«Θα δουλέψω για να κρατήσω το δεσμό της Διατλαντικής Συμμαχίας σταθερό σα βράχο», δήλωσε ο νέος Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Μαρκ Ρούτε, κατά τη διάρκεια τελετής που πραγματοποιήθηκε σήμερα για την αλλαγή ηγεσίας, μαζί με τον απερχόμενο Γενικό Γραμματέα Γενς Στόλτενμπεργκ, στα κεντρικά γραφεία του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες.
Ο πρώην πρωθυπουργός της Ολλανδίας Μαρκ Ρούτε αναλαμβάνει τα ηνία του ΝΑΤΟ από σήμερα, 1η Οκτωβρίου, και διαδέχεται τον Νορβηγό Γενς Στόλτενμπεργκ, ο οποίος παρέμεινε στην ηγεσία της Ατλαντικής Συμμαχίας για δέκα χρόνια (από το 2014).
«Ο Μαρκ Ρούτε έχει τα προσόντα, την εμπειρία για να κάνει πραγματικά τη δουλειά του με εξαιρετικό τρόπο. Έχει το τέλειο υπόβαθρο για να γίνει ένας σπουδαίος Γενικός Γραμματέας», είπε ο Γ. Στόλτενμπεργκ κατά τη διάρκεια της τελετής, επισημαίνοντας ότι, ως πρωθυπουργός της Ολλανδίας, ο Ρούτε εκπροσωπεί τη χώρα του στις Συνόδους Κορυφής του ΝΑΤΟ τα τελευταία 14 χρόνια. Από την πλευρά του, ο Μ. Ρούτε συνεχάρη τον απερχόμενο Γενικό Γραμματέα Στόλτενμπεργκ λέγοντας ότι χάρη στις προσπάθειές του, σε μεγάλο βαθμό, το ΝΑΤΟ σήμερα είναι μεγαλύτερο, ισχυρότερο και πιο ενωμένο από ποτέ.
Σχετικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία, ο Μ. Ρούτε τόνισε ότι «πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η Ουκρανία θα επικρατήσει», επισημαίνοντας ότι για το ΝΑΤΟ αποτελεί μία από τις κορυφαίες προτεραιότητες. Πρόσθεσε ότι παράλληλα το ΝΑΤΟ θα πρέπει να κάνει περισσότερα όσον αφορά την κοινή άμυνα και την αποτρεπτική του ικανότητα, αλλά και να προσπαθήσει να επιτύχει τους στόχους που έχει βάλει, τονίζοντας ότι όλες οι χώρες του ΝΑΤΟ πρέπει να αυξήσουν τις αμυντικές τους δαπάνες.
Ερωτηθείς για την κατάσταση στο Λίβανο, ο Μ. Ρούτε απάντησε ότι το ΝΑΤΟ παρακολουθεί τί συμβαίνει, αλλά δεν έχει συγκεκριμένο ρόλο στην περιοχή και πρόσθεσε: «ελπίζουμε ότι οι εχθροπραξίες θα τελειώσουν το συντομότερο δυνατό».
Τέλος, ερωτηθείς αν ανησυχεί για το αποτέλεσμα των επερχόμενων εκλογών στις ΗΠΑ, ο Μαρκ Ρούτε δήλωσε ότι δεν ανησυχεί, καθώς θα μπορεί να συνεργαστεί με έναν από τους δύο υποψηφίους – είτε με την αντιπρόεδρο Καμάλα Χάρις είτε με τον πρώην πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, με όποιον κι αν κερδίσει.
Ο Μαρκ Ρούτε γεννήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 1967 στη Χάγη της Ολλανδίας. Σπούδασε Ιστορία στο Πανεπιστήμιο του Λέιντεν και ακολούθησε καριέρα στις επιχειρήσεις, αρχικά δουλεύοντας για τη μεγάλη πολυεθνική Unilever. Ωστόσο, από νεαρή ηλικία ασχολήθηκε με την πολιτική.
Η προσωπική ζωή του Μαρκ Ρούτε είναι αρκετά διακριτική, και είναι γνωστός για την επιθυμία του να κρατά την ιδιωτική του ζωή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Δεν είναι παντρεμένος και δεν έχει παιδιά, γεγονός που έχει προκαλέσει συζητήσεις κατά τη διάρκεια της πολιτικής του καριέρας, αλλά ποτέ δεν σχολίασε δημόσια αυτή την πτυχή της ζωής του.
Ο Ρούτε είναι γνωστός για το λιτό τρόπο ζωής του. Ζει σε ένα μικρό διαμέρισμα στη Χάγη και κυκλοφορεί συχνά με το ποδήλατο, ακόμα και όταν ήταν πρωθυπουργός. Αυτό τονίζει τη δέσμευσή του σε ένα απλό και προσγειωμένο προφίλ, που έρχεται σε αντίθεση με το πιο επίσημο και πολυτελές στιλ άλλων πολιτικών ηγετών.
Επιπλέον, ο Ρούτε είναι δάσκαλος σε δευτεροβάθμια εκπαίδευση, όπου διδάσκει εθελοντικά μερικές ώρες την εβδομάδα σε ένα σχολείο της Χάγης, και αυτό το θεωρεί ως μία από τις μεγάλες του αγάπες.
