ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ του Θεόδωρου Μεσηνέζη
Τους παρακάτω στίχους μου έστειλε ένας φίλος -φανάτικός αναγνώστης μέχρι πρότινος των “Αποκαλύψεων”- που ξεπέρασε αισίως τα 80 χρόνια. Παρόλα αυτά εξακολουθεί να σκέπτεται, να προβληματίζεται και να μπλογκάρει.
Τον ευχαριστώ και δημοσιεύω την στιχουργική του παρέμβαση.
Πάσχα 2011
————————
«Χριστός Ανέστη». Ναι έρχεται πάλι,
θα’ βρει λιγάκι όμως χαρά
μέσα στη τόση μας παραζάλη
και στης ψυχής μας τη καταχνιά ;
Θε να χτυπήσουν και πάλι καμπάνες,
θε να ψελλίσουν τα χείλη ευχές ,
τι κι αν κρατάμε όλοι λαμπάδες,
θα’ ν οι καρδιές μας πολύ κλειστές !
Πως η καρδιά μας μπορεί να ξανοίξει,
ναι, και να γίνει πανώριος ανθός,
όταν ο πόνος μας έχει αγγίξει
κι από ολούθε δεν βλέπουμε φως ;
Που’ ν η χαρά ; Μας της έχουνε κλέψει !
Έγινε μόδα και η κλεψιά !
Ποιος θα μπορούσε να το πιστέψει ;
Έσβησ’ η αλήθεια μπρος στη ψευτιά !
Θέλ’ η καρδιά μας ελπίδα κι αγάπη,
για να ανοίξει και να χαρεί ,
μα δεν ακούμε όμως και κάτι
που θα μας δώσει λίγη πνοή !
Έτσι το Πάσχα θε να’ ρθει και πάλι
με της αγάπης λίγα φιλιά,
Χριστός Ανέστη , μικροί μεγάλοι
με παγωμένη όμως καρδιά .-
***//***