Σαν σήμερα πριν από 81 χρόνια το 1940, δολοφονήθηκε στο Μεξικό ο Λέον Τότσκι από τον πράκτορα
της Σοβιετικής Ένωσης, Ραμόν Μερκάντερ και της μυστικής υπηρεσίας NKVD.
Ο Λεόν Τρότσκι ήταν το ξίφος της μεγάλης Οκτωβριανής σοσιαλιστικής επανάστασης και ένας εκ των ηγετών της, μαζί με τον Λένιν, κυνηγημένος και συκοφαντημένος από την σταλινική γραφειοκρατία.
Ήταν ένας από τους τελευταίους, της ηγετικής ομάδας των μπολσεβίκων που δολοφονήθηκε, είχαν προηγηθεί οι δίκες της Μόσχας, που εξολοθρέυτηκε όλη σχεδόν, η παλαιά φρουρά των μπολσεβίκων, από την σταλινική αντεπανάσταση.
Σε ένα από τα τελευταία του βιβλία “Στην Υπεράσπιση του Μαρξισμού” έγραφε:
“…Αν,αντίθετα προς όλες τις πιθανότητες, η Οκτωβριανή Επανάσταση αποτύχει, στην διάρκεια του τωρινού πολέμου, ή αμέσως μετά, να βρει τη συνέχεια της σε οποιαδήποτε από τις προηγούμενες χώρες και αν, αντίθετα, το προλεταριάτο σπρωχτεί πίσω, παντού και σε όλα τα μέτωπα τότε θα πρέπει, χωρίς αμφιβολία, να βάλουμε το ζήτημα της επανεξέτασης της αντίληψης μας για την τωρινή εποχή και τις κινητήριες δυνάμεις της.
Σ΄αυτή την περίπτωση, το ζήτημα δεν θα είναι να κολλήσει κάνεις μία ετικέτα στην ΕΣΣΔ ή στην σταλινική συμμορία, αλλά να επανεκτιμήσει την παγκόσμια ιστορική προοπτική για τις επόμενες δεκαετίες αν όχι για τους επόμενους αιώνες:
έχουμε μπει στην εποχή της κοινωνικής επανάστασης και της σοσιαλιστικής κοινωνίας ή αντίθετα, στην εποχή της παρακμαζουσας κοινωνίας της ολοκληρωτικής γραφειοκρατίας?…
…Είναι εντελώς αυταπόδειχτο ότι αν το διεθνές προλεταριάτο αποδειχθεί, σαν αποτέλεσμα της πείρας ολόκληρης της εποχής μας και του τωρινού νέου πολέμου, ανίκανο να γίνει ο κύριος της κοινωνίας, αυτό θα σήμαινε το χάσιμο κάθε ελπίδας για μία σοσιαλιστική επανάσταση, γιατί είναι αδύνατο να περιμένει κανείς ευνοϊκότερες συνθήκες για αυτήν…”
Σήμερα, 81 χρόνια αργότερα, τα λόγια του Τρότσκι ηχούν “προφητικά” για τις προοπτικές της εποχής μας, μίας και η εργατική τάξη δεν μπόρεσε να φέρει εις πέρας την “ιστορική της αποστολή”, το αντίθετο μάλιστα συνέβη…
Κυβο-φουτουριστική απόδοση του Τρότσκι, (πιθανόν του Annenkov, 1922).
Στη διαθήκη του, ο Λεόν Τρότσκι έγραψε:
“Επί σαράντα τρία χρόνια της ενσυνείδητης ζωής μου παρέμεινα επαναστάτης: τα σαράντα δύο από αυτά αγωνιζόμουν κάτω από τη σημαία του μαρξισμού.
Αν έπρεπε να ξαναρχίσω από την αρχή, θα προσπαθούσα βέβαια να αποφύγω αυτό ή το άλλο λάθος, αλλά η κύρια πορεία της ζωής μου θα παρέμενε αναλλοίωτη.
Θα πεθάνω ένας επαναστάτης προλετάριος, μαρξιστής, διαλεκτικός υλιστής και, συνεπώς, ένας ασυμβίβαστος αθεϊστής.
Η πίστη μου ότι ο κομουνισμός είναι το μέλλον της ανθρωπότητας δεν είναι λιγότερο δυνατή, μάλιστα είναι πιο στερεή σήμερα απ’ ό,τι ήταν στα νιάτα μου.”
