NewsEdit
Μία ημέρα αφότου εξασφάλισε και μαθηματικά τον τρίτο διαδοχικό παγκόσμιο τίτλο του, ο Μαξ Φερστάπεν έκανε ακόμη μία επίδειξη δύναμης στο Κατάρ, κατακτώντας τη 14η νίκη του στους 17 φετινούς αγώνες της Φόρμουλα Ενα.
Τον Ολλανδό οδηγό της Red Bull ακολούθησε ο Αυστραλός Οσκαρ Πιάστρι με McLaren, ο οποίος ολοκλήρωσε το εξαιρετικό του τριήμερο με την κατάκτηση της δεύτερης θέσης, μετά τη χθεσινή (7/10) νίκη του στον αγώνα σπριντ.
Ο Βρετανός Λάντο Νόρις με την έτερη McLaren συμπλήρωσε την τριάδα του βάθρου.
Ο Μαξ Φερστάπεν είναι εδώ και λίγες ώρες ένας τρις παγκόσμιος πρωταθλητής της Φόρμουλα Ένα. Με τη δεύτερη θέση που πήρε στον αγώνα σπριντ του γκραν πρι στο Κατάρ, ο Ολλανδός οδηγός της Red Bull κατέκτησε και μαθηματικά τον τίτλο των οδηγών (και) για το 2023 και «έπιασε» στη σχετική λίστα τον Αυστραλό Τζακ Μπράμπαμ, τον Βρετανό Τζάκι Στιούαρτ, τον Αυστριακό Νίκι Λάουντα και τους Βραζιλιάνους Νέλσον Πικέ και Άϊρτον Σένα που έχουν στην κατοχή τους από τρία… «στέμματα». Παράλληλα, ο 26χρονος «πιλότος» μπήκε σε ένα… επίλεκτο «κλαμπ» με θρυλικά ονόματα του πρωταθλήματος που έχουν πανηγυρίσει περισσότερους από δύο σερί τίτλους στην κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Αυτοί οι οδηγοί είναι οι εξής:
Χουάν Μανουέλ Φάντζιο: 1954-1957
Αφού έχασε έναν δεύτερο παγκόσμιο τίτλο το 1953, ο Φάντζιο επέστρεψε στην κορυφή κατακτώντας το «στέμμα» του 1954, «τρέχοντας» μάλιστα με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές. Έχοντας αρχίσει τη χρονιά με τη Maserati, ο Αργεντινός μεταπήδησε στη Mercedes-Benz, όταν η γερμανική εταιρεία επέστρεψε στους αγώνες στα μέσα της σεζόν, και πανηγύρισε έξι νίκες στους συνολικά οκτώ αγώνες, στους οποίους έλαβε μέρος. Ο Φάντζιο έμεινε στη Mercedes για τη σεζόν του 1955 και κατέκτησε τον δεύτερο σερί τίτλο του, ενώ μεταπήδησε στη Ferrari το 1956 και επέκτεινε το σερί του σε πρωταθλήματα, στερώντας από τον Βρετανό Στέρλινγκ Μος τη δυνατότητα να ανέβει στην κορυφή. Το 1957 ο Φάντζιο επέστρεψε στη Maserati και πανηγύρισε το τέταρτο διαδοχικό «στέμμα» του, ενώ σημείωσε στο Νίρμπουργκρινγκ την 24η και τελευταία νίκη της καριέρας του στη Φόρμουλα Ένα.
Μίκαελ Σουμάχερ: 2000-2004
Μετά τα πρώτα δύο πρωταθλήματά του με την Benetton, ο Σουμάχερ έκανε ένα σερί χωρίς προηγούμενο στις αρχές της δεκαετίας του 2000, καθώς η συνεργασία του με τη Ferrari… εξαφάνισε τον ανταγωνισμό. Μεταπήδησε στους «κόκκινους» το 1996, ωστόσο τα πρώτα χρόνια πέρασαν χωρίς τίτλους στους οδηγούς, καθώς η «σκουντερία» έδειχνε ότι θα μπορούσε να τα καταφέρει, αλλά οι προσπάθειές της δεν αρκούσαν για να πάρει ο Γερμανός το «στέμμα». Όμως, όλα άλλαξαν το 2000, όταν ο «Σούμι» δεν επέτρεψε στον Μίκα Χάκινεν να στεφθεί για τρίτη σερί χρονιά παγκόσμιος πρωταθλητής. Ακολούθησαν άλλοι τέσσερις τίτλοι το διάστημα 2001-04 για τον Σουμάχερ, ο οποίος έφτασε στον -τότε- αριθμό-ρεκόρ των επτά πρωταθλημάτων, ωστόσο αυτή τη… συγκομιδή έχει και ο Λιούις Χάμιλτον από το 2020. Έχοντας πανηγυρίσει 48 αγώνες σε αυτή την περίοδο, οι πέντε σερί τίτλοι του Σουμάχερ παραμένουν οι περισσότεροι διαδοχικοί για οποιονδήποτε οδηγό στην Ιστορία της Φόρμουλα Ένα.
