ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Η διόλου απρόσμενη -παρά την εικόνα προβαδίσματος στις δημοσκοπήσεις που μετέδιδαν συντονισμένα τα αμερικανικά ΜΜΕ τις τελευταίες μέρες- νίκη του Ντόναλντ Τραμπ έχει αναμφισβήτητα και μία άλλη πλευρά. Στην άλλη όψη του ίδιου νομίσματος υπάρχει η παταγώδης αποτυχία μιας από τις πιο πολιτικά ισχυρές οικογένειες των ΗΠΑ τις τελευταίες δεκαετίες. Την ήττα της οικογένειας Κλίντον που παρά τα ευρύτατα ερείσματα μεταξύ της επιχειρηματικής αμερικανικής κοινότητας, σε όλα τα κέντρα αποφάσεων και την τεράστια υποστήριξη παγκοσμίως δεν κατόρθωσε να υπερβεί ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα: την προβληματική προσωπικότητα της ίδιας της Χίλαρι Κλίντον.
Το επιτελείο Κλίντον, όμως, υποτίμησε το κύμα απομονωτισμού που κυριεύει την “λευκή Αμερική”, τις τεράστιες εσωτερικές Πολιτείες όπου οι κοινωνικές ανισότητες βαθαίνουν ως συνέπεια της οικονομικής κρίσης που δεν τέλειωσε ποτέ. Επί της ουσίας υποτιμήθηκε ο “τραμπισμός”, ως φαινόμενο, που δεν αφορά μόνο τις ΗΠΑ αλλά και την Ευρώπη, όπου ήδη δείχνει τα δόντια του και ίσως το 2017 να είναι η χρόνια που θα εκδηλωθεί εντονότερα.
Οι αναλυτές επισημαίνουν πως πολύ μεγαλύτερη απήχηση από τους προηγούμενους υποψήφιους των Ρεπουμπλικανών είχε ο Ντόναλντ Τραμπ μεταξύ των λευκών Αμερικανών που δεν διαθέτουν πτυχίο πανεπιστημίου, σύμφωνα με τα στοιχεία των exit polls, γεγονός που φαίνεται πως έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στις αμερικανικές εκλογές.
Όπως επισημαίνουν οι New York Times, ιστορικά οι πιο χαμηλόμισθοι ψηφοφόροι τείνουν να υποστηρίζουν τους Δημοκρατικούς και οι πιο πλούσιοι τους Ρεπουμπλικάνους. Όμως το ύψος του εισοδήματος αντιστοιχεί και με το επίπεδο μόρφωσης, το οποίο έπαιξε αποφασιστικό ρόλο σε αυτές τις εκλογές.
Οι Αφροαμερικανοί, οι Ισπανόφωνοι και οι Αμερικανοασιάτες υποστήριξαν στο μεγαλύτερο ποσοστό τους την υποψήφια των Δημοκρατικών Χίλαρι Κλίντον. Παρόλα αυτά, το επίπεδο υποστήριξής τους προς αυτήν ήταν μικρότερο από αυτό που είχαν δείξει στον απερχόμενο πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα πριν 4 χρόνια.
Παράλληλα, η υποστήριξη του Τραμπ μεταξύ των λευκών ανδρών τείνει να είναι λίγο μεγαλύτερη ή τουλάχιστον ίση με αυτή που έχαιραν οι προηγούμενοι υποψήφιοι των Ρεπουμπλικάνων.
Ο Τραμπ αύξησε εξάλλου την υποστήριξη των Ρεπουμπλικάνων μεταξύ των ανδρών, ενώ δεν έχασε στις γυναίκες.
Η Χίλαρι Κλίντον ήταν ούτως ή άλλως μια ασθενής υποψηφιότητα. Αυτό το γνώριζαν όλοι. Σε μια “βρώμικη” προεκλογική καμπάνια αναδείχθηκαν, όμως, ακόμα περισσότερο τα αδύναμα σημεία της, ενώ το επιτελείο της δεν κατόρθωσε να καταστρέψει την υποψηφιότητα Τραμπ παρά τις σοβαρότατες αποκαλύψεις σε βάρος του(σκάνδαλα, σεξισμός κ.ά). Ίσως οι αποκαλύψεις αυτές να συσπείρωσαν ακόμα περισσότερο, τελικά, τους ψηφοφορόυς του και να έστρεψαν υπέρ αυτού και κάποιους αναποφάσιστους.