NewsEdit H Πολιτική, σε όλη της μεγαλείο, έχει πλημμυρίσει τη χώρα. Ένα πλήθος αυθόρμητων πρωτοβουλιών εκρήγνυται παντού. Απεργιακές κινητοποιήσεις χωρίς προειδοποίηση, αποκλεισμοί δρόμων, ταραχώδη ξεσπάσματα ή δυναμικές διαδηλώσεις, φοιτητικές συνελεύσεις, κατειλημμένα σχολεία και πανεπιστήμια, σε κάθε γωνιά της χώρας.
Του Γρηγόρη Γεροτζιάφα*
Η ενέργεια της νεολαίας στον δρόμο. Ένα ατελείωτο νεολαιίστικο πλήθος διαδηλώνει δυναμικά μαζί με τα συνδικάτα στις προγραμματισμένες πορείες στους δρόμους του Παρισιού και των μεγάλων πόλεων. Νεολαία παντού. Περισσότερο από 60% των συμμετεχόντων στις διαδηλώσεις των συνδικάτων είναι νέοι και νέες. Μαθητική νεολαία, φοιτητική νεολαία, εργαζόμενη νεολαία. Νεολαία που συγκρούεται τα βράδια με τα CRS και τους αστυνομικούς της Brigade de répression de l’action violente motorisée – Brav-M (που εφαρμόζει μεθόδους παρακρατικών τραμπούκων).
Νιώθουμε σαν σε αναμμένα κάρβουνα. Νιώθουμε ότι κάτι βαθύ συμβαίνει στην κοινωνία μας. Το αφουγκραζόμαστε στα εμπορικά καταστήματα και στις λαϊκές αγορές. Ακούμε τις συζητήσεις των μεσηλίκων και των καλοστεκούμενων κυριών στυλ vieille France που όταν κάνουν τον σχολιασμό των επεισοδίων που έδειξε το δελτίο ειδήσεων το προηγούμενο βράδυ (στα πλαίσια της ιδεολογικής προπαγάνδας και του υπερτονισμού της βίας) καταλήγουν με ένα μειδίαμα που εννοεί πολλά και με μια φράση που έχει γίνει σχεδόν σύνθημα «ο Μακρόν αγαπά μόνο τα αφεντικά του και όχι τον λαό. Εμείς δουλεύουμε και αυτοί πλουτίζουν».
Κάποιοι λένε ότι βρισκόμαστε σε μια εξελισσόμενη εξέγερση. Άλλοι αρχίζουν να μιλούν για μια επανάσταση που έρχεται. Η αλήθεια είναι ότι δεν γνωρίζουμε ακόμη περί τίνος ακριβώς πρόκειται – συνήθως η ετικέτα των ιστορικών γεγονότων τίθεται αφού ολοκληρωθεί ο ιστορικός κύκλος της αναταραχής. Όλοι όμως (ανα)γνωρίζουμε ότι βρισκόμαστε σε φάση αλλαγής του καθεστώτος. Όλοι καταλαβαίνουμε ότι κορυφώνεται μπροστά στα μάτια μας η ταξική πάλη. (για μια πρώτη ανάλυση των αιτιών της κρίσης δείτε εδω).
Σύμφωνα με τους συντηρητικούς πολιτικούς αναλυτές, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με την ενεργοποίηση του άρθρου 49.3 του Συντάγματος έχοντας διαπράξει μοιραία λάθη τακτικής και επικοινωνίας, απαξίωσε την κοινοβουλευτική διαδικασία και ήρθε σε σύγκρουση με τον Λαό. Το 80% των πολιτών διαφωνεί με την χρήση του άρθρου 49.3 που επέτρεψε την εφαρμογή της μεταρρύθμισης δια προεδρικού διατάγματος. Η καταψήφιση της πρότασης μομφής με διαφορά μόνο 9 ψήφων εκτιμάται ως περαιτέρω πολιτική απομόνωση του Προέδρου και του κόμματός του. Ταυτόχρονα, η διαδικασία υποβάθμισης του Κοινοβουλίου και η μεγάλη κοινωνική πίεση οδήγησε σε βαθιά κρίση την Δεξιά καθώς 17 βουλευτές του δεξιού κόμματος Les Républicaines ψήφισαν υπέρ της πρότασης μομφής σε αντίθεση με την κομματική γραμμή.
Ο Πρόεδρος επικαλείται το γεγονός ότι ψηφίστηκε πριν ένα χρόνο για να εφαρμόσει το προεκλογικό του πρόγραμμα που περιλάμβανε την μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος. Ωστόσο, το συντηρητικό περιοδικό L’Express υπενθυμίζει ότι το Μακρονικό κόμμα La République en March είναι μειοψηφικό και ότι ο κ. Μακρόν εκλέχθηκε στην Προεδρία της Δημοκρατίας όχι επειδή πλειοψήφησε αλλά χάριν της τακτικής «φράγμα στην ακροδεξιά» που εφαρμόστηκε και από την Αριστερά και τους Οικολόγους.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας βρίσκεται σε ευθεία σύγκρουση με τους πολίτες. «Επικοινωνεί» με τον λαό δια ροπάλου μέσω της αστυνομίας έχοντας πυροδοτήσει μια πολιτική κρίση χωρίς προηγούμενο στο ιστορικό της 5ης Γαλλικής Δημοκρατίας. Είναι εμφανές ότι συντελείται μια αυταρχική αντικοινοβουλευτική εκτροπή στην χώρα. Μια εκτροπή που αντιρροπείται προς το παρόν από την συλλογική δράση και την έξοδο του λαού στον δρόμο. Το εργατικό κίνημα στις πόλεις, οι μικρομεσαίοι αγρότες της επαρχίας και η μαζική εμφάνιση της νεολαίας στο προσκήνιο έχουν στρέψει προς προοδευτική κατεύθυνση την αναταραχή που πυροδότησε η νεοφιλελεύθερη μεταρρύθμιση για του συνταξιοδοτικού συστήματος. Είναι νωρίς ακόμη για να εξαχθούν ασφαλή πολιτικά συμπεράσματα. Ωστόσο φαίνεται ότι οι κοινωνικές αλλαγές που συμβαίνουν είναι τόσο μεγάλες που κάνουν τις διάφορες μικροκομματικές εκτιμήσεις και στρατηγικές να φαίνονται χωρίς σημασία.
*Ο Γρηγόρης Γεροτζιάφας είναι Έλληνας και Γάλλος πολίτης