Σεμπάστιαν Φέτελ: 2010-2013
Η επόμενη εποχή «κυριαρχίας» στη Φόρμουλα Ένα ήρθε στις αρχές της δεκαετίας του 2010, όταν ο Σεμπάστιαν Φέτελ και η Red Bull απόλαυσαν μια εξαιρετικά επιτυχημένη περίοδο, αφού έχασαν στις… λεπτομέρειες τον τίτλο οδηγών του 2009 από την Brawn GP. Βέβαια, δεν έφτασαν τους πέντε διαδοχικούς τίτλους του Σουμάχερ, ωστόσο ο Φέτελ πανηγύρισε τέσσερα σερί πρωταθλήματα. Ενώ οι τίτλοι του 2010 και του 2012 κατακτήθηκαν σε δραματικές συνθήκες στον τελευταίο αγώνα της χρονιάς, ο Φέτελ κυριάρχησε και έφτασε εύκολα στα «στέμματα» του 2011 και του 2013, συμπεριλαμβανομένων εννέα διαδοχικών νικών μετά την καλοκαιρινή διακοπή στο τελευταίο πρωτάθλημά του. Το προβάδισμα 155 βαθμών του Φέτελ από τον πλησιέστερο «διώκτη» του στην κατάταξη οδηγών του 2013 είναι -μέχρι στιγμής- το μεγαλύτερο στην ιστορία της Φόρμουλα Ένα.
Λιούις Χάμιλτον: 2017-2020
Αφού έχασε στις… λεπτομέρειες το πρωτάθλημα του 2016 από τον Νίκο Ρόσμπεργκ (με τον Γερμανό να αποχωρεί στη συνέχεια από τη Φόρμουλα Ένα), ο Χάμιλτον ανασυντάχθηκε και επέστρεψε δριμύτερος το 2017, αρχίζοντας άλλο ένα σερί τίτλων στους οδηγούς. Ο Βρετανός δεν επέτρεψε στον Φέτελ και τη Ferrari να πανηγυρίσουν το πρωτάθλημα οδηγών το 2017 και το 2018, ενώ άφησε με διαφορά στη δεύτερη θέση τον Φινλανδό «ομόσταυλό» του, Βάλτερι Μπότας, το 2019 και το 2020, πανηγυρίζοντας 42 νίκες σε 79 αγώνες στην εν λόγω τετραετία. Το 2021 ο Χάμιλτον είχε στόχο να κατακτήσει το πέμπτο σερί «στέμμα» του και να φτάσει τους οκτώ τίτλους, ξεπερνώντας τον Μικαελ Σουμάχερ. Ο επτάκις παγκόσμιος πρωταθλητής έφτασε στον τελευταίο αγώνα της χρονιάς του 2021 ισόβαθμος με τον Μαξ Φερστάπεν, μετά από μια έντονη μάχη που έδωσαν οι δύο «πιλότοι» στη διάρκεια της σεζόν, ωστόσο ο Ολλανδός κατέκτησε τον τίτλο σε δραματικές συνθήκες.
Μαξ Φερστάπεν 2021-2023
Ο προαναφερθείς τίτλος του Φερστάπεν ήταν ο πρώτος για Ολλανδό οδηγό στη Φόρμουλα Ένα και, μολονότι τέθηκαν σε ισχύ «σαρωτικές» αλλαγές στους κανονισμούς ενόψει του 2022, κατάφερε να διπλασιάσει τα «στέμματά» του και να γίνει μόλις ο 11ος οδηγός στην κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού που πέτυχε το “repeat”. Ενώ το 2021 έδωσε «μάχη» με τον Χάμιλτον για τον τίτλο (σ.σ. σημείωσε δέκα νίκες έναντι οκτώ του Βρετανού), το 2022 Φερστάπεν και Red Bull προσαρμόστηκαν καλύτερα στους νέους κανονισμούς και βελτιώνονταν αγώνα με τον αγώνα, με αποτέλεσμα να φτάσουν εύκολα στην κατάκτηση του πρωταθλήματος οδηγών. Ο Ολλανδός πανηγύρισε 15 νίκες στη σεζόν του 2022, με τη 12η από τις οποίες, στην Ιαπωνία, κατέκτησε και μαθηματικά το «στέμμα», βάζοντας τέλος στις ελπίδες του Σαρλ Λεκλέρκ της Ferrari και του «ομόσταυλού» του στη Red Bull, Σέρχιο Πέρες, για τον τίτλο. Η τρέχουσα σεζόν είναι εξίσου… κυριαρχική για τον Φερστάπεν, καθώς έχει πανηγυρίσει (μέχρι και το ιαπωνικό γκραν πρι) 13 νίκες στους 16 αγώνες που έχουν διεξαχθεί, με αποτέλεσμα να «κλειδώσει» και μαθηματικά στο σπριντ του Κατάρ -γι’ ακόμη μια χρονιά- το πρωτάθλημα οδηγών. Χαρακτηριστικό του… «περίπατου» που έκανε ο Ολλανδός προς τον τίτλο είναι το γεγονός ότι έχει αποκτήσει προβάδισμα 184 βαθμών σε σχέση με τον Πέρες, ενώ απομένουν ακόμη έξι αγώνες για το τέλος της χρονιάς.