Η πολιτική σταδιοδρομία του Ρούτε ξεκίνησε το 2002, όταν εξελέγη για πρώτη φορά στο ολλανδικό κοινοβούλιο με το κόμμα του, το Λαϊκό Κόμμα για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία (VVD). Ανέλαβε ηγετικούς ρόλους εντός του κόμματος και έγινε αρχηγός το 2006. Η μεγάλη πολιτική του άνοδος ήρθε το 2010, όταν έγινε πρωθυπουργός της Ολλανδίας, καθιστώντας τον τον μακροβιότερο πρωθυπουργό στη χώρα, παραμένοντας στη θέση αυτή μέχρι το 2023.
Ως πρωθυπουργός, διαχειρίστηκε κρίσιμα ζητήματα, όπως την οικονομική κρίση του 2008, την αντιμετώπιση της πανδημίας COVID-19 και τη μεταναστευτική κρίση. Η πολιτική του χαρακτηρίζεται από φιλελεύθερες απόψεις, υποστηρίζοντας τη δημοσιονομική πειθαρχία και τις αγορές, ενώ ταυτόχρονα προώθησε τη διεθνή συνεργασία, ιδίως εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το 2024 επιλέχθηκε ως ο νέος Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, λόγω της διπλωματικής του εμπειρίας και της ικανότητάς του να διαχειρίζεται πολύπλοκες γεωπολιτικές καταστάσεις.
Ο Μαρκ Ρούτε διαδέχεται τον Γενς Στόλτενμπεργκ, ο οποίος υπηρέτησε ως Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ από το 2014 μέχρι το 2024. Η θητεία του Στόλτενμπεργκ ήταν χαρακτηριστική για τις σημαντικές προκλήσεις που αντιμετώπισε η Συμμαχία, όπως η ρωσική επιθετικότητα στην Ουκρανία και η αναζωογόνηση του ΝΑΤΟ μετά την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014.
Πριν από τον Στόλτενμπεργκ, οι προκάτοχοί του ήταν:
- Anders Fogh Rasmussen (2009-2014): Ο Δανός πολιτικός επικεντρώθηκε στη στρατηγική του ΝΑΤΟ για την Αφγανιστάν και την ανάγκη για επανεξέταση των σχέσεων με τη Ρωσία.
- Jaap de Hoop Scheffer (2004-2009): Ο Ολλανδός διπλωμάτης και πρώην υπουργός Εξωτερικών της Ολλανδίας ανέλαβε τη θέση σε μια περίοδο που η Συμμαχία επεκτεινόταν με νέες χώρες μέλη και κλήθηκε να διαχειριστεί την αποστολή του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν.
- George Robertson (1999-2003): Ο Σκοτσέζος πολιτικός υπηρέτησε κατά τη διάρκεια των στρατιωτικών επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ στη Σερβία και το Κοσσυφοπέδιο.
- Lord Robertson of Port Ellen (1999-2003): Υπήρξε Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ και συμμετείχε ενεργά στη διαχείριση των επιχειρήσεων της Συμμαχίας στα Βαλκάνια.
- Javier Solana (1995-1999): Ο Ισπανός πολιτικός ήταν ο πρώτος που εκλέχθηκε ΓΓ του ΝΑΤΟ μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, αντιμετωπίζοντας νέες προκλήσεις και επανακαθορίζοντας τους στόχους της Συμμαχίας.
- Willy Claes (1994-1995): Ο Βέλγος πολιτικός και πρώην υπουργός Άμυνας της Βελγίου υπηρέτησε για σύντομο χρονικό διάστημα και παραιτήθηκε μετά από κατηγορίες διαφθοράς.
- Manfred Wörner (1988-1994): Ο Γερμανός διπλωμάτης ήταν ο πρώτος που προήχθη στη θέση αυτή μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη διαδικασία διεύρυνσης του ΝΑΤΟ.
- Lord Carrington (1984-1988): Ο Βρετανός πολιτικός και πρώην υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας υπηρέτησε κατά τη διάρκεια της εποχής του Ψυχρού Πολέμου και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην πολιτική του ΝΑΤΟ.
- Joseph Luns (1971-1984): Ο Ολλανδός πολιτικός και πρώην υπουργός Εξωτερικών της Ολλανδίας υπηρέτησε για 13 χρόνια, γεγονός που τον καθιστά έναν από τους μακροβιότερους Γενικούς Γραμματείς του ΝΑΤΟ.
- Eugene V. Rostow (1963-1971): Ο Αμερικανός νομικός και διπλωμάτης υπηρέτησε στην κορυφή της Συμμαχίας κατά τη διάρκεια κρίσιμων πολιτικών αναταράξεων του Ψυχρού Πολέμου.
- Ludwig Erhard (1958-1963): Ο Γερμανός πολιτικός, γνωστός κυρίως για τον ρόλο του στην οικονομική ανασυγκρότηση της Δυτικής Γερμανίας μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, είχε βραχύβια θητεία στο ΝΑΤΟ.
Ο πρώτος Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ ήταν ο Hastings L. Ismay, ο οποίος υπηρέτησε από το 1952 έως το 1963. Ο Ismay ήταν Βρετανός στρατιωτικός και πολιτικός, και έχει χαρακτηριστεί ως σημαντική προσωπικότητα στην αρχική ανάπτυξη της Συμμαχίας.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του, εργάστηκε για την εδραίωση της Συμμαχίας και την ενίσχυση των στρατηγικών συνεργασιών μεταξύ των κρατών-μελών. Ο Ismay είχε επίσης σημαντική συμβολή στη διαχείριση των προκλήσεων του Ψυχρού Πολέμου, προσπαθώντας να διατηρήσει τη συνοχή μεταξύ των δυτικών δυνάμεων.