Σ. Ρομπόλης στον Flash 96: “Μόνο στις ειδικές οικονομικές ζώνες της Πολωνίας όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα…”
«Εάν η ελληνική πλευρά δεχθεί τις προτάσεις των δανειστών, αντί για εργασιακό μεσαίωνα θα μιλάμε για εργασιακή ζούγκλα. Οι θεσμοί προσπαθούν να νομιμοποιήσουν την άναρχη κατάσταση που ήδη υπάρχει», τόνισε στον Flash 96, στη Νικόλ Λειβαδάρη και στον Γιάννη Κορωναίο, ο καθηγητής Σάββας Ρομπόλης.
Επισήμανε το γεγονός ότι αν και οι 2 από τους 3 εκπροσώπους των θεσμών προέρχονται από την Ευρώπη, αρνούνται να λειτουργήσουν ως θεματοφύλακες του ευρωπαϊκού κεκτημένου.
«Αυτά που συμβαίνουν στην εγχώρια αγορά εργασίας με τα μνημόνια, συμβαίνουν μόνο στις ειδικές οικονομικές ζώνες της Πολωνίας και της ανατολικής Ευρώπης», πρόσθεσε.
Υπογράμμισε τις επιπτώσεις που θα έχουν στα ασφαλιστικά ταμεία, οι προωθούμενες αλλαγές και η ισχύουσα κατάσταση στα εργασιακά. «Τον τελευταίο χρόνο 6 στις 10 προσλήψεις ήταν με καθεστώς ευελιξίας. Εάν συνεχιστεί αυτό μέχρι το 2040, θα έχουμε 1,8 δις έλλειμμα το χρόνο στο Ασφαλιστικό», είπε χαρακτηριστικά.
Αναλυτικά
«Εάν η ελληνική πλευρά δεχτεί τις προτάσεις των δανειστών, τότε στον τομέα της αγοράς εργασίας, ενώ μέχρι σήμερα χρησιμοποιούμε τον όρο ‘’εργασιακό μεσαίωνα’’, νομίζω χωρίς υπερβολή θα χρησιμοποιούμε τον όρο ‘’εργασιακή ζούγκλα’’. Στην ουσία δηλαδή, προσπαθείται από την πλευρά των δανειστών να νομιμοποιηθεί αυτή η άναρχη παρανομία της ευελιξίας που υπάρχει στο χώρο της αγοράς εργασίας, αυτή είναι η στρατηγική.
Στην Ευρώπη δε συμβαίνουν αυτά τα πράγματα. Στην Ευρώπη εάν συμβαίνουν αυτά τα πράγματα συμβαίνουν μόνο στις ειδικές οικονομικές ζώνες στις ανατολικές χώρες. Δηλαδή, αυτά που συμβαίνουν εδώ από άποψη αγοράς εργασίας και ό,τι νομοθεσία έχουμε πάρει με το πρώτο, με το δεύτερο μνημόνιο ή ό,τι συμβεί τώρα με τη δεύτερη αξιολόγηση, συμβαίνουν π.χ. στην Πολωνία, στις 14 ειδικές οικονομικές ζώνες που έχουν κάνει, στην υπόλοιπη χώρα δε συμβαίνουν.
Οι 2 από τους 3, ή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που θέλει να λέει ότι είναι παρατηρητής αυτών των διαπραγματεύσεων, προέρχονται από την Ευρώπη. Επομένως διερωτάται κανείς ότι αυτοί οι δύο φορείς, δηλαδή η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ή ως παρατηρητής το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αρνούνται να είναι οι θεματοφύλακες αυτού που λέμε του ελάχιστου ευρωπαϊκού κοινωνικού κεκτημένου. Έστω το ελάχιστο, ότι κάπου σταματάμε και σταματάμε θεσμικά και το εφαρμόζουμε αυτό σε όλες τις χώρες της Ευρώπης.
Τον τελευταίο χρόνο 2015-2016, Οκτώβριο με Οκτώβριο, 6 στις 10 προσλήψεις, 6,5 στις 10 προσλήψεις ήταν είτε με μερική απασχόληση είτε με εκ περιτροπής εργασία, δηλαδή με ευελιξία, 6 στους 10. Αν εξελιχθεί αυτό το 65% μέχρι το 2040 να γίνει 75%, που θα γίνει περισσότερο αλλά ήταν πολύ συντηρητικές οι προβλέψεις, θέλαμε να δούμε, επειδή οι μισθοί είναι στα 400 ευρώ, επειδή οι ασφαλιστικές εισφορές υπολογίζονται στα 400 ευρώ, τι απώλεια υπάρχει από έναν κανονικό μισθό από άποψη εισφορών στα ασφαλιστικά συστήματα. Και είδαμε ότι αν έχουμε αυτή την εξέλιξη 6 στους 10 ή μετά από 20 χρόνια 7 στους 10, τότε θα πρέπει να ξέρουμε ότι από σήμερα αυτές οι δύο μορφές ευελιξίας δημιουργούν στο ασφαλιστικό σύστημα 1,8 δις έλλειμμα το χρόνο.»