5 νέες ταινίες που προσπαθούν να κερδίσουν λίγα παραπάνω εισιτήρια στον απόηχο της γιορτινής περιόδου.
Ο Τομ Χανκς ως Όττο δεν σώζει τη γεμάτη αμερικάνικα κλισέ μεταφορά του σκανδιναβικού βιβλίου και ταινίας. Ο Γκάι Ρίτσι κάνει μια από τα ίδια. Η Μέγκαν στηρίζεται στα Scare Jumps. Ο Μάρμαντιουκ γαβγίζει χωρίς να δαγκώνει. Και έχουμε και μια πιο σινεφίλ πρόταση. Καλή χρονιά είπαμε;
OPERATION FORTUNE: Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΑΤΗ
Εκβιάζοντας έναν διάσημο ηθοποιό με σκοπό να στρατολογηθεί σε μια επιχείρηση μεταπώλησης μιας θανατηφόρας επικίνδυνης τεχνολογίας, υπερκατάσκοποι και μυστικοί πράκτορες θα κάνουν στυλάτα αστεία και εντυπωσιακές καταδιώξεις. Όταν ο Γκάι Ρίτσι αντιγράφει τον Γκάι Ρίτσι, το αποτέλεσμα μοιάζει κουρασμένο. Με τους «Εγκληματίες Πρώτης Τάξεως» σαν πρόσφατο παράδειγμα και το «Revolver» ως ελαφρώς παλιότερο, είναι σαφές ότι οι περιπέτειες του που έχουν αυτοσκοπό να μοιάσουν στο φάντασμα του, δεν έχουν πραγματικές εκπλήξεις ή εμπνεύσεις. Με εξαίρεση εν μέρη την επαναφορά του Josh Hartnett σε ένα ρόλο που του ταιριάζει και την Aubrey Plaza -που αυτοσαρκαστικά μεταμορφώνεται στην επιτομή του cool- όλο το υπόλοιπο μοιάζει υπερβολικά κουρασμένο… και κουραστικό.
ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΛΕΓΑΝ ΟΤΤΟ
Η ζωή του γκρινιάρη Όττο θα αλλάξει όταν η σε προχωρημένη εγκυμοσύνη Μαρισμόλ μετακομίσει δίπλα του. Φτιαγμένο για να ικανοποιήσει το κοινό, πρόκειται για μια προσπάθεια μεταφοράς σκανδιναβικής ιστορίας σε τρίπρακτη Αμερικανική παραγωγή για τις μάζες. Με περισσότερο το best seller βιβλίο ως οδηγό και λιγότερο την προηγούμενη κινηματογραφική της μεταφορά, το σκανδιναβικό μαύρο χιούμορ γίνεται διεθνές και απρόσωπο, θέλοντας να αγκαλιάσει την οικουμένη. Με άξονα το ερώτημα αν η ζωή έχει νόημα όταν σου δείχνει μόνο τη σκοτεινή της πλευρά, και εργαλείο αφήγησης τις παραδοξότητες που φέρνουν τα παιχνίδια της τύχης, η ταινία του Μαρκ Φόρστερ (δημιουργού του «Πιο Παράξενο από Παράξενο»), είναι ένα κουραστικό μπλοκ-μπάστερ, με ενοχλητικούς ερμηνευτικά δεύτερους χαρακτήρες και τον Τομ Χανκς για ακόμα μία φορά να παραμένει αξιοπρεπής.
M3GAN
«Η Κούκλα του Σατανά» συναντά την «Άναμπελ», «Το Ορφανό» και λίγο από «Misery» σε αυτό το υβρίδιο τρόμου που ενσωματώνεται στη μορφή της M3gan. Η Gemma αναλαμβάνει την επιμέλεια της ορφανής 8χρΟνης ανηψιάς της την οποία συνδέει αμέσως με την πρωτότυπη κατασκευή ενός ανδροειδούς, με σκοπό αρχικά να της κάνει συντροφιά και στη συνέχεια να αναλάβει ένα μέρος της επιμόρφωσής της. Με ενδιαφέρουσα πρόθεση, πως δηλαδή η χρήση της τεχνολογίας για να μεγαλώσουμε σωστά τα παιδιά μας, μας βοηθάει ή όχι, η ταινία έχει ενδιαφέρουσες προθέσεις. Δυστυχώς τα scare jumps και η ανάγκη της να είναι συμβατή με το είδος δεν επιτρέπει την έρευνα της πραγματικής ουσίας, δηλαδή «Τί μαθαίνουμε και τι επιπτώσεις έχει τη τεχνολογία στην ωρίμανσή των παιδιών μας;» όπως και αν η εμμονή και η αδυναμία αποδέσμευσης από την τεχνολογία έχει καταστροφικά αποτελέσματα για τη νέα γενιά». Στα υπέρ, έχει ενδιαφέρον ότι πολλές φορές υποσυνείδητα οι θεατές αντιλαμβάνονται τη M3gan ως αληθινό άνθρωπο.
Ο ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΒΟΛΚΟΝΟΓΚΟΛ ΑΠΕΔΡΑΣΕ
Μεταμοντέρνα παραβολή με στοιχεία μυστικιστικού θρίλερ, με επίκεντρο έναν Σοβιετικό εκτελεστή που ξαφνικά ανακαλύπτει ότι έχει ψυχή. Οποιοσδήποτε μπορεί να γίνει πειθήνιο όργανο του νόμου εάν το σύστημα το αποφασίσει. Μπορεί όμως να συγχωρεθεί μετά από αυτό; Υπάρχει παράδεισος για τους εκτελεστές; Απαντήσεις στη μεγάλη οθόνη… και σύντομα και στη μικρή. Σε γνωστή ελληνική πλατφόρμα.
Η ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Χωρίς πολλά λόγια, η πρώτη ταινία μεγάλου μήκους του Θεόδωρου Αγγελόπουλου, επιστρέφει στις μεγάλες οθόνες. Η συγκλονιστική «Αναπαράσταση» του σπουδαίου δημιουργού, περιγράφει την ξαφνική αναχώρηση ενός μετανάστη, λίγες στιγμές μετά από ένα φόνο, που δημιουργεί υποψίες στην αστυνομία. Η αναπαράσταση που θα ακολουθήσει θα αποτυπώσει στιγμές της αλήθειας.
ΜΑΡΜΑΝΤΙΟΥΚ
Ο χαριτωμένος Marmaduke της τηλεοπτικής σειράς «Heathcliff» είχε ήδη ξεχαστεί με την ξενέρωτη κινηματογραφική μεταφορά του 2010. Με το νέο, και άκρως τηλεοπτικής κοπής κεφάλαιο, επιβεβαιώνουμε ότι η αναβίωσή του δεν πέτυχε το σκοπό της. Υπερβολικά παιδικό και πρόχειρα φτιαγμένο, με σχεδόν μη συμπαθητική επεξεργασία του μακρόσχημου σκύλου, ικανοποιεί αποκλειστικά το παιδικό κοινό. Για την ιστορία να πούμε ότι η ταινία καταπιάνεται με το πείραμα να μετατραπεί ο απείθαρχος σκύλος σε πειθήνιο, όχι με την προβλεπόμενη πρόθεση μεταστροφής του. Η αποδοχή της υπερκινητικής ιδιαιτερότητας του Μάρμαντιούκ, δεν περνάει από 40 κύματα καθώς, οι σκύλοι έχουν πάντα τον τρόπο τους να υπερβαίνουν τα προβλήματα. Η σκηνή πάντως με τα αέρια-φονικά όπλα, έχει αρκετή πλάκα.