NewsEdit Σε ηλικία 88 ετών έφυγε από τη ζωή η αγαπημένη τραγουδίστρια Άντζελα Ζήλεια.
Τη δυσάρεστη είδηση έκανε γνωστή ο Σπύρος Μπιμπίλας, με ανάρτηση στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook.
«Με μεγάλη θλίψη μάθαμε πριν από λίγο την ξαφνική αποχώρηση από τη ζωή της αγαπημένης μας φίλης και σπουδαίας εμβληματικής τραγουδίστριας με την βελούδινη φωνή των δεκαετιών 60, 70,80, με τα πάμπολλα βραβεία στα εγχώρια και τα διεθνή φεστιβάλ, αλλά και πολύ αγαπητής λόγω της σημαντικής παρουσίας της ως ηθοποιού στις χαρακτηριστικες ταινίες μελό του 60, της μοναδικής Άντζελας Ζήλεια.
Η τραγουδίστρια, γεννήθηκε στις 24 Μαρτίου του 1935 και μεγάλωσε στην Αθήνα, συγκεκριμμένα στο Μεταξουργείο.Έκανε μουσικές σπουδές στη Σχολή Ζουανέα και διέπρεψε ως τραγουδίστρια ελαφρού τραγουδιού κερδίζοντας πέντε βραβεία σε διάφορα φεστιβάλ (Βαρκελώνη, Σοπότ και Θεσσαλονίκης).Το τελευταίο βραβείο ήταν το 1967 με το τραγούδι “Καλωσόρισες έρωτα”.
Σχετικά με τα παιδικά της χρόνια, είχε αναφέρει σε συνέντευξη της για την περιόδο του Εμφύλιου και πως βίωσε τιν πόλεμο: Γεννήθηκα στο Μεταξουργείο και μεγάλωσα στους Αμπελοκήπους. Θυμάμαι τους Γερμανούς, τις σειρήνες, την πείνα και μετά τον Εμφύλιο. Εγώ τα έζησα όλα αυτά γιατί έχω γεννηθεί το ’34 και δεν με απασχολεί καθόλου να το κρύβω. Μεγαλώνοντας, θυμάμαι τη γειτονιά και τα παιχνίδια με τα παιδιά, αλλά και τη δασκάλα της πρώτης δημοτικού, η οποία ήρθε και με βρήκε μια μέρα στο μαγαζί Ακροπόλ όπου τραγουδούσα.
Είχε ακόμη τρεις αδερφές και από μικρή ηλικία βγήκε στο μεροκάματο για να βοηθήσει οικονομικά την οικογένεια της. Ενώ εργαζόταν στο κατάστημα του Τσιτσόπουλου γνωρίστηκε με την τραγουδίστρια Δανάη, η οποία την έμαθε να τραγουδάει. Η γνωριμία της με τον Νίκο Τσιφόρο ήταν καθοριστική για τη μετέπειτα πορεία της στον κινηματογράφο.
Το κινηματογραφικό της ντεμπούτο έγινε το 1959 στην ταινία “Ο θησαυρός του μακαρίτη” με τον ρόλο της Ντόλυς Ρόζα. Ακολούθησαν διάφοροι ρόλοι στο πλευρό του Νίκου Ξανθόπουλου, με τον οποίο συνεργάστηκε επί χρόνια. Όπως είχε πει, παρόλο που τους ήθελαν ζευγάρι, ακόμη και στις ταινίες δεν είχαν ανταλλάξει ούτε ένα φιλί, επειδή οι σκηνοθέτες ήθελαν τον Ξανθόπουλο αγνό, προκειμένου να μη ζηλεύουν οι θαυμάστριες του.
Επί μια δεκαετία έπαιξε σε 31 ταινίες και άφησε το δικό της αποτύπωμα στον ελληνικό κινηματογράφο. Συνήθως έπαιζε το ευαίσθητο κορίτσι του λαού, που έκλαιγε για τις ατυχίες του. Όπως είπε πει σε συνέντευξη της στην εκπομπή “Οι Αταίριαστοι” με τη Σεμίνα Διγενή, ζούσε τους ρόλους της, ωστόσο δεν έκλαιγε ποτέ αληθινά. “Κάποτε ένας σκηνοθέτης άρχισε να με θίγει και να με λέει κακή ηθοποιό προκειμένου να κλάψω, το αποτέλεσμα ήταν να πάρω τα ρούχα μου και να φύγω”, είχε αναφέρει με χιούμορ. Η τελευταία της εμφάνιση στον κινηματογράφο ήταν ως Άννα Καρατζόγλου στην ταινία “Η οδύσσεια ενός ξεριζωμένου”.