του ΕΡΤικού
Ουδείς μπορεί να κατακρίνει τον υπ. Επικρατείας Σίμο Κεδίκογλου και τους επιτελείς του Μαξίμου για την επιλογή του δημοσιογράφου Νίκου Σίμου στη θέση του διευθύνοντος συμβούλου στην ΕΡΤ. Βετεράνος της δημοσιογραφίας, ευπρεπής και ικανός να διαχειριστεί τις λεπτές ισορροπίες που δημιουργούνται, πάντοτε, στις σχέσεις κυβερνήσεων και ραδιομεγάρου Αγίας παρασκευής. Ούτε για την επιλογή του Αιμίλιου Λιάτσου μπορεί να προσάψει κανείς μομφή…
Εμπειρότατος, με υψηλή αναγνωρισιμότητα μπορεί, πιθανότατα, να αποτελέσει και μία άριστη λύση για την παρουσίαση του κεντρικού δελτίου όταν αποχωρήσει η Έλλη Στάη. Αλλά και η επιλογή του Στράτου Μπαλή ως αναπληρωτής γενικός διευθυντής αποτελεί μία “εσωτερική μετακίνηση” που θα κριθεί εκ του αποτελέσματος.
Τα προβλήματα ξεκινούν όταν τα κυβερνητικά υποσυστήματα αρχίζουν να μοιράζουν εκπομπές στη βάση “ποσοστώσεων”, προσωπικών σχέσεων και εξαργύρωσης γραμματίων του παρελθόντος. Αυτό δεν αφορά, φυσικά, όλους όσοι επιλέγονται να αναλάβουν εκπομπές ή θέσεις- κλειδιά στις παραγωγές και στο πρόγραμμα.
Για παράδειγμα, γιατί πρέπει η κόρη του πρώην βουλευτή Β’ Θεσσαλονίκης της ΝΔ Ανθή Σαλαγκούδη να φιγουράρει στην πρώτη τριάδα δημοσιογράφων που επελέγησαν για εκπομπές; Τι σχέση έχει η Σαλαγκούδη με τον Κουβαρά ή τον Παπαναγιώτου, πλην του ότι είναι ασυγκρίτως ομορφότερη;
Αλλά και για όσους άλλους ¨ανεβαίνουν” στην ΕΡΤ υπάρχουν κάποια απλά ερωτήματα: γιατί, φερ’ ειπείν, πρέπει, κάθε φορά που αλλάζει κυβέρνηση να μπαινοβγαίνουν στο “ψυγείο” δημοσιογράφοι σαν να είναι αργεντίνικες μπριζόλες;
Γιατί, δηλαδή, οι Κουβαράς και Παπαναγιώτου ήταν άξιοι επί Ρουσόπουλου, αποπέμφθηκαν επί Πεταλωτή και Μόσιαλου και επιστρέφουν εν χορδαίς και οργάνοις επί Κεδίκογλου; Γιατί η Ραπίτου που βγήκε από…τα αζήτητα (επί ΝΔ) και πλαισίωσε την Έλλη Στάη ξαναμπαίνει στην βαθιά κατάψυξη;
Και είναι, εν τέλει, λογικό, να προσλαμβάνονται κάποιοι στην ΕΡΤ ανάλογα με τα φιλικά συναισθήματα που τρέφουν προς το γκουβέρνο;