Ήταν 12 Οκτωβρίου 1944 όταν η Αθήνα έπαιρνε βαθιά ανάσα ελευθερίας μετά από τα μαύρα χρόνια της κατοχής.
Για την ιστορική αυτή επέτειο δηλώσεις στο www.ertnews.gr, έκανε ο Δρ. Αριστομένης Ι. Συγγελάκης, Συγγραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα.
Όπως τόνισε χαρακτηριστικά: «Συμπληρώνονται σήμερα 78 χρόνια από την απελευθέρωση της Αθήνας από τον χιτλερικό εφιάλτη. Ο ελληνικός λαός, μεθυσμένος από χαρά, πλημμύρισε τους δρόμους της πρωτεύουσας γιορτάζοντας τη λύτρωσή του από το βάρβαρο ναζιστικό ζυγό. Ευλόγως προσδοκούσε τη δικαίωση των σκληρών του αγώνων. Όμως 78 χρόνια μετά τη λήξη της Κατοχής και 32 χρόνια μετά την επανένωση της Γερμανίας η σπουδαία συμβολή της Ελλάδας στον αγώνα ενάντια στον ναζισμό και τον φασισμό δεν έχει ακόμη δικαιωθεί καθώς δεν έχουν αποδοθεί οι οφειλές της Γερμανίας για τις μαζικές σφαγές, τα Ολοκαυτώματα, την λεηλασία του εθνικού πλούτου και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και την καταστροφή της χώρας μας από τα κατοχικά γερμανικά στρατεύματα.
Η μεγαλειώδης Αντίσταση και η ανείπωτη θυσία της Ελλάδας απαιτούν δικαίωση. Η Βιάννος, τα Καλάβρυτα, το Κομμένο, το Δίστομο, ο Χορτιάτης, οι Πύργοι και το Μεσόβουνο, τα Κερδύλλια, η Μουσιωτίτσα, η Υπάτη, η Κάνδανος, τα Ανώγεια, η Δαμάστα και το Μάραθος, τα χωριά του Κέντρους, όλοι οι μαρτυρικοί τόποι της χιλιοβασανισμένης πατρίδας μας, κρατούν άσβεστη την ιστορική μνήμη και αγωνίζονται για Δικαιοσύνη κι Αποζημίωση! Ένας αγώνας που συνεγείρει και ενώνει τους Έλληνες – πέρα από κομματικούς και ιδεολογικούς διαχωρισμούς – και συσπειρώνει όλο και περισσότερους Γερμανούς δημοκράτες, που παλεύουν μαζί μας διότι πιστεύουν ότι μόνο με την απόδοση δικαιοσύνης θα κλείσει οριστικά το κεφάλαιο του ναζισμού για τη Γερμανία και την Ευρώπη».
Συνεχίζοντας ο κ. Συγγελάκης, αναφέρει ότι: «Ωστόσο, σε μία εποχή που ακροδεξιά και φασιστικά μορφώματα βρίσκονται όλο και πιο κοντά στην εξουσία σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, τα ερωτήματα είναι αμείλικτα:
Έως πότε η Ο.Δ.Γ., καθολικός διάδοχος του Γ’ Ράιχ, θα αρνείται να εκπληρώσει τις απαράγραπτες και ισχυρά τεκμηριωμένες υποχρεώσεις της απέναντι στην Ελλάδα καταπατώντας την ίδια της την υπογραφή στη Συνθήκη του Λονδίνου; Έως πότε η Γερμανία θα επικαλείται για τον εαυτό της το προνόμιο της κρατικής ασυλίας / ετεροδικίας απέναντι στις αμετάκλητες αποφάσεις της Ελληνικής και της Ιταλικής Δικαιοσύνης; Άραγε, ισχύει η ετεροδικία και για όσους κατηγορούνται για ειδεχθή εγκλήματα στον πόλεμο που μαίνεται στην Ουκρανία;
Αλήθεια, τι σκοπεύει να κάνει η ελληνική κυβέρνηση για να εφαρμόσει την ομόφωνη απόφαση της Βουλής των Ελλήνων της 17ης Απριλίου 2019 διεκδικώντας σθεναρά τις γερμανικές οφειλές; Ας παραδειγματιστούμε, τουλάχιστον, από την αποφασιστικότητα της Πολωνίας.
Έως πότε θα ανέχεται το ελληνικό κράτος ταπεινωτικές μεθοδεύσεις όπως το «Ελληνογερμανικό Ταμείο για το Μέλλον», το «Ελληνογερμανικό Ίδρυμα Νεολαίας», «εκπαιδευτικά προγράμματα» για την Ιστορία της Κατοχής και άλλες πρωτοβουλίες της γερμανικής κυβέρνησης που ως στόχο έχουν να αναθεωρήσουν την Ιστορία και να ενταφιάσουν την διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών;
Έως πότε η διεθνής κοινότητα θα κωφεύει απέναντι στις απαράγραπτες ελληνικές αξιώσεις;
Απευθύνουμε δραματική έκκληση να σταματήσει άμεσα ο πόλεμος στην Ουκρανία και να τερματιστεί η αιματοχυσία. Και υπενθυμίζουμε ότι όσο δεν αποδίδεται δικαιοσύνη για τα εγκλήματα πολέμου και τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, όσο δεν τιμωρούνται οι θύτες και δεν αποζημιώνονται τα θύματα, η ανθρωπότητα διατρέχει τον κίνδυνο επανάληψης των εγκλημάτων αυτών.
Ο Μανώλης Γλέζος δεν κουραζόταν να λέει ότι «η Αντίσταση και η θυσία της Ελλάδας συντέλεσε καθοριστικά στην απελευθέρωση της Ευρώπης αλλά και της ίδιας της Γερμανίας από το χιτλερικό εφιάλτη, κάτι που η δημοκρατική Γερμανία οφείλει να μη λησμονεί». Πιστεύουμε ακράδαντα ότι η διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών αποτελεί γέφυρα κοινής πάλης, δημοκρατικής – αντιφασιστικής, του ελληνικού και του γερμανικού λαού αλλά και όλων των λαών της Ευρώπης. Άλλωστε η πραγματική συμφιλίωση των λαών, οικοδομείται μόνο στα στέρεα θεμέλια της ισότητας, της μνήμης και της δικαιοσύνης. Και σ’ αυτόν τον δρόμο θα πορευθούμε! Μέχρι το Δίκαιο να θριαμβεύσει!».