Το 2022 ήταν η χρονιά που οι εργοδότες ζητούσαν πλέον από τους υπαλλήλους τους να επιστρέψουν στα γραφεία την ώρα που εκείνοι διεκδικούσαν μεγαλύτερη ευελιξία και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να επιλυθεί με τη νέα χρονιά.
Υβριδικές διευθετήσεις, με βάση τις οποίες οι υπάλληλοι θα πηγαίνουν στο γραφείο τους μόνο κάποιες ημέρες της εβδομάδας και τις υπόλοιπες θα τηλεργάζονται, έχουν κερδίσει ευρεία αποδοχή και έχουν επικρατήσει ως μια συμβιβαστική λύση.
Αλλά πολλοί εργαζόμενοι αντιστέκονται παρότι κάποιες εταιρείες απαιτούν την καθημερινή εργασία στο γραφείο.
Στην Πόλη της Νέας Υόρκης, για παράδειγμα, κυβερνητικά στοιχεία δείχνουν ότι η χρήση του υπόγειου σιδηροδρόμου αυξήθηκε στις πλουσιότερες και επιχειρηματικές συνοικίες, ειδικά κατά το καλοκαίρι, γεγονός που υποδηλώνει ότι περισσότεροι υπάλληλοι γραφείου πηγαίνουν στη δουλειά τους.
Παρόλα αυτά, το ποσοστό της εργασίας στο γραφείο είχε φθάσει τον Οκτώβριο μόλις στο 67% των επιπέδων πριν από την πανδημία.
Τους τελευταίους μήνες η χρήση του υπόγειου σιδηροδρόμου τα σαββατοκύριακα έχει πλησιάσει τα προπανδημικά επίπεδα σε σχέση με τις καθημερινές.
Ξεχωριστά στατιστικά στοιχεία για το Λονδίνο δείχνουν ότι η χρήση του μετρό έχει φθάσει λίγο πάνω από το 80% σε σχέση με τα προπανδημικά επίπεδα.
Ο αναπτυσσόμενος εργασιακός χώρος επηρεάζει και τις επιχειρήσεις ακινήτων για γραφεία. Παγκοσμίως, ο χώρος των ακινήτων για γραφεία κινείται προς μισθώσεις μικρότερης διάρκειας και ευέλικτες επαγγελματικές εγκαταστάσεις, σύμφωνα με μια έκθεση του Σεπτεμβρίου της JPMorgan Chase.
Σε πόλεις όπως το Λονδίνο και η Νέα Υόρκη οι εταιρείες απολύουν μεν, αλλάζουν εγκαταστάσεις δε: η ζήτηση για νέα ακίνητα έχει αυξηθεί, ενώ τα παλαιότερα κτίρια είναι πιθανό να μείνουν στα αζήτητα.
Στη Νέα Υόρκη, παρότι οι νέες επιχειρήσεις που έχουν ανοίξει τον τελευταίο χρόνο είναι περισσότερες από αυτές που έκλεισαν στη διάρκεια της πανδημίας, έχει αλλάξει η γεωγραφική τους κατανομή, λέει η Κάθριν Γουάιλντ, η εκτελεστική διευθύντρια της εταιρείας Partnership for New York City.
Το Μανχάταν, όπου βρίσκεται ο μεγαλύτερος όγκος των γραφείων, έχασε επιχειρήσεις ενώ δημοτικά διαμερίσματα, όπως το Κουίνς και το Μπρούκλιν, όπου κατοικεί πολύς κόσμος, αύξησαν τον αριθμό των επιχειρήσεων που στεγάζονται εκεί.
Πολλά διακυβεύονται σε σχέση με το πώς θα εξελιχθεί ο εργασιακός χώρος. Οι εξελίξεις αυτές θα μπορούσαν να καθορίσουν αν θα επιστρέψουν στις δουλειές τους κάποιοι εργαζόμενοι, οι οποίοι άφησαν τη δουλειά τους στη διάρκεια της πανδημίας–όπως γυναίκες που απασχολήθηκαν αμισθί στην παροχή πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, εργαζόμενοι μεγαλύτερης ηλικίας και πάσχοντες από long COVID.
Αυτό με τη σειρά του θα μπορούσε να έχει επιπτώσεις στις ελλείψεις προσωπικού που πλήττουν πολλές οικονομίες και τομείς.
Για τους εργοδότες το μοντέλο που επιλέγουν θα καθορίσει πόσο ελκυστικό είναι για τους υπαλλήλους, ειδικά για τις νεότερες γενιές που απαιτούν περισσότερη ευελιξία και καλύτερη ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και ιδιωτικής ζωής.
Ενώ οι εταιρείες θα μπορούσαν να κάνουν οικονομία σε ό,τι αφορά την επιλογή ακινήτων, η υβριδική μορφή εργασίας ενέχει και άλλα κόστη–από την ανησυχία για την χαμένη παραγωγικότητα ως τη συνεργασία, την καθοδήγηση και την κουλτούρα του οργανισμού.
Σε ρυθμιζόμενους τομείς όπως τα χρηματοοικονομικά, η εργασία με απομακρυσμένη σύνδεση είναι καθοριστικής σημασίας.
Η φύση του χώρου εργασίας μπορεί ακόμη να αυξήσει τις ανισότητες που ήρθαν στην επιφάνεια από την πανδημία: φυλετικές και εθνοτικές μειονότητες υπερεκπροσωπήθηκαν σε ζητήματα πρώτης γραμμής, όπου η εργασία με απομακρυσμένη σύνδεση δεν ήταν δυνατή. Δεν έχουν αλλάξει πολλά γι΄αυτή την κατηγορία εργαζομένων.
Οι υπάλληλοι γραφείου εργάζονται σκληρά. Μια έκθεση της Microsoft τον Σεπτέμβριο ανέφερε ότι ο αριθμός των συσκέψεων ανά εβδομάδα αυξήθηκε κατά 153% παγκοσμίως για τον μέσο χρήστη της εφαρμογής Microsoft Teams (αίθουσες ομάδας όπου μπορούν να συμμετάσχουν ενδιαφερόμενοι) από την αρχή της πανδημίας και 42% των εργαζομένων έκανε ταυτόχρονα πολλές εργασίες στη διάρκεια αυτών των διαδικτυακών συναντήσεων.
Μολαταύτα, 85% των επικεφαλής εταιρειών που συμμετείχαν στην έρευνα απάντησαν ότι δεν πιστεύουν πως οι υπάλληλοι είναι παραγωγικοί σε ένα τέτοιο υδριβικό εργασιακό περιβάλλον.
Το 2023 μπορεί να είναι καθοριστικό για το ποιός θα καθορίσει τελικά την μελλοντική μορφή της εργασίας.
Η ακμάζουσα οικονομία και οι ελλείψεις σε προσωπικό έχουν δώσει μεγαλύτερο λόγο στους εργαζόμενους. Ενδεχόμενη ύφεση μπορεί να αλλάξει αυτή την κατάσταση.
“Δεν θα είναι τόσο εύκολο να αφήσεις τη δουλειά σου. Αυτό πιθανόν να σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι θα είναι πιο δεκτικοί στην απαίτηση των εργοδοτών να εργάζονται στο γραφείο τουλάχιστον τρεις φορές την εβδομάδα και εκεί φαίνεται να πηγαίνει το πράγμα”, εκτιμά η Γουάιλντ.