Με κεντρικό άρθρο στην ηλεκτρονική έκδοση του Βήματος υπό τον τίτλο “Γιατί τόσα ψέμματα κ. Παππά”, καλείται ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής Νίκος Παππάς να παρέμβει για τη διάσωση των εντύπων του ΔΟΛ έστω και την ύστατη στιγμή. Στην ίδια κατεύθυνση είναι και το άρθρο του διευθυντή του Βήματος Αντώνη Καρακούση, ο οποίος αφήνει αιχμές κατά των νέων εκδοτικών εγχειρημάτων από τους Νίκο Χατζηνικολάου και Γιάννη Κουρτάκη που έχουν ήδη προαναγγελθεί και προσλαμβάνουν, όπως λέει, τους καλύτερους δημοσιογράφους του Συγκροτήματος.
Το άρθρο του Βήματος:
Το λιγότερο που θα μπορούσε να περιμένει κανείς από τον πολυτάλαντο κ.Παππά, είναι λίγη περισσότερη σοβαρότητα και λιγότερη οίηση. Φαίνεται όμως ότι δεν διδάχτηκε τίποτε από το φιάσκο με το παιγνίδι που είχε στήσει με τις τηλεοπτικές άδειες και συνεχίζει απτόητος την ίδια τακτική της παραπλάνησης και της ψευδολογίας.
Ισχυρίστηκε χθες ότι κάποιοι πιέζουν την Κυβέρνηση, να νομοθετήσει ώστε οι τράπεζες να συνεχίσουν να δανειοδοτούν τον ΔΟΛ. «Με τον τρόπο αυτό» είπε «θα δημιουργηθεί μια κατάσταση όπου ο ιδιοκτήτης Μέσων Ενημέρωσης θα έχει “το απόλυτο κίνητρο”, για να τα χρεοκοπεί». Η ιδιοκτησία που δεν βάζει το χέρι στην τσέπη υποστήριξε, δίνει τα κλειδιά και φεύγει.” Δεν γίνεται πλέον στην Ελλάδα να κάνουν κάποιοι δουλειές με τα λεφτά των άλλων και με αέρα. Κανένα πρωτοσέλιδο, κανένας εκβιασμός, καμία συκοφαντία δεν πρόκειται να μας κάνει να αλλάξουμε γνώμη “.
Κανείς κ.Παππά δεν ζήτησε από τις τράπεζες να συνεχίσουν να χρηματοδοτούν το “Βήμα” και “Τα Νέα”. Ούτε πολύ περισσότερο να χαρίσουν τα δάνεια του ΔΟΛ στον εκδότη του. Αυτό που ζητούν οι εργαζόμενοι του Οργανισμού είναι να απελευθερωθεί ένας λογαριασμός, ώστε τα χρήματα από τις πωλήσεις των εντύπων να μπορούν να στηρίξουν την έκδοση τους μέχρις ότου το δικαστήριο επικυρώσει τον ορισμό του ειδικού διαχειριστή. Δεν ζητήσαμε να κάνουμε δουλειές ούτε με τα χρήματα του ελληνικού λαού, ούτε κάποιων άλλων,ούτε πολύ περισσότερο μια ειδική μεταχείριση.Τα έσοδα από τη δική μας δουλειά απαιτούμε μέχρι να αποφασίσει ο εκκαθαριστής το μέλλον του ΔΟΛ.
Ο κ.Παππάς με αυτά που λέει αποδεικνύει ξεκάθαρα ότι το ενδιαφέρον της κυβέρνησης για τους εργαζόμενους είναι απολύτως υποκριτικό. Ο Πρόεδρος της Βουλής έχει στα χέρια του μια τροπολογία που υποστηρίζεται από βουλευτές όλης σχεδόν της αντιπολίτευσης. Ας αφήσουν λοιπόν στην άκρη τις λαϊκίστικες κορώνες κι ας την φέρουν στη Βουλή για ψήφιση. Για να δούμε τότε πραγματικά ποιοι από την κυβέρνηση και από την αντιπολίτευση ενδιαφέρονται πραγματικά για το μέλλον δύο ιστορικών εφημερίδων και ποιοι παίζουν διαπλεκόμενα παιγνίδια για να εξυπηρετήσουν τα προσωρινά καιροσκοπικά τους σχέδια.
Το άρθρο του Αντώνη Καρακούση:
Ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη οδηγείται ταχύτατα σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης.
Και μάλιστα με τους χειρότερους δυνατούς όρους, μετά την άρνηση της Δικαιοσύνης να προβλέψει κάποιο υποτυπώδη μηχανισμό χρηματοδότησης και την άρνηση της κυβέρνησης – όπως ξεκαθάρισε ο ίδιος ο πρωθυπουργός την Παρασκευή στη Βουλή – να ψηφίσει σχετική τροπολογία.
