ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ του Σεραφείμ Π. Κοτρώτσου
Είναι γνωστό ότι ο Πέτρος Τατσόπουλος έχει “λυμένο το ζωνάρι του”. Είχε, πάντοτε, εκρηκτικό λόγο, ενίοτε επιθετικό και πάντως εκτός πολιτικού savoir faire. Γι αυτό και η τηλεόραση τον αγάπησε. Τα τηλεοπτικά talk shows τον ανακάλυψαν πολύ πριν εκλεγεί βουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ και δεχόταν τις προσκλήσεις βροχηδόν επειδή προσέφερε, εκτός από ουσία και “θέαμα”. Δυναμικές εκφράσεις προσώπου, κινήσεις χειριών, λεξιλόγιο εκτός των τετριμμένων, σαρκασμός είναι μερικές μόνο από τις “θεατρικές” δεξιότητες ενός καλού συγγραφέα και, πλέον, ενός βουλευτή της αξιωματικής αντιπολίτευσης…
Η εικόνα “να πιάνεται στα χέρια” (περίπου) σε web tv, προεκλογικά, έγινε πρώτο hit στο you tube και έκτοτε τα “σκοτεινά μυαλά” των τηλεοπτικών παραγωγών γνωρίζουν πως εάν βάλεις δίπλα στον Τατσόπουλο λίγη τρινιτροτουλουόλη η έκρηξη είναι σίγουρη και η AGB ικανοποιημένη.
Αυτό ακριβώς είχε κατά νου ο Νίκος Ευαγγελάτος, όταν, χθες, προσκάλεσε σε διπλανά “παράθυρα” τον Ηλία Παναγιώταρο της Χρυσής Αυγής -τον άνθρωπο που σφυρηλάτησε λαϊκισμό στο “χυτήριο” της μισαλλοδοξίας και του φασισμού, με αφορμή μια πιθανώς κακόγουστη παράσταση που θεωρήθηκε ότι προσβάλλει τον Χριστό- και τον Πέτρο Τατσόπουλο. Ο τελευταίος δέχθηκε γιατί έχει μάθει να μην αρνείται. Γιατί, όπως προείπαμε, “εχει λυμένο το ζωνάρι”. Καλώς; Κακώς; Θέλει συζήτηση.
Είναι εντυπωσιακό, πάντως, το πόσο γρήγορα έχουν μάθει τους κανόνες της λαϊκίστικης τηλεόρασης οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής. Λες και εκπαιδεύονταν για χρόνια σε ειδικά στρατόπεδα μπροστά σε τηλεοπτικές οθόνες, με τον “Μεγάλο Αδελφό” να δίνει παραγγέλματα και να μετράει την αντίδραση του κοινού στα μηχανάκια της τηλεθέασης.
Ήταν προφανές πως Παναγιώταρος πήγε για να ξυλοκοπήσει λεκτικά τον Τατσόπουλο, αφού (ακόμα) δεν του επιτρέπεται να το κάνει πραγματικά. Με ειρωνεία, με μαγκιά γυμναστηρίου πολεμικών τεχνών, με την πολιτική τεστοστερόνη στα ύψη, ο Παναγιώταρος μπήκε στο στούντιο για να συντρίψει ¨αλβανούς κίναιδους”, “αριστερούς”, “κουλτουριάρηδες” και οιονδήποτε δεν συμφωνεί με τις απόψεις του.
Το πιθανότερο είναι πως δεν θα ασχοληθεί κανείς, αλλά συγκρατήστε πως ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής δικαιολόγησε απολύτως τις φονταμενταλιστικές δολοφονικές επιθέσεις μουσουλμάνων εξ αφορμής του προκλητικού και προσβλητικού “Μωάμεθ”, για να αιτιολογήσει τις επιθέσεις των δικών του στο Corpus Christi της Ιεράς Οδού.
