναφέρονται σε κάνουν να ιδρώνεις: ο απολογισμός μπορεί να φτάσει τα 3,2 δισεκατομμύρια κρούσματα και τους 271 εκατομμύρια θανάτους.
Οπως καταλαβαίνει κανείς το πρόβλημα είναι επιστημονικό, είναι επικοινωνιακό/δημοσιογραφικό, είναι πολιτικό.
Επιστημονικό ίσως για αντικειμενικούς λόγους αν και στην περίπτωση της “ευλογιάς των πιθήκων” δεν δικαιολογείται η άγνοια που είχαν η επιστήμονες για τον μεταλλαγμένο κοροναϊό και τις επόμενες μεταλλάξεις του. Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει ένα παγκόσμιο συντονιστικό όργανο που αν ελέγχει τις πληροφορίες έτσι ώστε να μην ακούγονται να πλέον αντιφατικά πράγματα. Και είναι φανερό ότι ο ΠΟΥ έχει πλήρως αποτύχει σε αυτόν το ρόλο.
Επικοινωνιακό/δημοσιογραφικό διότι ο καθένας γράφει ο,τι του φανεί και ο,τι πουλάει. Κι εκείνο που πάντα πουλάει είναι ο φόβος, η ανησυχία, το νοσηρό έναντι του χρήσιμου.
Πολιτικό, τέλος, διότι κράτη και κυβερνήσεις δεν εννοούν να καταλάβουν ότι χρειαζόμαστε σχέδιο. Χρειαζόμαστε ένα σχέδιο επιβίωσης ως κοινωνίες και ως άτομα. Η ανευθυνότητα όσων μας κυβερνούν είναι πλέον θανατηφόρα. Κυριολεκτικά.