Έτσι οι προσπάθειες των εργαζομένων για τροποποίηση της δικαστικής απόφασης εξελίσσονται σε εμφανώς αρνητικό περιβάλλον.
Κατά τα φαινόμενα η πορεία προς το καθεστώς της ειδικής διαχείρισης μοιάζει αναπότρεπτη και θα επισυμβεί χωρίς υποτυπώδη χρηματοδότηση, με τις εφημερίδες κλειστές και τα υπόλοιπα μέσα υπολειτουργούντα.
Το δυστύχημα είναι ότι στις 3 Μαρτίου, όταν το Δικαστήριο αποφανθεί επί του αιτήματος των πιστωτριών Τραπεζών για ορισμό εκκαθαριστή,θα βρει τον οργανισμό ουσιαστικά νεκρό.
Ο εκκαθαριστής στα μέσα Μαρτίου, όταν θα εκδοθεί η σχετική δικαστική απόφαση, θα παραλάβει δυστυχώς μόνο ντουβάρια και αδρανείς τίτλους.
Και έτσι θα βρεθεί στη δυσάρεστη θέση να πουλάει κοψοχρονιά, με το ελάχιστο δυνατό τίμημα, τίτλους χωρίς περιεχόμενο.
Με αποτέλεσμα να ανακτήσει το ελάχιστο των δανείων που κατά καιρούς προσφέρθηκαν στον οργανισμό.
Και αυτό γιατί οι περισσότεροι εργαζόμενοι των εφημερίδων και των λοιπών μέσων, το μόνο δηλαδή ουσιαστικό εναπομείναν κεφάλαιο της εταιρίας, θα έχει διαρρεύσει προς άλλες κατευθύνσεις.
Ήδη οι καλύτεροι δημοσιογράφοι του οργανισμού διεκδικούνται από τους ανταγωνιστές και οικονομικά εξουθενωμένοι όπως είναι, κατευθύνονται με ταχύ ρυθμό προς άλλες εκδοτικές επιχειρήσεις.
Παρατηρείται μάλιστα τις τελευταίες μέρες πλειοδοσία προσφορών, που αν μη τι άλλο δηλώνει την αξία που είχε ενσωματωμένη ο οργανισμός.
Επιπλέον γίνεται αντιληπτό ότι σπεύδουν άπαντες να καλύψουν το εκδοτικό κενό που αφήνει πίσω του ο οργανισμός.
Πλείστοι ανταγωνιστές, χρεοκοπημένοι οι περισσότεροι ελπίζουν σε διάσωση δι’ ημών.
Αναγγέλλουν εν ριπή οφθαλμού την έκδοση νέων εφημερίδων και προσπαθούν να πάρουν ότι μπορούν, ώστε από καλύτερες θέσεις να διεκδικήσουν το μερίδιο αγοράς που ελευθερώνεται.
Όπως όλα δείχνουν το επόμενο διάστημα και μέχρι να οδεύσει ο ΔΟΛ στη διαδικασία των πλειστηριασμών θα γίνουμε μάρτυρες ενός πληθωριστικού εκδοτικού φαινομένου.
Το οποίο ακριβώς επειδή θα γίνει με σπουδή θα έχει ακριβώς χαρακτηριστικά πληθωριστικού φαινομένου.
Οι νέες εφημερίδες που θα εκδοθούν και τα υπόλοιπα μέσα που η συγκυρία της πτώσης του ΔΟΛ θα αναδείξει, θα είναι ισοϋψή κακέκτυπα χωρίς βάθος, χωρίς κουλτούρα, κύρος και αξιοπιστία.
Του καιρού κατασκευάσματα, κενά περιεχομένου, ίδια κι απαράλλαχτα των περισσότερων που σήμερα κρέμονται στα περίπτερα ή αναρτώνται στο διαδίκτυο.
Γι’ αυτό και είχε αξία η διάσωση και η ομαλή μετάβαση του οργανισμού σε νέους επενδυτές.
Αλλά δυστυχώς επικράτησαν άλλα μέτρα κι άλλα σταθμά.
Η κυβέρνηση ήθελε το λάφυρο, οι Τράπεζες επιζητούσαν την απαλλαγή από τυχόν ποινικές ευθύνες και οι ανταγωνιστές ενδιαφέρονταν μόνο για τον διαμοιρασμό των ιματίων μας.
Όσοι δώσαμε τη μάχη της διάσωσης μπορούμε τουλάχιστον να κοιμόμαστε ήσυχοι τα βράδια. Το κενό θα φανερωθεί, το έλλειμμα θα αποκαλυφθεί και η ζωή, η πραγματική ζωή,θα δώσει θέση και χώρο στις πραγματικές προσπάθειες που έχει ανάγκη ο τόπος.