NewsEdit Η επανάσταση που συντελείται τα τελευταία 20 χρόνια στην παλαιοντολογία έχει ως αποτέλεσμα την ανακάλυψη σε σχεδόν καθημερινή βάση άγνωστων μέχρι σήμερα ζώων που ζούσαν πριν από χιλιάδες, δεκάδες ή και εκατοντάδες εκατ. έτη. Οι ανακαλύψεις αυτές προσθέτουν νέες σελίδες στην εξέλιξη της ζωής στη Γη και φωτίζουν τις γεωατμοσφαιρικές συνθήκες που επικρατούσαν στον πλανήτη μας σε διάφορες φάσεις της ύπαρξης του.
Ένα προϊστορικό είδος φάλαινας που ανακαλύφθηκε πρόσφατα και φέρει την ονομασία Perucetus colossus. Φαίνεται ότι είναι το βαρύτερο, αλλά και ένα από τα μεγαλύτερα ζώα που έχουν καταγραφεί, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature».
Το σκελετικό υλικό που βρέθηκε στο νότιο Περού, αποτελείται από 13 σπονδύλους, τέσσερις πλευρές και ένα οστό ισχίου, ενώ εκτιμάται ότι έχει ηλικία περίπου 39 εκατομμυρίων ετών. Οι μελετητές υπολόγισαν ότι είχε μήκος περίπου 20 μέτρα και σωματική μάζα μεταξύ 85 και 340 τόνων. Πιθανότατα ζούσε κοντά στην ακτή.
Οι εκτιμήσεις για το βάρος της, με βάση τον μερικό σκελετό που έχει βρεθεί, συναγωνίζονται εκείνες της γαλάζιας φάλαινας, που θεωρούνταν προηγουμένως το βαρύτερο ζώο που υπήρξε ποτέ. Υπολογίζεται ότι η μάζα του σκελετού θα ήταν δύο με τρεις φορές μεγαλύτερη από μιας γαλάζιας φάλαινας μήκους 25 μέτρων.
Το Perucetus colossus ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 1988 σε απολιθώματα που βρέθηκαν στην Αργεντινή. Τα απολιθώματα ήταν περίπου 50 εκατομμυρίων ετών και περιελάμβαναν ένα σκελετό σχεδόν πλήρες. Είχε μεγάλα, πτερωτά άκρα που ήταν φτιαγμένα από δέρμα και οστά.
Τα φτερά του Perucetus colossus ήταν πιο κοντά σε αυτά μιας νυχτερίδας παρά σε αυτά ενός πτηνού. Είχε ένα μακρύ λαιμό και ένα μεγάλο κεφάλι με μικρά δόντια. Το Perucetus colossus ήταν ένα φυτοφάγο ζώο και πιθανότατα τρεφόταν με φύλλα και φρούτα.
Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι η τάση προς τον γιγαντισμό στα θαλάσσια θηλαστικά μπορεί να είχε αρχίσει νωρίτερα από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως. Φαίνεται ότι τα κητώδη είχαν φτάσει στο μέγιστο της σωματικής τους μάζας περίπου 30 εκατομμύρια χρόνια πριν από την προηγούμενη παραδοχή. Σημειώνεται ότι το αρχείο απολιθωμάτων των κητωδών (υποκατηγορία των θηλαστικών που περιλαμβάνει τα δελφίνια, τις φάλαινες και τις φώκιες) έχει μεγάλη σημασία για την τεκμηρίωση της εξελικτικής ιστορίας των θηλαστικών, όταν ορισμένα χερσαία ζώα επέστρεφαν στον ωκεανό.
Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ, Nature