Τα καυτά ζητήματα που άνοιξαν μετά το πέρας των ευρωεκλογών βρέθηκαν στο μικροσκόπιο της δημοσκόπησης των Metron Analysis και Choose Strategic Communications Partner που παρουσιάστηκε τη δεύτερη μέρα της Διεθνούς Διάσκεψης για την Ειρήνη του Ινστιτούτου Αλέξη Τσίπρα.
Πώς ψήφισε η Ευρώπη; Πώς ψήφισε η Ελλάδα; Είναι η ακροδεξιά ο νικητής των ευρωεκλογών; Πόσο τρομάζει το ποσοστό της αποχής; Αμφισβητείται η ηγεμονία του Κυριάκου Μητσοτάκη; Υπάρχουν δυνάμεις που μπορούν να απειλήσουν την πρωτοκαθεδρία του; Υπάρχει ανάγκη σύγκλισης των σχημάτων της κεντροαριστεράς;
Αυτά και άλλα ενδιαφέροντα ερωτήματα αναλύθηκαν από τους κ.κ. Στράτο Φαναρά και Γιάννη Μπαλαμπανίδη με τις απαντήσεις των συμμετεχόντων να δίνουν τροφή για σκέψη.
Τι ζητούν ο ψηφοφόροι από την κεντροαριστερά
Ιδιαίτερα σημαντικά είναι τα ευρήματα της έρευνας για την κεντροαριστερά στην Ελλάδα που βρίσκεται σε διαρκή αναβρασμό.
Με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και την ηγεμονία του στο πολιτικό σκηνικό της χώρας να έχουν αρχίσει να μπαίνουν στο στόχαστρο της αμφισβήτησης αν αναλογιστεί κανείς πως μετά το εκλογικό αποτέλεσμα της 9ης Ιουνίου το 43% απαντά πως η χώρα θα πρέπει να πάει σε πρόωρες εκλογές αυτό που παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι αν υπάρχουν οι δυνάμεις που μπορούν να απειλήσουν την πρωτοκαθεδρία του.
Μοιραία η έρευνα στρέφει το βλέμμα της στην κεντροαριστερά που παραδοσιακά αποτελεί το αντίπαλο δέος της κεντροδεξιάς. Τα ευρήματα είναι εντυπωσιακά με το 69% των πολιτών να θεωρούν ότι θα πρέπει να υπάρξει σύγκλιση των κομμάτων της κεντροαριστεράς προς ένα ενιαίο σχήμα ενώ ταυτόχρονα ένα 83% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ και των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ απαντούν θετικά στο ερώτημα αν «θα πρέπει να υπάρξει σύγκλιση σε ένα ενιαίο σχήμα».
Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον δε πως σε δύο ηλικιακές ομάδες, των 25-34 και των 35-44 (στο σύνολο των ψηφοφόρων), το ποσοστό της συγκρότησης μιας διευρυμένης παράταξης με κεντροαριστερό πρόσημο είναι ίσο ή μεγαλύτερο του 73%, ανεβάζοντας τον συνολικό μέσο όρο.
Να σημειώσουμε πως η εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, Βούλα Κεχαγιά, υπογράμμισε (ΕΡΤ) πως «το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών έδειξε ότι η κοινωνία δεν θέλει μια ανεξέλεγκτη ΝΔ. Και ταυτόχρονα θέλει, ενδεχομένως, έναν αντίπαλο πόλο που θα διώξει τη Δεξιά του κ. Μητσοτάκη από την κυβέρνηση». Στο πλαίσιο αυτό, δεν απέκλεισε «ο κ. Μητσοτάκης να προκηρύξει εκλογές πριν την εξάντληση της τετραετίας».
Ευρωεκλογές και ακροδεξιά
Όσον αφορά την ακτινογραφία των ευρωεκλογών διαπίστωση είναι ότι ενισχύθηκαν σε σχέση με το απερχόμενο ευρωκοινοβούλιο το ΕΛΚ, και οι δύο ευρωομάδες της Ακροδεξιάς, οι Ευρωπαίοι Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές (ECR) και η «Ταυτότητα και Δημοκρατικά» (ID).
«Ο φόβος ότι δεν θα υπάρχει λειτουργικός συνασπισμός δεν επιβεβαιώθηκε: το ΕΛΚ, οι Σοσιαλιστές και το κεντρώο Renew διατηρούν την πλειοψηφία με 406 έδρες σε σύνολο 720. Όμως αυτό δεν σημαίνει, ότι το βάρος και η επίδραση της ακροδεξιάς είναι αμελητέα» σημείωσε ο κ. Μπαλαμπανίδης.
Και συμπλήρωσε: «Ένα μέρος της επιτυχίας της ακροδεξιάς είναι ότι καταφέρνει να επιβάλει την ατζέντα της, που σημαίνει ότι σε ένα περιβάλλον επισφάλειας, των πολλαπλών κρίσεων που συσσωρεύονται στην εποχή μας, καταφέρνει αυτούς τους φόβους και τις επισφάλειες να τους μετατοπίσει -ας πούμε- στην απειλή του άλλου, το μεταναστευτικό, ή στην απειλή της πράσινης ατζέντας της Ευρώπη. Η άνοδος της ακροδεξιάς αποτελεί ένα πραγματικό πρόβλημα επειδή λίγο-λίγο εγκαθιδρύεται στην καρδιά της Ευρώπης…».
Σύμφωνα με την έρευνα, οι πολίτες σε ποσοστό 45% αναγνωρίζουν ότι η ευνοημένη πολιτική δύναμη των ευρωεκλογών είναι η άκρα Δεξιά, το 25% η Δεξιά, το 11% πιστεύει ότι ενισχύθηκε το Κέντρο και το 9% η Αριστερά.
Χαμηλό ποσοστό συμμετοχής και ο βαθμός ικανοποίησης από τα αποτελέσματα
Ο Στράτος Φαναράς παρουσίασε το πώς ψήφισε η Ελλάδα στις πρόσφατες ευρωεκλογές: «Είναι γνωστό ότι αυτή τη φορά είχαμε το χαμηλότερο ποσοστό συμμετοχής, που περιορίστηκε μόλις στο 41%. Βέβαια παίρνουμε υπόψη ότι οι εκλογικοί κατάλογοι δεν είναι καθαρισμένοι και ότι αρκετοί ψηφοφόροι που έχουν δικαίωμα ψήφου δεν ζουν στην Ελλάδα» σημείωσε.
Παράλληλα, τόνισε ότι από τα ευρήματα της έρευνας ουσιαστικά προκύπτει ότι όσο πιο κοντά βρίσκεται κανείς στην αριστερά τόσο πιο άσχημα θεωρεί τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών, ενώ αντιθέτως όσο πιο κοντά στα δεξιά τόσο πιο καλά θεωρεί τα αποτελέσματα.