Ο Φοίβος Δεληβοριάς έγραψε ένα τραγούδι, για το έγκλημα Τέμπη, τη νύχτα πριν τη μεγάλη συναυλία στο Καλλιμάρμαρο. Ένα τραγούδι που από χθες βρίσκεται στα χείλη και τις καρδιές όλων όσων δεν έχουν ξεχάσει και δεν θα ξεχάσουν. Ένα τραγούδι που “ξεμπαζώνει” όλα τα μπαζώματα που έχουν γίνει από εκείνη τη μοιραία νύχτα.
Ένα τραγούδι προορισμένο να γίνει σύμβολο για τη νέα γενιά που αυτό το κράτος, αυτή η πολιτεία, αυτά τα ΜΜΕ μισούν είτε αγνοώντας την επιδεικτικά είτε διώχνοντάς την από τη χώρα είτε ακόμη δολοφονώντας την.
Ένα τραγούδι για τη Δικαιοσύνη.
Το αφιέρωσε, κατά τη διάρκεια της συναυλίας, σε αυτούς που χάθηκαν και στους συγγενείς τους. «…Δεν θα κάνω πίσω /Και δεν θα ξεχάσω / Θα σε πάρω εγώ / Παιδάκι μου όταν φτάσω…».
Οι στίχοι του τραγουδιού:
Που είσαι τώρα φως μου
Ήτανε γραμμένο
Νά’μαι εδώ για πάντα
Να σε περιμένω
Όσο κι αν κρατήσει
Να μην το ξεχάσεις
Όταν φτάσεις πάρε
Πάρε όταν φτάσεις
Θα το γράψει ο τοίχος
Θα το γράψει ο βράχος
Πως δεν ήταν μόνο
Ενός ανθρώπου λάθος
Θα το πει η σημύδα
Θα το πει κι ο κέδρος
Πως εδώ σκοτώνει
Όπου βρει το κέρδος
Θα το πει η λεβάντα
Θα το πει η μυρσίνη
Πως κυλάει στα μάτια
Η δικαιοσύνη
Μάτια του παιδιού μου
Που δεν θα φιλήσω
Δεν υπάρχει τρόπος πια
Να σταματήσω
Μέχρι να’ρθει ο πήχυς
Και το χαλινάρι
Μέχρι να’ρθει η Νέμεσις
Και να τους πάρει
Αν δεν βρω το τέρμα
Δεν θα ησυχάσω
Δεν θα σταματήσω
Δεν θα ξαποστάσω
Δεν θα κάνω πίσω
Και δεν θα ξεχάσω
Θα σε πάρω εγώ
Παιδάκι μου όταν φτάσω