NewsEdit Στα σχεδόν 35 χρόνια που εργάζομαι σε αυτό το χώρο τα έχω δει όλα. Κρίσεις, άπλα, ακμή και παρακμή.
Του Γιώργου Τούλα*
Μπαίνουμε σε μια νέα μεγάλη περίοδο αβεβαιότητας στα media. Η αγορά όχι απλά έχει παγώσει αλλά αρχίσαμε να βλέπουμε ήδη τα πρώτα λουκέτα. Από εστίαση μέχρι ψιλικατζίδικα.
Όσο το πράγμα ζορίζει, αν δεν είσαι σε άλλα κόλπα, δηλαδή να σε έχει μια κυβέρνηση, ένας δήμαρχος, ένας περιφερειάρχης στο pay roll ως μέσο που εξυπηρετεί με αγιογραφίες συμφέροντα και να δίνει εντολές ανάλογα να σε συμπεριλάβουν σε καμπάνιες διαφημιστικές κρατικές επιχειρήσεις, τράπεζες, εταιρείες που συνεργάζονται με το δημόσιο, φίλα προσκείμενοι επιχειρηματίες κλπ, αν δεν είσαι σε αυτά τα κόλπα, να οργανώνεις κάτι γελοίες ημερίδες όπου μιλούν για το 2030 υπουργοί και παράγοντες με εικονικές πραγματικότητες και να τσεπώνεις καμια πενηνταριά χιλιάδες να πληρώσεις τους μισθούς των εργαζομένων σου, τότε ψάχνεις στην αγορά.
Εκεί υπάρχει πάντα μια μπανανόφλουδα που πολλοί την πατάνε. Την πάτησαν και στο παρελθόν.
Αν δεν έχεις προϊόν της προκοπής να πουλήσεις, δηλαδή σοβαρά θέματα, άποψη, δημιουργικές ιδέες, πας στην αγορά και κατεβάζεις τα σώβρακα.
Λες έλα με 200 ευρώ θα σου βάλω διαφήμιση, θα σου φωτογραφίσω δωρεάν το μαγαζί, θα σου γράφω κείμενα, θα σου πληρώσω χορηγημένη στα social, θα σου βαλω και μια δωρεάν στο τέλος του χρόνου, θα πάρω και ένα πανί αν έχει σκόνη το τραπέζι.
Αυτό στη πράξη σημαίνει μπορεί να πάρεις μπόλικη φτηνή διαφήμιση που για να τη χωρέσεις στα έντυπα πχ θα πρέπει να βγάλεις κάτι τόμους και με τις τιμές που πουλιέται πια το χαρτί θα μπεις μέσα από χέρι.
Έτσι ακριβώς έκλεισαν άπειρα έντυπα πριν κάμποσα χρόνια, το ίδιο συμβαίνει ξανά.
Η σεζόν που ξεκίνησε θα είναι ο θάνατος σου η ζωή μου για τον κλάδο μας. Και μπροστά στο φόβο των λουκέτων ξανά όλο και πιο πολλοί θα σωπαίνουν απέναντι σε κάθε πράγμα που θα συμβαίνει.
Αυτά.
*Δημοσιογράφος – Εκδότης του περιοδικού Parallaxi
Πρώτη δημοσίευση στο Facebook