Ο Αύγουστος τελειώνει, σιγά-σιγά θα τελειώσουν και οι φωτιές. Και το θέμα θα περάσει σε δεύτερη μοίρα σε σχέση με άλλα που θα έρθουν.
Του Χρήστου Κίσσα
Εξάλλου, σε ένα βαθμό, είμαστε ήδη εξοικειωμένοι με αυτό· έχουμε πχ. “απορροφήσει” τη δυνατότητα να καίγονται 700.000 στρέμματα στον Έβρο και να είναι απλά “μια είδηση”. Παρ’ όλα αυτά, κάτι το αρνητικό θα μείνει στη συνείδηση του κόσμου. Ίσως μια γεύση απογοήτευσης απ’ την αποτυχία των μηχανισμών πρόληψης, μια αίσθηση διάψευσης προσδοκιών, σίγουρα πάντως κάτι άσχημο. Η δε παρηγοριά ότι “οι άλλοι δεν θα ήταν καλύτεροι”, εξασθενεί όσο περνάει ο χρόνος – ο νόμος των φθινουσών αποδόσεων παίζει στο μάξιμουμ σ’ αυτές τις περιπτώσεις, ειδικά όταν αφορά προσδοκίες. Τώρα το επόμενο βήμα είναι πώς θα αποσοβηθούν τα “κατάλοιπα” των πυρκαγιών στην κοινή γνώμη. Με ποιές “τεχνικές”, με την αρωγή ποιών μέσων επηρεασμού, με ποιές καινούργιες υποσχέσεις, με ποιές κινήσεις εκτροπής της προσοχής, με ποιές παροχές. Το ζήτημα θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον διότι αποτελεί ένα καλό μέτρο εκτίμησης των ορίων ανοχής και αντίδρασης της κοινωνίας. Εδώ είμαστε να το παρακολουθήσουμε, εξάλλου το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να παρατηρούμε. Και το καθήκον μας ως πολίτες είναι να ενημερωνόμαστε και να κρίνουμε.
Σχόλιο στο Facebook του Χρήστου Κίσσα
(Ο Χρήστος Κίσσας είναι οικονομολόγος των χρηματαγορών και σύμβουλος στρατηγικής)