Το ότι το επιτελείο του Κυριάκου Μητσοτάκη αρέσκεται να αντιγράφει “τσιτάτα” ή απόψεις τρίτων και να τα ενσωματώνει στις ομιλίες του προέδρου της Ν.Δ είναι γνωστό. Αρκετές φορές ο κ. Μητσοτάκης χρησιμοποίησε τα δηκτικά σκίτσα του Αρκά κατά του ΣΥΡΙΖΑ στις ομιλίες του στη Βουλή, το ίδιο έχει πράξει και με άρθρα ή σχόλια γνωστών εκδοτών και δημοσιογράφών φίλα προσκείμενων στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ενίοτε, όμως, συμβαίνει και το αντίθετο.
Στην ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στην Κ.Ε του ΣΥΡΙΖΑ, ο πρωθυπουργός αφού είπε πως η κυβέρνηση θα συμμορφωθεί με την όποια απόφαση του ΣτΕ, άσκησε δριμεία κριτική στον πρόεδρο της Ν.Δ που είπε προ ημερών πως “υπάρχουν δικαστές στην Αθήνα”, κάτι που, όπως είπε ο κ. Τσίπρας, εκλαμβάνεται ως έμμεση πίεση προς τους δικαστές του ΣτΕ.
Αυτή τη φορά, ωστόσο, ο κ. Μητσοτάκης ταυτίστηκε με τον εκδότη του Βήματος και υπό ποινική δίωξη -σφοδρό, δε, πολέμιο, του πρωθυπουργού- Σταύρο Ψυχάρη. Ο τελευταίος αξιοποίησε τη ρήση του προέδρου της Ν.Δ “υπάρχουν δικαστές στην Αθήνα” και την μετέτρεψε στο βασικό άρθρο του Βήματος, απευθύνοντας προειδοποίηση στην κυβέρνηση.
Η αλήθεια είναι πως το “υπάρχουν δικαστές στην Αθήνα” αποτελεί παράφραση του “υπάρχουν δικαστές στο Βερολίνο” και αμφότεροι έχουν…δανειστεί από Πρώσο …μυλωνά.
Δείτε πως…
Η ιστορία…αντιγράφεται
Στην Πρωσία του 18ου αιώνα ο Βασιλιάς Φρειδερίκος ο Μέγας είχε τα θερινά του ανάκτορα στην περιοχή Σανσουσί, (Sans Souci σημαίνει χωρίς σκοτούρες) κοντά στο Πότσδαμ. Δίπλα σε αυτά υπήρχε ένας ανεμόμυλος που έκανε θόρυβο και διατάρασσε τη γαλήνη του βασιλιά ο οποίος δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Έτσι, ο Φρειδερίκος κάλεσε το μυλωνά και απαίτησε να του πουλήσει τον ανεμόμυλό του.
Όταν αυτός αρνήθηκε, ο βασιλιάς απείλησε ότι θα πάρει το μύλο με τη βία. Η απάντηση του μυλωνά ήταν παροιμιώδης: «Ναι, αλλά υπάρχουν δικαστές στο Βερολίνο». Ο βασιλιάς από τη μία απογοητεύτηκε, αλλά από την άλλη ένιωσε ικανοποίηση για την εμπιστοσύνη που έδειχναν οι πολίτες της χώρας του στους θεσμούς της.
Η κρίση που βιώνει η χώρα μας τα τελευταία χρόνια δεν είναι αποτέλεσμα μόνο της αρνητικής διεθνούς συγκυρίας. Οφείλεται πρωτίστως στις κακές πολιτικές που εφαρμόστηκαν τα τελευταία χρόνια και γιγαντώθηκε λόγω της ανεπάρκειας των θεσμών της χώρας. Αν λειτουργούσαν οι θεσμοί πολλές από τις δυσλειτουργίες του συστήματος όπως η γραφειοκρατία, η φοροδιαφυγή, η αναξιοκρατία, η διαπλοκή, η σπατάλη, η διαφθορά και η ανομία θα είχαν εκλείψει.