ΑΝΤΡΕΑΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ Δεν είναι η πρώτη φορά που η Γερμανία τα θέλει όλα δικά της ζητώντας θυσίες από όλους τους άλλους Ευρωπαίους και χάρες για την ίδια.
Οι κακομαθημένοι, θρασύτατοι και κυνικοί υπουργοί Οικονομικών της χώρας με πρώτο διδάξαντα τον Σόιμπλε επιμένουν να χτυπούν το χέρι στο τραπέζι με κάθε ευκαιρία. Άξιος διάδοχος ο (νεο)Φιλελεύθερος Κρίστιαν Λίντνερ ο οποίος στις αρχές του Αυγούστου παρουσίασε ένα ακόμη σχέδιο Δημοσιονομικής (τι άλλο;) Πειθαρχίας.
Όπως σημείωνε στις 4 Αυγούστου στο πρωτοσέλιδό της η οικονομική εφημερίδα Handelsblatt, «τo Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης αποτελεί τη βάση για τη συνοχή του ευρώ. Ωστόσο αυτοί οι κανόνες μετρούν ήδη 25 χρόνια και πρέπει να αναθεωρηθούν. Η κατεύθυνση προς την οποία θα κινηθεί η μεταρρύθμιση εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις θέσεις της γερμανικής κυβέρνησης» με τον Φιλελεύθερο υπ. Οικονομικών να τονίζει ότι «η Γερμανία παραμένει υπέρμαχος της πολιτικής δημοσιονομικής σταθερότητας».
Σύμφωνα με τον Κρίστιαν Λίντνερ θα πρέπει αρχικά να διατηρηθούν οι ισχύοντες ευρωπαϊκοί κανόνες περί δημόσιου χρέους: Τα κράτη-μέλη λοιπόν δεν θα πρέπει να δημιουργούν νέα χρέη ξεπερνώντας το 3% του ΑΕΠ ετησίως, ενώ το συνολικό ποσοστό δημόσιου χρέους δεν θα πρέπει να ξεπερνά το 60%.
Όπως παρατηρεί η οικονομική εφημερίδα, μετά και την περίοδο της πανδημίας, το δημόσιο χρέος σε πολλές χώρες εκτοξεύθηκε, με την πλειοψηφία των κρατών-μελών έκτοτε να «παραβιάζουν» τους κανόνες για το χρέος (κανόνες του Μάαστριχτ).
«Πολλές χώρες είναι τόσο βαριά χρεωμένες που δεν είναι σαφές πώς θα μπορούσαν να μειώσουν τα επίπεδα του χρέους τους κάτω από το όριο του Μάαστριχτ δηλαδή στο 60% του ΑΕΠ. Το ποσοστό χρέους στην Ελλάδα είναι 185%, στην Ιταλία είναι 150%» παρατηρεί η οικονομική εφημερίδα.
Δεν πέρασαν δέκα ημέρες και ο Γερμανός Οικονομικών “ξεχνάει” την αυστηρότητά του και ζητάει -στην ουσία απαιτεί- από την Ευρωπαϊκή Ενωση να μην ισχύει ο γενικός ΦΠΑ στην προσαύξηση κατά 2,419 σεντ/κιλοβατώρα στο φυσικό αέριο, στη Γερμανία.
Ο ίδιος άνθρωπος που είπε ένα βροντερό “όχι” στη φορολόγηση των υπερκερδών των εταιρειών ενέργειας διότι αυτό «θα σήμαινε ότι παραδίδουμε το φορολογικό μας σύστημα στην αυθαιρεσία».
Ο ίδιος άνθρωπος που τον Ιούλιο έκανε έναν χλιδάτο γάμο στη νήσο Ζιλτ στη Βόρεια Θάλασσα λίγες ημέρες αφού είχε εξαγγείλει περικοπές σε επιδόματα ανεργίας για μακροχρόνια ανέργους.
Ο ίδιο άνθρωπος του οποίου η χώρα προσδέθηκε, επί Μέρκελ, στο Ρώσικο ενεργειακό άρμα συμπαρασύροντας και την υπόλοιπη Ευρώπη, πράγμα που όλοι πληρώνουμε σήμερα,
Ολοι; Οχι! Η Γερμανία θέλει και πάλι να είναι η εξαίρεση!
Θράσος πέρα από κάθε όριο. Θράσος απύθμενο. Θράσος που ευτυχώς αυτή τη φορά συνάντησε το “όχι” των Ευρωπαίων. Θράσος που κάποια στιγμή θα πρέπει να αντιμετωπισθεί σε κάθε του έκφανση.
Αρκετά έχει υποφέρει η Ευρώπη από αυτό το θράσος της Γερμανίας και των κολαούζων της εδώ και έναν αιώνα!