NewsEdit Η σύγκρουση στη Γάζα με την τραγική εκατόμβη της όχι μόνο δείχνει αλλά και είναι ατελεύτητη. Η ανθρωπότητα παρακολουθεί σε ζωντανή σύνδεση τον αλληλοσκοτωμό, λίγο πριν το βιβλικό παρανάλωμα στο λαβύρινθο κάτω απ’ την πόλη.
Ένας άλλος λαβύρινθος κυριαρχεί μέχρι τώρα. Γεμάτος αδιέξοδα θρησκευτικά, ιδεολογικά, πολιτικά, με το νήμα της εξόδου κομμένο στα δυο. Ο διχασμός είναι συναισθηματικός κι εκεί δίνεται μια επίσης αδιέξοδη μάχη. Πρέπει να υπάρξει τέλος, μα πώς; Ποιος φταίει, τι φταίει, ποιος έκανε την αρχή (ποια αρχή απ’ ολες;), υπάρχει λύση;
Γράφοντας «Το ταξίδι» (Κέδρος, 2020) οδηγήθηκα αναγκαστικά στην υπόθεση της Παλαιστίνης και της ίδρυσης του Ισραήλ. Υπενθυμίζω ότι από το 1946 μέχρι το 1949 50.000 Εβραίοι κρατήθηκαν στην Κύπρο σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως. Ο ήρωάς μου, ένας Ισραηλινός δημοσιογράφος, δέκα μήνες μετά τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ, ταξιδεύει στην Κύπρο αναζητώντας τον άγνωστο πατέρα του.
Στο βιβλίο, που στηρίζεται σε πραγματικά γεγονότα, το ταξίδι του ήρωα διαπλέκεται με το ταξίδι δύο Κύπριων αριστερών στην Ελλάδα την εποχή του Εμφύλιου. Λόγω των συνθηκών οι δύο αυτοί απεσταλμένοι περνούν απ’ το Κάιρο όπου κυριαρχεί ο πρώτος Αραβο-Ισραηλινός πόλεμος αλλά και από τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες όπου, αλλού μεν συγκρούεται η Αριστερά με το Δόγμα Τρούμαν και αλλού οικοδομείται το Σιδηρούν Παραπέτασμα.
Στο ταξίδι μου ως συγγραφέας χρειάστηκε να βρω την άκρη του νήματος ώστε, όχι μόνο να μη χαθώ στο λαβύρινθο όλων αυτών, αλλά και να βγάλω άκρη με τα παραπάνω. Που συνδέονται μεταξύ τους και όχι όπως το αυγό με την κότα. Το βιβλίο κυκλοφορεί – εγγυώμαι πως θα σας κρατήσει σε εγρήγορση μέχρι την τελευταία του λέξη.
(Η φωτογραφία εικονίζει στρατόπεδο Εβραίων στην Κύπρο. Είναι από τις βινιέτες που έφτιαξε η ζωγράφος Σταυρούλα Βελισσαροπούλου για το “Το ταξίδι”).
Ευάγγελος Μαυρουδής
