NewsEdit Το Koyaniskaatsi, ένα πολυθέαμα με διαχρονικό και πανανθρώπινο μήνυμα παρουσιάζεται στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού, στις 30 Σεπτεμβρίου 2023.
Το εμβληματικό έργο Koyaanisqatsi: Life out of Balance συμπληρώνει 40 χρόνια από την πρώτη του παρουσίαση.
Μία ταινία προφητική σε παραγωγή του Francis Ford Coppola, μουσική του μινιμαλιστή συνθέτη Philip Glass και σκηνοθεσία Godfrey Reggio.
Τo soundtrack της ταινίας θα ερμηνεύσει το Philip Glass Ensemble, καλλιτεχνικό όχημα του Philip Glass, ενώ ταυτόχρονα θα προβάλλεται η συγκλονιστική ταινία. Με το Philip Glass Ensemble θα συμπράξει η Academia Athens Youth Choir, υπό τη διεύθυνση του Michael Riesman.
Μία πρωτοποριακή σύζευξη μουσικής και κινηματογράφου εξιστορεί τα πάντα χωρίς διάλογο, αφήγηση, και ηθοποιούς, με τους στίχους στη γλώσσα των ιθαγενών Χόπι. Το ύφος, η δραματικότητα, το χρώμα κάθε μέρους της ταινίας καθορίζεται από τον συνδυασμό των εικόνων και της μουσικής. Γι’ αυτήν την παράσταση, αυτή τη φορά, το Ηρώδειο θα λειτουργήσει σαν ένας χώρος εγκατάστασης (installation) όπου ήχος και εικόνα θα συνυπάρχουν.
Όπως αναφέρεται στο σχετικό δελτίο Τύπου, «τώρα, που η κλιματική “αλλαγή” έγινε κλιματική “κρίση”, τώρα που οι φυσικοί πόροι εξαντλούνται καθημερινά, τώρα που το αίτημα της διαγενεακής αλληλεγγύης και κινητοποίησης είναι πιο ηχηρό από ποτέ, συμμετέχουμε στην εμπειρία του Koyaanisqatsi, ακούμε τη φωνή που έγινε προειδοποίηση, βλέπουμε την προφητεία που γίνεται πραγματικότητα».
Το Koyaanisqatsi γυρίστηκε από το 1975 μέχρι το 1982. Πρόκειται για μία ταινία σταθμό στην ιστορία του κινηματογράφου (οι ειδικοί το παρομοιάζουν μόνο με την «Φαντασία» του Walt Disney). Ήταν το πρώτο μέρος της τριλογίας Qatsi (Κάτσι), και ακολουθήθηκε από τις ταινίες Powaqqatsi /1988 και Naqoyqatsi/2002.
Προβλήθηκε για πρώτη φορά το 1983 και η προβολή της αποτέλεσε μία καινοτομία στον παγκόσμιο κινηματογράφο, επηρεάζοντας τη μετέπειτα πορεία του. Η ταινία αποτελείται κυρίως από αλλεπάλληλα πλάνα πόλεων και φυσικών τοπίων στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Τα περισσότερα από αυτά δείχνουν τη σύγχρονη ζωή ως μια ασταμάτητη, σχεδόν μηχανική αλληλουχία γεγονότων. Απουσία λόγου και σεναρίου, ένας κατακλυσμός εικόνων, οπτικοποιημένος ήχος, καταιγιστικά εφέ. Η ταινία υπήρξε υποψήφια για τη Χρυσή Άρκτο στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου το 1983, ενώ κέρδισε τα βραβεία κοινού στα Φεστιβάλ του Σάο Πάολο και της Βαρσοβίας.
Ο ίδιος ο Philip Glass σχολιάζει: «Το Koyaanisqatsi είναι ένα αντικείμενο σε κίνηση, ένα αντικείμενο στον κινούμενο χρόνο, το νόημα του οποίου εξαρτάται από τον θεατή. Η τέχνη δεν έχει εγγενές νόημα. Δίνει ερεθίσματα στον θεατή να βρει το δικό του νόημα, τη δική του αξία. Ο ρόλος της ταινίας είναι να προκαλεί, να θέτει ερωτήματα που μόνο το κοινό μπορεί να απαντήσει. Αυτή είναι η υψηλότερη αξία κάθε έργου τέχνης, όχι προκαθορισμένο νόημα, αλλά νόημα που προέρχεται από την εμπειρία της συνάντησης. Η συνάντηση είναι το ενδιαφέρον μου, όχι το νόημα. Έτσι, με την έννοια της τέχνης, η έννοια του Koyaanisqatsi είναι ό,τι θέλετε να κάνετε από αυτό. Αυτή είναι η δύναμή του».
Οι φωτογραφίες του Philip Glass Ensemble είναι του Ryuhei Shindo