ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Το Εργατικό κόμμα της Ολλανδίας κατείχε από τις εκλογές του 2012 38 έδρες στο Κοινοβούλιο. Μετά τη χθεσινή εκλογική αναμέτρηση θα εκπροσωπηθεί μόνο με 9 βουλευτές.
VVD (Κεντροδεξιά/Ρούτε) – 33 έδρες
PVV (Ακροδεξιά/Ισλαμόφοβοι) – 20 έδρες
CDA (Χριστιανοδημοκράτες) – 19 έδρες
D66 (Φιλελεύθεροι Δημοκράτες) – 19 έδρες
GroenLinks (Πράσινοι Αριστεροί) – 14 έδρες
Σοσιαλιστικό Κόμμα SP (Αριστερά) – 14 έδρες
PvdA (Σοσιαλδημοκράτες/Ντάισελμπλουμ) – 9 έδρες
Λοιπά κόμματα 22 έδρες
Ελάχιστοι εκτός Ολλανδίας γνωρίζουν τον επικεφαλής του κόμματος. Το πλέον προβεβλημένο -ίσως περισσότερο στην υπόλοιπη Ευρώπη απ΄ ότι στην χώρα του- είναι ο Γερούν Ντάϊσελμπλουμ, υπουργός Οικονομικών στην προηγούμενη συμμαχική κυβέρνηση του Μαρκ Ρούτε και πρόεδρος του Eurogroup.
Μπορεί τα βλέμματα όλων των Ευρωπαίων να έκλεψε η νίκη του κόμματος του Ολλανδού πρωθυπουργού και στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες να πανηγυρίστηκε δεόντως η διάψευση του εφιαλτικού σεναρίου επικράτησης του ακροδεξιού και ξενοφοβικού Γκέερτ Βίλντερς -που είχε στην προμετωπίδα του σχεδόν ανύπαρκτου προγράμματός του το Nexit-, όμως η κατάρρευση της Ολλανδικής σοσιαλδημοκρατίας (PvdA) του κ. Ντάϊσελμπλουμ δεν μπορεί να διαλάθει της προσοχής όσων τουλάχιστον επιθυμούν μία βαθύτερη ανάλυση των αιτίων των ευρωπαϊκών πολιτικών αλλαγών.
Η προσέγγιση της βαρύτατης ήττας (στα όρια του πολιτικού αφανισμού) από τον ίδιο τον Γερούν Ντάϊσελμπλουμ προδίδει αμηχανία αν δεν είναι εντελώς απλοϊκή:
“Είχαμε τα πάνω και τα κάτω μας τους τελευταίους μήνες. Αύριο θα αρχίσουμε να ξαναχτίζουμε, μαζί με όλα μας τα μέλη. Είμαστε σοσιαλδημοκράτες, δεν θα τα παρατήσουμε ποτέ” δήλωνε ο νυν πρόεδρος του Eurogroup μετά το πρώτο exit poll που ανακοινώθηκε από το κρατικό κανάλι NOS.
Σε συγκέντρωση στελεχών του Εργατικού κόμματος μετά την ανακοίνωση των exit polls ο επικεφαλής Λούντβικ Ασερ, εξέφρασε την απογοήτευσή του για το αποτέλεσμα αλλά τόνισε ότι η ψήφος των πολιτών πρέπει να γίνει σεβαστή. “Απόψε θρηνούμε για ένα δραματικό αποτέλεσμα, Όμως να μην ξεχάσετε ποτέ ότι αξίζει να συνεχίσουμε να παλεύουμε για τις ιδέες μας”.
A very disappointing result for my PvdA. But the vast majority of voters rejected the extreme populists. Which gives hope for the future.
