NewsEdit Είναι η αίσθηση ελευθερίας, η ανεξαρτησία, η επαφή με τη φύση και η δυνατότητα ενίοτε για ορισμένες πιο οικονομικές επιλογές, που καθιστούν την κατασκήνωση πολύ δημοφιλή.
Είναι το είδος του τουρισμού που όσοι το επιλέγουν, το αγαπούν και κατά μία έννοια είναι και ένα είδος lifestyle. Στην Ελλάδα υπάρχουν περίπου 300 κάμπινγκ και αυτό μεταφράζεται σε σχεδόν 22.000 θέσεις συνολικά. Παρά το γεγονός ότι ο Μάιος λόγω των καιρικών συνθηκών κυρίως, δεν ήταν ένας αποδοτικός μήνας, η κίνηση άρχισε σταδιακά να επανακάμπτει και πλέον μεσούσης της τουριστικής σεζόν τα πράγματα φαίνεται να πηγαίνουν καλά.
Όπως αναφέρει μιλώντας στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Ιδιοκτητών Επιχειρηματιών Κάμπινγκ Αντώνης Δεληδημητρίου, «υπολογίζεται ότι διαθέτουμε σε όλα τα κάμπινγκ της χώρας περίπου 22.000 θέσεις. Κάθε μια από αυτές αντιστοιχεί σε περίπου τρία άτομα, γεγονός που χονδρικά σημαίνει 70.000 άτομα ημερησίως συνολικά. Σε αυτήν τη φάση είμαστε σε καλά επίπεδα, μιλάμε για πληρότητες που ξεπερνούν το 50% συνολικά για τη χώρα, ενώ υπάρχουν κάμπινγκ που είναι στο 70% και άλλα στο 90%. Συνήθως τον Απρίλιο και τον Μάιο ο κόσμος προτιμά να κατασκηνώνει σε περιοχές με αρχαιολογικό και πολιτιστικό ενδιαφέρον, ενώ από τον Ιούνιο και μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου επιλέγει θάλασσα. Πιστεύω ότι θα πάμε καλά και τον Σεπτέμβριο, γιατί τον Μάιο τον χάσαμε, κυρίως λόγω των άσχημων καιρικών συνθηκών αλλά και λόγω εκλογών. Ωστόσο εκτιμώ ότι σε ό,τι αφορά τις διανυκτερεύσεις θα καταφέρουμε να φτάσουμε τα νούμερα του 2019 αλλά δεν νομίζω οικονομικά να είμαστε στα ίδια επίπεδα».
Σύμφωνα με τον κ.Δεληδημητρίου, μετά την πανδημία ο κόσμος αυξήθηκε αλλά μειώθηκε η κατανάλωση στην εστίαση και τα beach bar καθώς περιορίστηκε και η αγοραστική δύναμη του κόσμου, κυρίως των Βαλκάνιων αλλά και των Ελλήνων που επιλέγουν προορισμούς της βόρειας Ελλάδας στην πλειονότητά τους. Από την άλλη, στην Πελοπόνησσο, το 90% των κατασκηνωτών είναι ξένοι και κυρίως Ελβετοί, Γάλλοι, Βέλγοι και Αυστριακοί που έρχονται με αυτοκινούμενα μέσω Ιταλίας, είτε από το λιμάνι της Ηγουμενίτσας είτε από την Πάτρα.
Οι τιμές στα κάμπινγκ είναι ελεύθερες όπως εξηγεί ο κ.Δεληδημητρίου αλλά ενδεικτικά αναφέρει ότι το κόστος για μια τετραμελή οικογένεια, με δικό της κατασκηνωτικό μέσο μπορεί να ξεκινάει από 30 με 45 ευρώ, με τα οποία πληρώνει τη θέση, τη θέση για το αυτοκίνητο και το ρεύμα. Σε περίπτωση που δεν διαθέτει κατασκηνωτικό μέσο οι τιμές αρχίζουν από τα 60 ευρώ.
Υπάρχει ωστόσο και το κάμπινγκ πολυτελείας που έχει αποδειχθεί να κερδίζει έδαφος τα τελευταία χρόνια ως μια καινούργια τάση. Το “πνεύμα” είναι το ίδιο: φύση, ελευθερία, ζεις στον δικό σου χώρο και νοιώθεις διαφορετικά από ότι όταν είσαι σε ένα κτίριο. «Και τα glamping εντάσσονται στα camping και παίρνουν το ειδικό σήμα. Είναι πολυτελής διαβίωση στην ύπαιθρο. Είναι μια μόδα, μια τάση», εξηγεί ο κ.Δεληδημητρίου. «Είναι μια διαφορετική εμπειρία, όπου ο κατασκηνωτής θα βρει ένα κατάλυμα έτοιμο, όπου δεν θα κουβαλήσει ούτε πετσέτες, ούτε κάτι άλλο. Θα τα έχει όλα. Πρόκειται για κατασκήνωση πολυτελείας και φυσικά είναι ένα προϊόν που το θέλει η αγορά. Το θέμα ωστόσο, είναι να είναι οι επιχειρήσεις βιώσιμες και δεν θα έλεγα ότι η Ελλάδα στο σύνολό της είναι προορισμός πολυτελείας, καθώς υπάρχει θέμα υποδομών σε πολλές περιοχές», προσθέτει.
“Το παράνομο κάμπινγκ καλά κρατεί”
Μια παράμετρος που αποτελεί διαχρονικά “πονοκέφαλο” είναι το παράνομο κάμπινγκ, όπως επισημαίνει ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Ιδιοκτητών Επιχειρηματιών Κάμπινγκ Αντώνης Δεληδημητρίου. «Είναι περιβαλλοντικό το θέμα, ενοχλούν τη φύση, δεν τη σέβονται. Είναι όμως και οικονομικό καθώς υπάρχουν απώλειες εσόδων. Αφορά αυτούς που έρχονται μόνο για μια μέρα στο κάμπινγκ να αδειάσουν τα χημικά να βάλουν πλυντήρια και να φύγουν. Τα αυτοκινούμενα θεωρούνται καταλύματα, μπορούν να κάνουν μια στάση να ξεκουραστούν αλλά πρέπει να πηγαίνουν σε οργανωμένες κατασκηνώσεις για διανυκτέρευση. Για αυτό υπάρχει η νομοθεσία, γι’ αυτό φορολογούνται και οι συνάδελφοι άλλα κάποιοι πετάνε τα σκουπίδια τους και τα χημικά όπου βρουν, επιβαρύνουν τους δήμους, μόνο κακό κάνουν», σημειώνει ο κ. Δεληδημητρίου και προσθέτει: «Οποιοσδήποτε μπορεί να πάει σε κάποια παράλια και να κάτσει όλη μέρα αλλά η διανυκτέρευση δημιουργεί άλλα θέματα, όπως παραβατικότητα, πυρκαγιές, ρύπανση κτλ. Το θέμα είναι αυτοί οι άνθρωποι πού πλένονται; Πού αφήνουν τις ακαθαρσίες τους; Αν πάτε αυτήν τη στιγμή στις Καβουρότρυπες μυρίζει άσχημα. Χωρίς κανόνες υπάρχουν προβλήματα».