Θα έχει ενδιαφέρον, για παράδειγμα, να ακούγαμε την επίσημη θέση της Χρυσής Αυγής: Εφεξής, οτιδήποτε αντιβαίνει στο πλαίσιο των “άριων” αρχών της και στην εκδοχή τους περί πατριωτισμού θα τιμωρείται; Με ανασκολοπισμό, εμπρησμό, σταύρωση; Γιατί εάν κάποιος δικαιολογεί τις θηριωδίες των φονταμενταλιστών ανοίγει το δρόμο για τη “χριστιανική” εκδοχή τους (το ότι ο Χριστός απεχθανόταν και απαγόρευε τη βία, αυτό είναι κάτι που οι οπαδοί της Χρυσής Αυγής δεν πρόλαβαν να μάθουν).
Πέραν αυτών, όμως, πέραν, δηλαδή, των “θερμών επεισοδίων” Τατσόπουλου- Παναγιώταρου, Χρυσής Αυγής- ΣΥΡΙΖΑ, Χρυσής Αυγής- ΠΑΣΟΚ και άλλων τινών, υπάρχει και κάτι που αφορά το συνάφι μας.
Πόσο θεμιτό είναι να εκμαιεύεις τηλεθέαση βάζοντας, μαζί, τον Τατσόπουλο και τον Παναγιώταρο; Θα μου πείτε, μεγάλα παιδιά είναι,α ς αποφασίσουν μόνοι τους. Όχι. Υπάρχει και η ευθύνη του δημοσιογράφου. Η ενημέρωση και η ανάλυση ενός φαινομένου δεν προϋποθέτει συνθήκες αρένας. Το αντίθετο. Η αρένα αποπροσανατολίζει την ενημέρωση και την ανάλυση.
Το φαινόμενο Χρυσή Αυγή το εξέθρεψε η κρίση, η φτώχεια, η απελπισία, η μυρωδιά κοινωνικού θανάτου, η αποσάρθρωση των τάξεων, η πολιτική διαφθορά, η ανικανότητα όσων κυβέρνησαν. Και το υποτίμησαν (σαμε) άπαντες -δεξιοί και αριστεροί.
Το γεγονός ότι δημοσκοπικά ανεβαίνει, όμως, αποτελεί, πλέον, και “κατόρθωμα” κάποιων media. Συγκεκριμένων δημοσιογράφων που αντιμετωπίζουν με κυνισμό αριθμολάγνου (όσον αφορά τους αριθμούς της AGB) την καταστροφή και τον διχασμό που υφέρπουν.
Υ.Γ Έθιξα το παραπάνω θέμα στην εκπομπή μου της Παρασκευής (λίγο μετά το show στον Σκάϊ). Δέχθηκα πολλά υποστηρικτικά μηνύματα, δέχθηκα, όμως, και κάποια άκρως επιθετικά. Έως απειλητικά. Μιλούσαν για νέα Μακρονήσια, για εξοστρακισμούς, για ξυλοδαρμό. Προφανώς προέρχονται από “τσάμπα μάγκες”. Όμως, ας το προσέξουν αυτό όλοι. Ιδιαίτερα όλοι όσοι παίζουν με τη φωτιά με γυμνά χέρια.
Όσο για τη Χρυσή Αυγή, επιχειρώντας να μιλήσω στο δικό τους επίπεδο, διερωτώμαι και απορώ: θεωρούν πως το μείζον πρόβλημα της χώρας είναι κάτι ηθοποιοί σε μία προσβλητική για το Χριστό παράσταση; Ίσως, αύριο, κάποιοι “θηλυπρεπείς” σε τηλεοπτικά πάνελ (τι θα κάνουν θα εισβάλλουν στα στούντιο;). Δεν είναι το μνημόνιο, τα μέτρα, αυτοί που κυβερνούν, η Μέρκελ, ο Σόϊμπλε, ο Τόμσεν, τα σκάνδαλα; Διότι προσωπικά δεν ενθυμούμαι καμια σημαντική και θορυβώδη παρέμβασή τους για όλα αυτά (πλην μεταναστευτικού εννοώ). Δεν τους είδα στην πορεία κατά της Μέρκελ, δεν είδα κανένα -επικοινωνιακό έστω- τσαμπουκά κατά των τροϊκανών.
Μήπως, τελικά, φόρεσαν προεκλογικά την αντιμνημονιακη προβιά, μόνο και μόνο για να κάνουν “εκκαθαρίσεις” με κοινοβουλευτικό μανδύα;