To ναζιστικό Κόμμα της Ελευθερίας (FPÖ) κέρδισε τις εκλογές στην Αυστρία, προκαλώντας νέα ανατριχίλα στην Ευρώπη. Ο αρχηγός του γεννημένος το 1968 Χέρμπερτ Κικλ (Herbert Kickl) περιγράφει τον εαυτό του ως τον μελλοντικό «Volkskanzler», ήτοι τον Καγκελάριο του Λαού, έναν όρο που χρησιμοποιούσαν οι Ναζί για τον Αδόλφο Χίτλερ, αν και δεν ήταν οι μόνοι.
Η δριμεία ρητορική του ενάντια στους περιορισμούς του κορωνοϊού, όπως τα lockdown και η υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών, βοήθησε στην αναζωογόνηση του κόμματός του σε μια χώρα που είχε τα υψηλότερα ποσοστά εμβολιασμού στην ΕΕ. Ο Χέρμπερτ Κικλ είχε μάλιστα ασπαστεί σχεδόν κάθε θεωρία συνωμοσίας που κυκλοφορεί ισχυριζόμενος, ας πούμε, ότι η ιβερμεκτίνη ήταν (ένα αποπαρασιτικό για τα άλογα) ήταν αποτελεσματική κατά της COVID, απηχώντας ευθέως τις απόψεις του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ.
Ο Χέρμπερτ Κικλ (Herbert Kickl) γεννήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 1968 και έχει διατελέσει σε διάφορους πολιτικούς ρόλους, με πιο γνωστό αυτόν του υπουργού Εσωτερικών της Αυστρίας από το 2017 έως το 2019.
Από το 2005, όταν ο Heinz-Christian Strache ανέλαβε την ηγεσία του FPÖ, ο Κικλ υπήρξε κεντρική προσωπικότητα στη στρατηγική του κόμματος, εστιάζοντας σε εθνικιστικές και λαϊκιστικές καμπάνιες.
Το 2010, ο Κικλ δήλωνε ότι ήταν αντίθετος στο να θεωρηθούν τα SS «συλλογικά ένοχα» για εγκλήματα πολέμου. Σημειωτέον ότι ο πρώτος ηγέτης του FPO, το 1955, ήταν ανώτερος αξιωματικός των SS και υπουργός των Ναζί.
Υπουργός Εσωτερικών (2017-2019):
Υπηρέτησε ως υπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση συνασπισμού του FPÖ και του ÖVP (Λαϊκό Κόμμα της Αυστρίας) υπό τον καγκελάριο Σεμπάστιαν Κουρτς. Η θητεία του Κικλ σημαδεύτηκε από σκληρές θέσεις όσον αφορά τη μεταναστευτική πολιτική και την ασφάλεια, γεγονός που τον έκανε αμφιλεγόμενη προσωπικότητα στην αυστριακή πολιτική σκηνή.
Το 2019, παραιτήθηκε από το αξίωμά του μετά από το σκάνδαλο “Ibiza-gate” που οδήγησε σε διάλυση της κυβέρνησης, αν και ο ίδιος δεν ήταν άμεσα εμπλεκόμενος στο σκάνδαλο.
Το Ibiza-gate ανέδειξε τον κίνδυνο διαφθοράς σε υψηλά επίπεδα της πολιτικής και έθεσε ερωτήματα για τις σχέσεις της ακροδεξιάς στην Ευρώπη με ξένους επιχειρηματικούς και πολιτικούς παράγοντες, ιδιαίτερα από τη Ρωσία. Παράλληλα, έφερε στην επιφάνεια τις αδιαφανείς πρακτικές και τις υπόγειες διασυνδέσεις που μπορεί να υπάρχουν στην πολιτική ζωή, καθώς και τη χειραγώγηση των μέσων ενημέρωσης.
Το 2021, ο Κικλ εξελέγη ηγέτης του FPÖ, αντικαθιστώντας τον Norbert Hofer. Στο ρόλο αυτό συνέχισε να προωθεί τις παραδοσιακές θέσεις του κόμματος, με έμφαση στην αντίθεση προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, την προστασία των συνόρων, και τον ευρωσκεπτικισμό.
Ο Κικλ και το FPO αντιτίθενται στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας για την εισβολή της στην Ουκρανία, λέγοντας ότι παραβιάζουν την ουδετερότητα της Αυστρίας.
Τον περασμένο Μάρτιο, ο ίδιος και άλλα μέλη του FPO αποχώρησαν από το αυστριακό κοινοβούλιο όταν ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι μίλησε στην αίθουσα.
