Πριν από λίγα χρόνια ήταν ο περίγελος της showbiz και ένας πλούσιος μεν αλλά αποτυχημένος κατασκευαστής… Σήμερα βρίσκεται μια ανάσα από το κατώφλι του Λευκού Οίκου με τους αναλυτές ανά τον κόσμο να διαπιστώνουν πόσο έξω έχουν πέσει με αυτό τον απίστευτο τύπο της αμερικανικής πολιτικής σκηνής.
Ο Ντόναλντ Τραμπ έπεισε με το σύνθημα η «Αμερική πάνω απ΄όλα». Αυτό θα ήταν η εύκολη ανάγνωση και ερμηνεία όλων όσων συμβαίνουν στην μάχη για την αμερικανική προεδρία. Ο Τραμπ που στο ξεκίνημα της προεκλογικής εκστρατείας ήταν το αουτσάιντερ είναι αυτός που θα σταθεί απέναντι στη Χίλαρι Κλίντον, όπως όλα δείχνουν, στην αναμέτρηση του Νοεμβρίου.
Πως φτάσαμε έως εδώ; Πολλοί, συμπεριλαμβανομένου του Τζορτζ Κλούνει θεωρούν ότι ο Τραμπ είναι προϊόν των media, ο… τρελός του χωριού που έπαιξαν ξανά και ξανά τα ΜΜΕ βάζοντας τον στο living room του μέσου Αμερικανού. Αυτή όμως είναι μια ερμηνεία που τον αδικεί. Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι συντηρητικός, ούτε καν Ρεπουμπλικάνος, είναι ένα μείγμα αριστερού οικονομικού λαϊκισμού με έναν δεξιό εθνικισμό. Ο Τραμπ είναι το παιδί του Tea Party, το αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης και της αδυναμίας ανάκαμψης στο μεγαλύτερο μέρος της Αμερικής. Είναι επίσης το προϊόν των σκληροπυρηνικών Ρεπουμπλικάνων που φλερτάρουν με μια ακροδεξιά τύπου Λεπέν και που μετά την εξαφάνιση της Σάρα Πέϊλιν δεν είχαν μέσο έκφρασης.
Πολλοί πιστεύουν ότι είναι αδύνατο να νικήσει ο Τραμπ τη Χίλαρι Κλίντον καθώς για να το κάνει αυτό, με απλά μαθηματικά, θα πρέπει να φέρει στο στρατόπεδό του όλους όσοι σήμερα τον μισούν: μαύρους, γυναίκες και ισπανόφωνους. Ο Τραμπ θα το προσπαθήσει. Ηδη φαίνεται να συμμαχεί με τον Πωλ Ράϊαν, το μετριοπαθές πρόσωπο του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος που μπορεί να προσφέρει στον πρώτο την συσπείρωση που επιθυμεί διακαώς.
Πρέπει λοιπόν να φοβάται η Χίλαρι; Για την Χίλαρι Κλίντον αυτή η προεκλογική εκστρατεία έπρεπε να είναι περίπατος… Αυτό δεν συνέβη όχι εξαιτίας του Τραμπ αλλά εξαιτίας του Μπέρνι Σάντερς και ενός μεγάλου μέρους των Δημοκρατικών που είτε απογοητεύτηκαν από την πολιτική Ομπάμα είτε θεωρούν ότι η Χίλαρι είναι πολύ… λίγη για να διαδεχθεί ένα πρόεδρο σαν τον Ομπάμα. Ουδείς λοιπόν μπορεί να απαντήσει με σιγουριά εάν η Αμερική συνειδητά και όχι από ατύχημα στείλει στον Λευκό Οίκο μια αρσενική Μαρίν Λεπέν… Και η Αμερική δεν είναι Γαλλία, είναι η υπερδύναμη. Η Ευρώπη για την ώρα προτιμά να κοιμάται τον ύπνο του δικαίου και δεν είναι η πρώτη φορά.