NewsEdit Και αυτό ακόμα, ηπίως ειπείν. Αναφέρομαι στις σκηνές που απαθανάτισαν τα φλας στην ορκωμοσία των μελών της διήμερης διάρκειας νέας σύνθεσης της Βουλής.
Θα μπορούσα να συντάσσω σελίδες επί σελίδων με ενδυματολογικά σχόλια, προσέλευση συγγενών και συμπεριφορές με κύριο χαρακτηριστικό την απουσία σοβαρότητας. Δεν θα το κάνω. Η εικόνα, όμως, της χθεσινής συμμάζωξης ( διότι περί αυτού επρόκειτο) θύμιζε δραπέτευση μαθητών σε εκδρομή αποφοίτησης.
Κι αναρωτιέμαι: πέρασε καθόλου από το μυαλό των ατάκτων της Βουλής ( μην τρομάζετε, δεν εννοούσα του Βελουχιώτη) τι βουλεύονταν οι απλοί θνητοί που τους έβλεπαν στις οθόνες τους ;
Όχι, δεν θα θυμίσω τον πόνο του καθημερινού πολίτη να τα βγάλει πέρα, δεν θα λαϊκίσω.
Ένα θα πω: επειδή ξέρουν ακόμα κι …κότες τους τι έρχεται τον χειμώνα με τα νέα μέτρα της Κομισιόν, κι ότι οι υποσχέσεις, όσο και καλή διάθεση να υπάρχει θα μείνουν υποσχέσεις με ελαφρά απόκλιση προς τα βελτίω, θα ήθελα να μου πουν πώς θα συμμαζέψουν τα ξέφτια του χθεσινού πανηγυριού.
Δεν είμαι μίζερος άνθρωπος κι όσοι με γνωρίζουν το κατέχουν. Βεβαίως και η χαρά ήταν το κύριο συστατικό της χθεσινής ημέρας. Χαρά για τη δημοκρατία κι ας είναι περίκλειστη με προφάσεις, χαρά για έναν αγώνα κι ας αποδειχθεί χωρίς περιεχόμενο αφού άλλοι κάνουν κουμάντο, αλλά όχι η εικόνα που μας άφησαν να καταλάβουμε πως σκέφτονται.
Ξέρω πως θα δυσαρεστήσω κάποιους φίλους, λίγους που είναι σοβαροί ανάμεσά τους, αλλά προτιμώ να τους στενοχωρώ παρά να σφυρίζω αδιάφορα, προτιμώ να τους είμαι χρήσιμη. Και να τους υπενθυμίσω πως στην πολιτική οι συμβολισμοί είναι το άπαν.
Συμβολισμοί, είπα κι αμέσως μου ήλθε η εικόνα στο μυαλό με την ομιλία από βήματος της συζύγου Π/Θ στην Αρχαία Αγορά στην τελετή βράβευσης του νομπελίστα αρχιτέκτονα που θα μας κάνει και αυτός…ανθρώπους! Προς τι, αναρωτήθηκα ο ρόλος της ; Και θυμήθηκα τις παρελάσεις ετέρων: Λιάνη, Παΐζη, Μπαζιάνα, η καθεμιά με τη δική της ιστορία. Και γέμισα ξανά θλίψη.
*Φωτεινή Τομαή– πρεσβευτής και ιστορικός