Στις 10 Μαρτίου του 1944 ιδρύεται από το ΕΑΜ στο χωριό Βίνιανη της Ευρυτανίας η Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ).
Σκοπός της ήταν να οργανώσει τη διοίκηση της κατεχόμενης “Ελεύθερης Ελλάδας”.
Aποκαλούνταν “Κυβέρνηση του Βουνού”.
Σημειώνεται ότι την εποχή εκείνη υπήρχαν τρεις κυβερνήσεις:
α) η κατοχική των Αθηνών του Ι. Ράλλη,
β) η επίσημη ελληνική κυβέρνηση του Καΐρου (Κυβέρνηση Εμμανουήλ Τσουδερού 1941 μέχρι τις 14 Απριλίου 1944, της οποίας ακολούθησαν η Κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου 1944 μέχρι τις 26 Απριλίου 1944, η Κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου Απριλίου 1944 και η Κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου Μαΐου 1944 μέχρι τις 18 Οκτωβρίου 1944)
και γ) αυτή η λεγόμενη κυβέρνηση του βουνού.
Αρχικά πρόεδρος της ΠΕΕΑ ανέλαβε ο στρατηγός Ευριπίδης Μπακιρτζής, ο οποίος στη συνέχεια αντικαταστάθηκε από τον καθηγητή Αλέξανδρο Σβώλο.
Τελικά η ΠΕΕΑ αυτοδιαλύθηκε στις 5 Νοεμβρίου του 1944.
Το Εθνικό Συμβούλιο (ή Βουλή της Κυβέρνησης του Βουνού) εξελέγη μετά από εκλογές που πραγματοποιήθηκαν στις 23 Απριλίου 1944 σ’ όλη την Ελλάδα, για την εκλογή εκλεκτόρων και ολοκληρώθηκαν στις 30 Απριλίου με την οριστική ψήφο των εκλεκτόρων για την ανάδειξη 202 Εθνοσυμβούλων.
Στις εκλογές συμμετείχαν και άνδρες και γυναίκες άνω των 18 ετών και για πρώτη φορά εκλέγονται πέντε Ελληνίδες Βουλευτές:
η Μαρία Σβώλου και
η Καίτη Νισυρίου – Ζεύγου (ψηφοδέλτιο Αθήνας),
η Χρύσα Χατζηβασιλείου, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ (Πειραιάς),
η Μάχη Μαυροειδή (Καλαμάτα),
η Φωτεινή Φιλιππίδη (Λάρισα)
και η Ευγενία Μαυροσκότη, δασκάλα (Αιτωλοακαρνανία).
Όρκος της ΠΕΕΑ:
“Ορκίζομαι ότι θα εκτελέσω πιστά τα καθήκοντά μου σαν μέλος της Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης, έχοντας σαν γνώμονα το συμφέρον της πατρίδας μου και του ελληνικού λαού, ότι θα αγωνιστώ με αυτοθυσία για την απελευθέρωση της χώρας μου από το ζυγό των κατακτητών, ότι θα υπερασπίζω παντού και πάντοτε τις λαϊκές ελευθερίες και θα είμαι παραστάτης και οδηγός του λαού στον αγώνα για τη λευτεριά του και τα κυριαρχικά του δικαιώματα”.
Πηγή: Νόστιμον ήμαρ.