ΧΑΡΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ Σαστισμένη η κοινή γνώμη στην Ελλάδα μετά την επανεκλογή και κυριαρχία της Νέας Δημοκρατίας του Κυριάκου Μητσοτάκη, μετά από μια αιματοκυλισμένη τετραετία. Εξάλλου με βάση στατιστικές η νίκη της Νέας Δημοκρατία εκφράζει περίπου μόνο το 1/4 του Ελληνικού λαού. Λογικό λοιπόν οι περισσότεροι να νιώθουμε μουδιασμένοι και σοκαρισμένοι καθώς δεν ήταν μόνο η συντριπτική νίκη της ΝΔ εκπληκτική αλλά και η απόλυτη αποτυχία της αξιωματικής αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία ξεπέρασε κάθε προσδοκία που δόθηκε από τις προεκλογικές δημοσκοπήσεις.
Εάν όμως εξετάσουμε κάποια γεγονότα θα βρούμε παράγοντες που κάνουν αυτό το αποτέλεσμα λογικό επόμενο και συνέπεια αυτών:
1. Η παντελής απουσία της αντιπολίτευσης εδώ και 4 χρόνια (αξιωματικής και μη)
Εδώ και πάνω από 4 χρόνια η κρίση που κατατρώει το πολιτικό σκηνικό της Ελλάδας έχει μουδιάσει την πολιτική δραστηριότητα τόσο στο εσωτερικό των κομμάτων όσο και στην κοινωνία. Η οπισθοδρομική στάση του ΣΥΡΙΖΑ ως προς τα μνημόνια, την λιτότητα, την πρόνοια και το δημοψήφισμα του 2015 φαίνεται πως ήταν καταλύτες που οδήγησαν στην εσωτερική πολιτική νέκρωση και την απονομιμοποίηση του στα μάτια της κοινωνίας. Οι προσωπικότητες που αναδείχθηκαν ως αντιπολίτευση στην Βουλή θεωρούνται γραφικές και αποξενωμένες από την πλειοψηφία του κόσμου. ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ πανηγυρίζουν για τις αυξήσεις των ποσοστών τους έχοντας καταφέρει κάτι τέτοιο με τον «αγώνα» τους ενώ στην πραγματικότητα ο κόσμος που συσπειρώθηκε εκλογικά μαζί τους απλά γύρισε την πλάτη σε έναν ανύπαρκτο ΣΥΡΙΖΑ. Όσο για τους εξωκοινοβουλευτικούς και ιδιαίτερα για την αριστερά, η παντελής έλλειψη προόδου στις αγωνιστικές στρατηγικές κατέστησαν την ουσιαστική συσπείρωση του κόσμου γύρω από αυτή αρκετά νωχελική.
2. Αδρανές και εκφυλισμένο οργανωμένο κίνημα και συνδικαλισμός
Η γραφειοκρατία που έχει εκφυλίσει τον συνδικαλισμό και την πολιτική οργάνωση έχει αρκεστεί στην επιρροή που έχει πάνω σε σωματεία και συλλόγους αποτινάζοντας και σαμποτάροντας κάθε αγωνιστική προοπτική και ευκαιρία που δόθηκε στο κίνημα αυτά τα τελευταία τέσσερα σκληρά χρόνια. Ταυτόχρονα ο πολιτικός κατακερματισμός και σεχταρισμός του αγώνα βοηθάει επιπλέον στην αδράνεια και την απονομιμοποίηση της οργάνωσης.
3. Ενίσχυση της ακροδεξιάς
Η ακροδεξιά ενώ είχε δεχθεί μερικά σημαντικά χτυπήματα από τον Ελληνικό λαό τα τελευταία χρόνια, φαίνεται πως πήρε τα πάνω της ξανά και με την βοήθεια του πολιτικού και δικαστικού συστήματος προωθήθηκε αρκετά στο εσωτερικό των πιο σκοτεινών και εξαθλιωμένων κομματιών της κοινωνίας. Αποτέλεσμα αυτού ήταν η ανάδειξη των εγκληματιών της Χρυσής Αυγής ξανά και η ενίσχυση άλλων κομμάτων της ακροδεξιάς, ακόμα και της Ελληνικής Λύσης. Ο κατακερματισμός της ακροδεξιάς και η (προσωρινή) παρεμπόδιση του Κασιδιάρη δούλεψαν υπέρ της ΝΔ καθώς συσπείρωσε αρκετό κόσμο, ο οποίος αν μπορούσε θα ψήφιζε έναν από τους πρωταγωνιστές του σκληροπυρηνικού φασισμού.
4. Αποχή, (α)πολιτική αποστράτευση, ρουσφέτια, ανελευθερία του τύπου
Ενώ αυτοί οι παράγοντες ενέργησαν συμπληρωματικά στην εκλογή της ΝΔ, ήταν χρήσιμοι ώστε να αναδειχθεί περεταίρω η μονιμότητα που θα έχει εάν δεν ανατραπεί.
5. Η ΝΔ ως το «default» κόμμα της Ελλάδας
Η ΝΔ ήταν και θα είναι το κόμμα που θα εξυπηρετεί πάντα καλύτερα τα συμφέροντα του ντόπιου και του ξένου ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου και θα έχει πάντα τα καλύτερα μέσα, υποστήριξη και πόρους για να επανεκλέγεται για πάντα αν αφεθεί. Η ανατροπή της από κυβέρνηση προϋποθέτει συνθήκες οι οποίες ξεπερνούν σε δύναμη και επιρροή το τωρινό πολιτικό σύστημα και σκηνικό.
Συντάκτης: Χάρης Παναγόπουλος (IkarosAsteras)