«Οι αιτούντες άσυλο θα πρέπει στο εξής να συγκεντρώνονται όλοι σε ένα σημείο», έχει πει αναφερόμενος στο μεταναστευτικό, κάτι που ερμηνεύθηκε ως έμμεση αναφορά σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, ενώ δηλώσεις του τύπου «περισσότερο θάρρος για το βιεννέζικο αίμα μας — οι πολλοί ξένοι δεν κάνουν καλό σε κανέναν», μάλλον δεν χρειάζονται σχολιασμό, ούτε η τοποθέτησή του ότι «οι νόμοι πρέπει να ακολουθούν την πολιτική και όχι η πολιτική τους νόμους» και ότι οι μετανάστες θα πρέπει να απελαύνονται ακόμη και χωρίς δικαστική διαδικασία.
Στο ίδιο πνεύμα, κατά την διάρκεια μάλιστα της θητείας του ως υπουργού Εσωτερικών, έχει δηλώσει ότι οι συμφωνίες για τα ανθρώπινα δικαιώματα «μας εμποδίζουν να κάνουμε αυτό που πρέπει». Τα πρόσφατα περιστατικά, με την ακύρωση των συναυλιών της Τέιλορ Σουίφτ στην Βιέννη, λόγω ισλαμιστικής απειλής και τον βοσνιακής καταγωγής Αυστριακό που βρέθηκε ένοπλος μπροστά στο ισραηλινό προξενείο του Μονάχου, έριξαν απλώς περισσότερο νερό στον μύλο του.
Η στάση του εντάσσεται με συνέπεια στην προσπάθεια να «πουλήσει» τον εαυτό του ως αδιάφθορο και αντισυστημικό. Ο Χέρμπερτ Κικλ, ο οποίος σπούδασε Φιλοσοφία και Ιστορία, αλλά δεν πήρε ποτέ πτυχίο, θήτευσε ως λογογράφος στο πλευρό του Γεργκ Χάιντερ και τελικά κατάφερε να ξεπεράσει τον δάσκαλό του.
Ο «Καγκελάριος του Λαού»
Περιγράφει τον εαυτό του ως τον μελλοντικό «Volkskanzler», ήτοι τον Καγκελάριο του Λαού, έναν όρο που χρησιμοποιούσαν οι Ναζί για τον Αδόλφο Χίτλερ, αν και δεν ήταν οι μόνοι.
Το 2010, ο Κικλ δήλωνε ότι ήταν αντίθετος στο να θεωρηθούν τα SS «συλλογικά ένοχα» για εγκλήματα πολέμου.
Σημειωτέον ότι ο πρώτος ηγέτης του FPO, το 1955, ήταν ανώτερος αξιωματικός των SS και υπουργός των Ναζί.
Ο Κικλ και το FPO αντιτίθενται στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας για την εισβολή της στην Ουκρανία, λέγοντας ότι παραβιάζουν την ουδετερότητα της Αυστρίας.
«Η πιο αηδιαστική αφίσα»
Η γερμανική BILD ανακήρυξε μία από τις προεκλογικές του αφίσες ως την «πιο αηδιαστική» των εκλογών.
Η αφίσα έγραφε «Στοπ στην τρέλα της ΕΕ», συνοδευόταν από ασπρόμαυρα σκίτσα με πρόσφυγες σε μια βάρκα, τανκς, ανεμογεννήτριες, πυραύλους και στο κέντρο την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και τον πρόεδρο της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι να αγκαλιάζονται και να ανταλλάσσουν ένα φιλί. «Κρίση ασύλου», «Πολεμοκαπηλία», «Οικο-κομμουνισμός» και «Κορονο-χάος», γράφει ακόμη η αφίσα. «Το FPΟ είναι η φωνή του Πούτιν στην Αυστρία», δήλωσε ο ευρωβουλευτής του γερμανικού Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος (CDU) Ντένις Ράντκε.
Ο Κικλ θεωρείται παρίας στην πολιτική σκηνής της Αυστρίας, έτσι ώστε ακόμη και ο πρόεδρος της χώρας το σκέφτεται αν θα τηρήσει το εθιμοτυπικό, να προσκαλέσει δηλαδή τον νικητή και να του αναθέσει την εντολή να συνομιλήσει με άλλα κόμματα με σκοπό έναν συνασπισμό.
Ωστόσο, ο πρόεδρος Αλεξάντερ Βαν ντερ Μπέλεν, πρώην ηγέτης των αριστερών Πρασίνων, έχει εκφράσει επιφυλάξεις για το FPO και ειδικά για τον αρχηγό του Χέρμπερτ Κικλ , σημειώνοντας ότι το σύνταγμα δεν τον υποχρεώνει να απευθυνθεί στον νικητή.
«Είναι καθιερωμένη πρακτική, αλλά από όσο γνωρίζω δεν υπάρχει στο σύνταγμα», είχε δηλώσει πέρυσι.
Με πληροφορίες από Reuters, ΒΒC