Ο Φραντς Μπεκενμπάουερ δεν έγινε τατουάζ στο μπράτσο ποδοσφαιρόφιλων, όπως ο Ντιέγκο.
Του Ευτύχη Βαρδουλάκη
Δεν γράφτηκαν αμέτρητες ιστορίες για τη φιλοσοφία, τα τσιτάτα, τους τσακωμούς του, όπως για τον Κρόιφ. Δεν γινόταν πανζουρλισμός στις δημόσιες εμφανίσεις του, όπως σε αυτές του Μπεστ, του Μπέκαμ ή του Κριστιάνο. Κανένας, όμως, δεν υπήρξε τόσο καθοριστικός για το ποδόσφαιρο της πατρίδας του όσο εκείνος.
Ο πιο αντιστάρ από όλους τους μεγάλους του ποδοσφαίρου – ίσως επειδή ήταν αμυντικός και με μάλλον αδιάφορη εμφάνιση; – ήταν ένας από τους πιο σπουδαίους και πετυχημένους ποδοσφαιρανθρώπους όλων των εποχών.
Ο Φραντς Μπεκενμπάουερ γεννήθηκε στα ερείπια του βομβαρδισμένου Μονάχου στις 11 Σεπτεμβρίου 1945, τέσσερις μόλις μήνες μετά τη λήξη του πολέμου. Ο πατέρας του ήταν ταχυδρόμος, σιχαινόταν το ποδόσφαιρο και προσπαθούσε να τον αποτρέψει, ευτυχώς χωρις επιτυχία.
Το πόσο καθοριστική προσωπικότητα ήταν ο Μπεκενμπάουερ φάνηκε από νωρίς. Όταν η μεταγραφή του από την κυρίαρχη μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’60 ομάδα Μόναχο 1860 στην πιο αδύναμη έως τότε Μπάγερν Μονάχου άλλαξε την ιστορία του γερμανικού ποδοσφαίρου. Με τον Μπεκενμπάουερ αδιαφιλονίκητο ηγέτη, η Μπάγερν κυριάρχησε αρχικά στη Γερμανία και στη συνέχεια κατέκτησε τρία σερί Κύπελλα Πρωταθλητριών.
Εξίσου καθοριστικός ήταν και για την Εθνική Γερμανίας. Το 1966 έφτασε μαζί της στον τελικό, όπου έχασε από τη γηπεδούχο Αγγλία στην παράταση.
Το 1970 συγκλόνισε όλο τον πλανήτη όταν έπαιξε σχεδόν όλο το ματς του ημιτελικού με την Ιταλία (η οποία νίκησε με 4-3) με βγαλμένο ώμο, αρνούμενος να αποχωρήσει από το γήπεδο. Ο ώμος βγήκε. Αυτός από το γήπεδο, όχι.
Αυτό όμως που απέτυχε το ’66 και το ’70, το κατέκτησε το ’74 στην πατρίδα του. Σε εκείνο το Μουντιάλ ο Μπεκενμπάουερ ξεκίνησε ως ο σταρ της ομάδας μέσα στο γήπεδο και κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης εξελίχθηκε στον ηγέτη της σε όλα τα επίπεδα, καθώς λέγεται ότι εκτελούσε άτυπα και χρέη προπονητή.
Το 1990 ο Μπεκενμπάουερ ήταν ο προπονητής της Γερμανίας που κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο στην Ιταλία. Ήταν ο ηγέτης της τη στιγμή της υπέρτατης εθνικής εφορίας λόγω της επανένωσης της χώρας.
Έχοντας συμμετάσχει με τα εθνικά χρώματα σε τέσσερις τελικούς, σε δύο ως παίκτης και σε δύο ως προπονητής (καθώς είχε προηγηθεί ο χαμένος τελικός του 1986 από την Αργεντινή του Μαραντόνα), αποσύρθηκε από τον πάγκο της Εθνικής Γερμανίας για να επανέλθει μερικά χρόνια αργότερα ως παράγοντας, «κερδίζοντας» ένα ακόμα Μουντιάλ.
Με αυτόν ως επικεφαλής επικεφαλής της επιτροπής διεκδίκησης αρχικά και της οργανωτικής επιτροπής στη συνέχεια, η Γερμανία διεκδίκησε, κέρδισε και διοργάνωσε ένα από τα πιο πετυχημένα Παγκόσμια Κύπελλα της Ιστορίας το 2006.
Ο μεγαλος Φραντς Μπεκενμπάουερ, έφυγε σήμερα απο τη ζωή εχοντας κερδίσει τα πάντα, με όλους τους τρόπους: ως παίκτης, ως προπονητής και ως παράγοντας. Κυρίως ομως εχοντας κερδίσει το σεβασμό κάθε λάτρη του ποδοσφαίρου.
RIP «Κάιζερ».
(Αναδημοσίευση από το Facebook του Ευτύχη Βαρδουλάκη)