Στις 12 Ιανουαρίου 1943, το Γραφείο Διαχείρισης Τιμών των ΗΠΑ, γνωστοποίησε ότι κατά τη διάρκεια του πολέμου το δημοφιλές χοτ ντογκ, γνωστό και με το γερμανικής προέλευσης «Λουκάνικο Φρανκφούρτης-Frankfurter», θα αντικατασταθεί από το «Λουκάνικο Νίκης».
Ανακοινώθηκε επίσης ότι το Λουκάνικο Νίκης θα ήταν ακόμα πιο ελαφρύ στο κρέας από το Λουκάνικο Φρανκφούρτης, αντικαθιστώντας το κρέας με αλεύρι σόγιας και «άλλα υποκατάστατα».
Το λουκάνικο ήταν φτιαγμένο από σόγια, φιστίκια, βαμβακόσπορο με φύτρο σιταριού και πίτουρο σιταριού, καθώς και από κρεμμύδι και μπαχαρικά, για γεύση.
Δυστυχώς για τη γεύση των ανθρώπων, ο πατριωτισμός που ενυπήρχε στο Λουκάνικο Νίκης δεν αντιστάθμισε ακριβώς, την επίθεση που δέχτηκε ο ουρανίσκος. Η νίκη, δεν είχε ακριβώς γλυκιά γεύση, σε αυτή την περίπτωση.
Ωστόσο, η όλη προσπάθεια αποτελούσε μέρος της αντιγερμανικής προπαγάνδας της εποχής και αυτή, δεν ήταν η πρώτη φορά.
Στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο το ξινολάχανο (sauerkraut) μετονομάστηκε σε «Λάχανο Ελευθερίας», με βάση την ίδια λογική. Κατά τον ίδιο πόλεμο, η βρετανική βασιλική οικογένεια άλλαξε το γερμανικό της όνομα House of Saxe-Coburg and Gotha στο αναμφισβήτητα πιο βρετανικό, House of Windsor.
Πιο πρόσφατα, ίσως θα πρέπει να θυμηθούμε τη μετονομασία στις τηγανητές πατάτες (τις επονομαζόμενες Γαλλικές Πατάτες-French Fries) σε Πατάτες Ελευθερίας- Freedom Fries, κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Ιράκ το 2003. Κατά τη διάρκεια των συζητήσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Ντομινίκ ντε Βιλπέν κατέστησε σαφές, ότι η Γαλλία ούτε θα υποστηρίξει ούτε θα συμμετάσχει στην εισβολή και ότι θα ασκήσει βέτο, σε οποιοδήποτε ψήφισμα που επιβάλλει εισβολή στο Ιράκ. Μια στάση που προκάλεσε οργή στους πολιτικούς κύκλους στις ΗΠΑ.
Στις 11 Μαρτίου 2003, οι Ρεπουμπλικάνοι βουλευτές, Μπομπ Νέι και Γουόλτερ Τζόουνς, ζήτησαν από τις τρεις καφετέριες της Βουλής να αλλάξουν τις ονομασίες στις Γαλλικές Πατάτες και το Γαλλικό Τοστ στο μενού και να τις αντικαταστήσουν με Πατάτες Ελευθερίας και Τοστ Ελευθερίας, αντίστοιχα.
Η όλη ιστορία θεωρήθηκε αστεία και διακωμωδήθηκε, ενώ στις 2 Αυγούστου 2006, η καφετέρια της Βουλής επανάφερε τις παλιές ονομασίες στο μενού της.
Το ερώτημα είναι το πως θα επανεμφανιστεί ο γαστρονομικός αναθεωρητισμός, ή αν έχει θεωρηθεί τελεσίδικα ως αναποτελεσματικός.
Βαγγέλης Χωραφάς
Διευθυντής του Geoeurope.org
(Αναδημοσίευση από το Facebook)