του Μιχάλη Μητσού
Στο πλαίσιο των καλοκαιρινών της αφιερωμάτων, η «Μοντ» θυμήθηκε την περασμένη εβδομάδα εκείνη την ημέρα του Σεπτεμβρίου του 1994 που ο Φρανσουά Μιτεράν διέταξε να κοπούν οι συνδρομές της εφημερίδας που πλήρωνε η γαλλική Προεδρία. «Γρήγορα, έναν παπά, μόλις διάβασα τη “Μοντ”», είχε αστειευτεί με τον ιδιόρρυθμο δικό του τρόπο ο πρόεδρος στους συνεργάτες του. Αιτία της έκρηξής του ήταν ένα άρθρο με τίτλο…
«Απρόβλεπτη η πορεία του καρκίνου του αρχηγού του κράτους», που κατέληγε στο ερώτημα κατά πόσο ο Μιτεράν ήταν σε θέση να ολοκληρώσει τη δεύτερη θητεία του.
«Δεν καταλαβαίνω γιατί συνεχίζουμε να διαβάζουμε αυτή την πατσαβούρα», βροντοφώναξε εκείνη την ημέρα ο γάλλος πρόεδρος. Εκτός από το ρεπορτάζ για την υγεία του, που ώς τότε αποτελούσε ταμπού στη Γαλλία, τον είχε ενοχλήσει και η θετική κριτική ενός βιβλίου του Πιερ Πεάν («Μια γαλλική νεότητα») που τον παρουσίαζε στο εξώφυλλο να σφίγγει το χέρι του στρατηγού Πετέν. Τελικά, οι συνδρομές μειώθηκαν από 110 σε 20, αφού ο πρόεδρος και οι στενοί του συνεργάτες δεν μπορούσαν παρά να συνεχίσουν να διαβάζουν εκείνη την «πατσαβούρα» – οι υπόλοιποι απλώς την αγόραζαν στο γειτονικό περίπτερο…
Την εποχή εκείνη ο Τύπος ήταν ακόμη ισχυρός και μπορούσε ακόμη να ενοχλεί την εξουσία. Είκοσι σχεδόν χρόνια μετά, η κυριαρχία του Διαδικτύου και η οικονομική κρίση έχουν αλλάξει ριζικά τα δεδομένα. Η τελευταία σύγκρουση που παρακολουθήσαμε μεταξύ της εξουσίας και των μέσων ενημέρωσης ήταν την περασμένη εβδομάδα στη Βρετανία, με αφορμή τη δημοσίευση των γυμνών φωτογραφιών του πρίγκιπα Χάρι. Δύσκολο, και αφόρητα βαρετό, να πάρουμε θέση για το αν καλώς παραβίασε η «Σαν» τις εντολές του Παλατιού. Πολύ πιο ενδιαφέρον, αντίθετα, είναι να αναρωτηθούμε πώς και γιατί εμείς, εδώ στην Ελλάδα, εδώ στα «ΝΕΑ», σταματήσαμε συνειδητά ή ασυνείδητα να ενοχλούμε πραγματικά την εξουσία και σε τι βαθμό έχει μετρήσει αυτός ο παράγων στην κρίση του Τύπου.
«Ουδείς αναμάρτητος», δήλωσε – επιτέλους – ο Αντώνης Σαμαράς κατά τη συνέντευξη Τύπου με την Ανγκελα Μέρκελ, αποφεύγοντας ευτυχώς να προσθέσει κάτι για την Παναγία. Ας τις αναγνωρίσουν λοιπόν οι πολιτικοί τις αμαρτίες τους, να τις αναγνωρίσουμε κι εμείς, μπας κι αρχίσουμε όλοι να ανακτάμε την αξιοπιστία μας.
(από τα ΝΕΑ)