Newsroom Team Το εσωτερικό του πλανήτη μας είναι ένα παζλ έως σήμερα για τους επιστήμονες, αφού αποτελείται από μία σειρά στρωμάτων από το φλοιό έως τον πυρήνα. Τώρα, μετά από 20 χρόνια ερευνών, μία νέα ανάλυση έδειξε πως ο εσωτερικός πυρήνας της Γης διαθέτει το δικό της πυρήνα, μία πυκνή μπάλα σιδήρου και νικελίου στο κέντρο του πλανήτη που αποτελεί μόλις το 1% του όγκου της Γης.
Η μελέτη του εσωτερικού πυρήνα διαμέτρου 1.227 χιλιομέτρων δεν είναι εύκολη και οι επιστήμονες πρέπει να βασιστούν σε σεισμικά κύματα τα οποία κινούνται στο εσωτερικό του πλανήτη, αλλάζοντας ένταση και κατεύθυνση καθώς συναντούν όγκους με διαφορετικές πυκνότητες.
Πριν 20 χρόνια λοιπόν, οι επιστήμονες αναγνώρισαν την παρουσία ενός εσωτερικού πυρήνα μέσα στον πυρήνα, ενώ άλλες μελέτες που ακολούθησαν υποστήριξαν την ύπαρξή του. Αλλά η περαιτέρω μελέτη του ήταν δύσκολη εξαιτίας των πολλαπλών στρωμάτων. Η εξέλιξη της τεχνολογίας και η παγκόσμια κάλυψη με σεισμικούς σταθμούς, τους επέτρεψε να διαχωρίσουν τα δεδομένα του εσωτερικού πυρήνα από αυτές τις καταγραφές.
Αυτή η μελέτη χρησιμοποίησε το ολοένα επεκτεινόμενο παγκόσμιο δίκτυο σεισμογράφων για να αναγνωρίσει μερικά από τα πιο σημαντικά σεισμικά γεγονότα ξεχωριστά.
Συνδυάζοντας δεδομένα από σεισμικά κύματα, οι επιστήμονες κατάφεραν να ενισχύσουν τα σήματα, αυξάνοντας ουσιαστικά την ανάλυση αυτού που βλέπουμε στο εσωτερικό της Γης. Οι διαφορετικοί χρόνοι στους οποίους εντοπίστηκαν τα σεισμικά κύματα, αποκάλυψαν την παρουσία ενός ακόμα πυρήνα μέσα στον εσωτερικό πυρήνα της Γης, όχι μεγαλύτερο από 650 χιλιόμετρα σε διάμετρο, ο οποίος αποτελείται από πυκνό σίδηρο.
Η μελέτη σημαίνει πως έχουμε πλέον αρκετές αποδείξεις για την ύπαρξη ενός εσωτερικού πυρήνα του πυρήνα και μελλοντικές μελέτες μπορούν να επικεντρωθούν στο να εντοπίσουν το όριο μεταξύ αυτού και του εξωτερικού πυρήνα.
Τα ευρήματα είναι απόρροια του χωρίς προηγούμενου όγκου δεδομένων ψηφιακής κυματομορφής και ελπίζουμε να εμπνεύσουν περαιτέρω έρευνα σε υπάρχοντα σεισμικά δεδομένα που θα αποκαλύψουν κρυμμένα στοιχεία για το εσωτερικό της Γης.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο Nature Communications.