Η ωκυτοκίνη, γνωστή και ως «ορμόνη της αγάπης», μπορεί να θεραπεύσει κυριολεκτικά πληγωμένες καρδιές. Σε μια νέα μελέτη σε ψάρια-ζέβρα και ανθρώπινα κύτταρα, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η ορμόνη που δημιουργείται από τον εγκέφαλο μπορεί να βοηθήσει τον καρδιακό ιστό να αναγεννηθεί μετά από τραυματισμό και, θεωρητικά, θα μπορούσε κάποτε να χρησιμοποιηθεί στη θεραπεία των καρδιακών προσβολών, σύμφωνα με τους ερευνητές.
Η ωκυτοκίνη είναι γνωστή για την ενίσχυση των κοινωνικών δεσμών και τα επίπεδά της συχνά αυξάνονται όταν οι άνθρωποι αγκαλιάζονται, κάνουν σεξ ή έχουν οργασμό. Ωστόσο, η συγκεκριμένη ορμόνη έχει και πολλές άλλες λειτουργίες, όπως η ενεργοποίηση των συσπάσεων κατά τη διάρκεια του τοκετού και η ρύθμιση της γαλουχίας μετά. Η ωκυτοκίνη προστατεύει επίσης το καρδιαγγειακό σύστημα από τραυματισμούς, μειώνοντας την αρτηριακή πίεση και τη φλεγμονή, και διαχέοντας τις ελεύθερες ρίζες, ένα αντιδραστικό υποπροϊόν του φυσιολογικού κυτταρικού μεταβολισμού, σύμφωνα με μια ανασκόπηση του 2020 στο περιοδικό «Frontiers in Psychology».
Η νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε την Παρασκευή (30/09) στο περιοδικό «Frontiers in Cell and Developmental Biology», αναδεικνύει ένα ακόμη πιθανό όφελος της ωκυτοκίνης- τουλάχιστον στο ψάρι ζέβρα. Συγκεκριμένα, η ορμόνη βοηθά την καρδιά να αντικαταστήσει τα τραυματισμένα και νεκρά καρδιομυοκύτταρα, τα μυϊκά κύτταρα που τροφοδοτούν τις καρδιακές συστολές. Τα πρώτα αποτελέσματα σε ανθρώπινα κύτταρα υποδηλώνουν ότι η ωκυτοκίνη θα μπορούσε να διεγείρει παρόμοια αποτελέσματα στους ανθρώπους, εάν χορηγηθεί με τον σωστό χρόνο και τη σωστή δόση.
Η καρδιά έχει πολύ περιορισμένη ικανότητα να επιδιορθώνει ή να αντικαθιστά κατεστραμμένους ή νεκρούς ιστούς, σημειώνουν οι συγγραφείς της μελέτης. Όμως, αρκετές μελέτες δείχνουν ότι μετά από έναν τραυματισμό, όπως μια καρδιακή προσβολή, ένα υποσύνολο κυττάρων στην εξωτερική μεμβράνη της καρδιάς, που ονομάζεται επικάρδιο, αποκτά νέα ταυτότητα. Τα κύτταρα αυτά μεταναστεύουν προς τα κάτω στο στρώμα του καρδιακού ιστού όπου βρίσκονται οι μύες και μετατρέπονται σε βλαστοκύτταρα, τα οποία μπορούν στη συνέχεια να μετατραπούν σε διάφορους τύπους καρδιακών κυττάρων, συμπεριλαμβανομένων των καρδιομυοκυττάρων.
Η διαδικασία αυτή έχει μελετηθεί σε μεγάλο βαθμό σε ζώα και υπάρχουν κάποια στοιχεία που υποδηλώνουν ότι μπορεί να συμβεί και σε ενήλικες ανθρώπους.
Ωστόσο, ακόμη και αν η διαδικασία αυτή είναι εφικτή στους ανθρώπους, δεν φαίνεται να μπορεί να οδηγήσει σε ουσιαστική αναγέννηση ιστών μετά από καρδιακή προσβολή, ανέφεραν οι συγγραφείς της μελέτης. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι μπορούσαν να εκκινήσουν αυτή τη διαδικασία σε ανθρώπινα κύτταρα στο εργαστήριο, εκθέτοντάς τα σε ωκυτοκίνη. Δοκίμασαν επίσης 14 άλλες νευροορμόνες, αλλά καμία από τις άλλες δεν μπόρεσε να διαγείρει τα βλαστοκύτταρα ώστε να μετατραπούν σε κύτταρα επικαρδίου.
Στη συνέχεια, η ομάδα διεξήγαγε πειράματα σε τραυματισμένες καρδιές ψαριών ζέβρα, γνωστά για την εντυπωσιακή ικανότητά τους να αναγεννούν όργανα, συμπεριλαμβανομένων του εγκεφάλου, των οστών και της καρδιάς. Η ομάδα διαπίστωσε ότι, μέσα σε τρεις ημέρες από έναν καρδιακό τραυματισμό, οι εγκέφαλοι των ψαριών άρχισαν να παράγουν έως και 20 φορές περισσότερο από ό,τι πριν από τον τραυματισμό. Στη συνέχεια, η ορμόνη ταξίδεψε στην καρδιά, συνδέθηκε στους υποδοχείς της και ξεκίνησε τη διαδικασία μετατροπής των επικαρδιακών κυττάρων σε νέα καρδιομυοκύτταρα.
Τα πειράματα αυτά παρέχουν πρώιμες ενδείξεις ότι η ωκυτοκίνη μπορεί να διαδραματίσει βασικό ρόλο στην αποκατάσταση της καρδιάς μετά από τραυματισμό και, ενισχύοντας τις επιδράσεις της, οι επιστήμονες θα μπορούσαν να αναπτύξουν νέες θεραπείες για τη βελτίωση της ανάρρωσης των ασθενών μετά από καρδιακές προσβολές και τη μείωση του κινδύνου μελλοντικής καρδιακής ανεπάρκειας. Αυτές οι θεραπείες θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν φάρμακα που περιέχουν ωκυτοκίνη ή άλλα μόρια που μπορούν να συνδεθούν στους υποδοχείς της ορμόνης.
ΠΗΓΗ: Live Science