— Jeroen Dijsselbloem (@J_Dijsselbloem) March 15, 2017
Το πρόβλημα, βεβαίως, στο μεγάλο ευρωπαϊκό κάδρο, δεν αφορά μόνο τον κ. Ντάϊσελμπλουμ. Η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία έχει υποστεί τα τελευταία χρόνια βαρύτατες ήττες. Με εξαίρεση τη Γερμανία, όπου ανακάμπτει έχοντας βρει την ευκαιρία ανανέωσης στο πρόσωπο του Μάρτιν Σουλτς, σε άλλες χώρες η συνέργεια των σοσιαλδημοκρατών σε σκληρές πολιτικές λιτότητας οδηγεί σε πολιτικά “βατερλώ”.
Ο κατακερματισμός των Γάλλων σοσιαλιστών ως απότοκο μιας κακής προεδρικής θητείας του Φρανσουά Ολαντ στη Γαλλία είναι το πιο πρόσφατο παράδειγμα. Προηγήθηκαν τα πολιτικά αδιέξοδα του Ματέο Ρέντσι στην Ιταλία.
Στην Ελλάδα ζήσαμε το πιο “σκληρό” ανάλογο παράδειγμα. Οι Ολλανδοί Εργατικοί/ Σοσιαλδημοκράτες υπέστησαν κάτι ανάλογο με ότι υπέστη το ΠΑΣΟΚ μετά την πρώτη μνημονιακή του “θητεία” και, κυρίως, μετά τη συνεργασία με την κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά.
Με τις ιδιαιτερότητες που αυτό εμπεριέχει κάτι ανάλογο υφίσταται -δημοσκοπικά προς το παρόν- και ο φίλα διακείμενος στους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές Αλέξης Τσίπρας.
Η περίπτωση Ντάϊσελμπλουμ, όμως, είναι κάτι περισσότερο. Στην Ολλανδία, ως υπουργός Οικονομικών, εφήρμοσε σκληρές πολιτικές που απορρύθμισαν την αγορά εργασίας (μπορεί το επίσημο ποσοστό ανεργίας να είναι μικρό, όμως, ένας μεγάλος αριθμός Ολλανδών εργάζονται με ακραίες μορφές ελαστικής εργασίας που τους καθιστούν “σχεδόν άνεργους”) και εξόντωσαν φορολογικά τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Η Ολλανδία έχει πάψει προ πολλού να είναι παράδεισος, όπως ορισμένοι διακηρύσσουν.
Ο Γερούν Ντάϊσελμπλουμ μπορεί να απολαμβάνει την ισχύ που του παρέχει στα ευρωπαϊκά fora (όπως το Eurogroup) η “λάμψη” που του δίνει ο πολιτικός του μέντορας Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε, αυτή όπως η ισχύς είναι δανεική και εξατμίζεται μόλις επιστρέφει στην πατρίδα του.
Φυσικά, τίθεται εκ των πραγμάτων ένα νέο ζήτημα. Μπορεί ένας πολιτικός που αποτυγχάνει παταγωδώς στη χώρα του, που παραδίδεται εκλογικά στη χλεύη των συμπατριωτών του, να παραμένει ενορχηστρωτής κεντρικών ευρωπαϊκών πολιτικών για τις οποίες ο ίδιος καταδικάστηκε;
Έχει συμβεί και παλαιότερα, με τον Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, υψηλόβαθμο στέλεχος της Goldman Sachs πλέον, ο οποίος οδήγησε την Πορτογαλία στη χρεοκοπία και το μνημόνιο αλλά “επιβραβεύθηκε” με τη θέση του προέδρου της Κομισιόν.
Εν κατακλείδι, υπάρχουν πολλά μέτωπα ανοικτά στην Ευρώπη που δεν καλύπτονται εύκολα από την πρόσκαιρη ανακούφιση της μη επικράτησης Βίλντερς.
Ειρήσθω εν παρόδω, ο “ήρωας” σήμερα (στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες) Μαρκ Ρούτε έχασε 8 έδρες από την κοινοβουλευτική δύναμη του κόμματός του και ο ηττημένος ακροδεξιός Βίλντερς κέρδισε πέντε…
Σεραφείμ Π. Κοτρώτσος