Τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης αναπαράγουν τη δημοσκόπηση του Πανεπιστημίου Μακεδονία για λογαριασμό του τηλεοπτικού σταθμού Σκάϊ εστιάζοντας την προσοχή στην διαφορά των 16 μονάδων μεταξύ Ν.Δ και ΣΥΡΙΖΑ αλλά και στο ότι η δημοτικότητα του πρωθυπουργού βρίσκεται σε εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο.
Όπως αναφέρεται, ανοίγει η ψαλίδα Νέας Δημοκρατίας – ΣΥΡΙΖΑ, στην πρόθεση ψήφου, με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να συγκεντρώνει 32%, έναντι 16% που διατηρεί η Κουμουνδούρου, σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση του πανεπιστημίου Μακεδονίας για λογαριασμό του ΣΚΑΪ. Στην προηγούμενη δημοσκόπηση του ΠΑΜΑΚ, στις 7 Νοεμβρίου, η ΝΔ συγκέντρωνε 30% και ο ΣΥΡΙΖΑ 15%.
Ακολουθούν, το κόμμα της Χρυσής Αυγής με 8%, το ΚΚΕ με 6% και η Δημοκρατική Συμπαράταξη με 5,5%. Επί «ξυρού ακμής», στο 3%, ισοψηφούν η Ένωση Κεντρώων και η Πλεύση Ελευθερίας ενώ, εκτός «δημοσκοπικής Βουλής» μένουν οι ΑΝΕΛ (2%) και το Ποτάμι (1,5%).
«Ακέφαλη» παραμένει η θέση του καταλληλότερου πρωθυπουργού αφού η πρώτη, αυθόρμητη απάντηση του 41,5% των ερωτηθέντων ήταν «κανένας». Ακολουθεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης με 36% ενώ τον νυν πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα, προτιμά το 19,5%.
Στη δημοτικότητα των πολιτικών αρχηγών, πρώτος είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης με 31% και δεύτερη η Ζωή Κωνσταντοπούλου με 27,5%. Ο Αλέξης Τσίπρας έρχεται τέταρτος με 22%, πίσω από τον Δημήτρη Κουτσούμπα (22,5%). Έβδομη, πίσω από τον Βασίλη Λεβέντη (21%) αλλά και τον Σταύρο Θεοδωράκη (20,5%), η Φώφη Γεννηματά (20%).
Δυσαρεστημένοι από την εξέλιξη των πραγμάτων είναι σχεδόν 9 στους 10 Έλληνες (87,5%) που εκτιμούν ότι τα πράγματα οδεύουν προς τη λάθος κατεύθυνση. Παρόμοια παραμένει η εικόνα και στη δεξαμενή ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, αφού το 77% δεν εγκρίνει τις κυβερνητικές επιδόσεις. Παρ’ όλα αυτά, οι ψηφοφόροι παρουσιάζονται διχασμένοι στο ζήτημα των πρόωρων εκλογών, αφού το 51% θεωρεί ότι η κυβέρνηση πρέπει να συνεχίσει τη θητεία της.
Ενδεικτικό πάντως του γενικευμένου κλίματος απαισιοδοξίας είναι και το γεγονός ότι το 64,5% προεξοφλεί πως το 2017 θα είναι χειρότερη χρονιά από το 2016 ενώ, 6 στους 10 Έλληνες (61%), περιμένουν από τα οικονομικά του νοικοκυριού τους να χειροτερεύσουν, μέσα στους επόμενους 12 μήνες.
Προκύπτουν, ωστόσο, ορισμένα συμπεράσματα και από αυτή τη μέτρηση που υποτιμώνται από την πλειονότητα των αναλυτών.
- Η πλειοψηφία των πολιτών “ρίχνει στα τάρταρα” τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ, όμως, από την άλλη δεν θέλει να διεξαχθούν εκλογές για να τους…διώξει.
- Περίπου το 70% εκείνων που ψήφισαν στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 και τώρα δηλώνουν πως είτε δεν έχουν αποφασίσει, είτε δεν σκοπεύουν να πάνε να ψηφίσουν, είχαν ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ πριν από 14 μήνες. Πρακτικά αυτό σημαίνει πως το κυβερνών κόμμα διαθέτει μία μεγάλη δεξαμενή ψηφοφόρων που ενώ δηλώνουν οργισμένοι ή απογοητευμένοι δεν κάνουν κάποια άλλη επιλογή ψήφου.
- Η συσπείρωση της Ν.Δ έχει “πιάσει ταβάνι” με 88%. Η εκλογική βάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δηλαδή, συμπεριφέρεται ωσαν να βρίσκεται σε εκλογικό χρόνο, παρόλο που κάτι τέτοιο απέχει σημαντικά. Την ίδια ώρα η συσπείρωση του ΣΥΡΙΖΑ κινείται κοντά στο 30%.
Όμως, πέραν όλων αυτών προκύπτουν δύο ακόμα συμπεράσματα που, σε δεύτερη ανάγνωση, περιπλέκουν την υπόθεση των εκλογών και του σχηματισμού κυβέρνησης.
- Μόνο τρία κόμματα -από τα υπάρχοντα- εμφανίζονται να έχουν δεδομένη την εκπροσώπησή τους στην επόμενη Βουλή. Η Χρυσή Αυγή, το ΚΚΕ και η Δημοκρατική Συμπαράταξη. Από αυτά σε μια κυβέρνηση συνεργασίας μπορεί να συμμετάσχει μόνο η Δημοκρατική Συμπαράταξη. Η Φώφη Γεννηματά, όμως, έχει αποσαφηνίσει πως θα συμμετείχε σε κυβέρνηση υπό τη Ν.Δ (ως πρώτο κόμμα) μόνο εάν συμμετείχε και ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όμως, έχει ξεκαθαρίσει πως με τον Αλέξη Τσίπρα δεν πρόκειται να συνεργαστεί. Εφόσον, λοιπόν, η Ν.Δ δεν έχει αυτοδυναμία (γι αυτό, άλλωστε, και προσπαθεί να δημιουργήσει εντυπώσεις περί αυτοδυναμίας) ο σχηματισμός κυβέρνησης συνεργασίας γίνεται δυσεπίλυτη εξίσωση με πιθανό ενδεχόμενο η χώρα να οδηγηθεί εκ νέου σε εκλογές που, τη δεύτερη φορά, θα γίνουν με απλή αναλογική!
- Και αυτή η δημοσκόπηση καταρρίπτει, ουσιαστικά, τα σενάρια περί Οικουμενικής που ορισμένα κέντρα προωθούν. Εκ των δημοσκοπικών ποσοστών αλλά και ως λογική συνέχεια προκύπτει πως εάν σχηματιζόταν μία τέτοια κυβέρνηση τριών ή και περισσοτέρων κομμάτων (π.χ ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, Δημοκρατική Συμπαράταξη), τον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης καταλαμβάνει ουσιαστικά (πέρα από το τυπικό θέμα που μπορεί ίσως κοινοβουλευτικά να καλυφθεί, όπως αναφέρουν κάποιοι συνταγματολόγοι) η Χρυσή Αυγή ως τρίτο κόμμα. Σε μια Ευρώπη όπου κυριαρχούν ακροδεξιά κόμματα και συντηρητικές λογικές δεν είναι κάτι τέτοιο άκρως επικίνδυνο;