ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Μεσούσης της διαπραγμάτευσης για την δεύτερη αξιολόγηση κι ενώ άπαντες αναμένουν τις αποφάσεις που θα λάβει η διοίκηση του ΔΝΤ στην Εαρινή του Σύνοδο, στις 21-23 Απριλίου, όπου θα διαφανούν και οι πραγματικές προθέσεις της κυβέρνησης Τραμπ, το Ταμείο με ένα εσωτερικό του έγγραφο εμφανίζεται αποφασισμένο να αλλάξει ολόκληρη την “αρχιτεκτονική” της εφεξής συμμετοχής του σε προγράμματα βοήθειας κρατών που ανήκουν σε νομισματικές ενώσεις και ως εκ τούτου δεν έχουν το “εργαλείο” των υποτιμήσεων.
Όπως περιγράφεται στην εσωτερική έκθεση η οποία αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του Ταμείου το εκτελεστικό του συμβούλιο έχει εξετάσει πέντε (5) συστάσεις του Ανεξάρτητου Ταμείου του ΔΝΤ σύμφωνα με τις οποίες αλλάζει η δομή (structure) των μνημονίων για χώρες οι οποίες ανήκουν σε νομισματικές ενώσεις. Το ενδεχόμενο πρόβλημα το οποίο θα μπoρούσε να ανακύψει στις διαπραγματεύσεις μεταξύ Αθήνας και Θεσμών εντοπίζεται στο γεγονός ότι αυτή η αλλαγή στάσης του Ταμείου στον τρόπο με τον οποίο θα χτίζονται μνημόνια θα προσδιοριστεί τον Ιούνιο.
Κάτι που πρακτικά μπορεί να οδηγήσει σε μετακύλιση των αποφάσεων για την τελική στάση του Ταμείου και σε παράταση της αγωνίας και της αβεβαιότητας.
Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί ότι αυτή η εσωτερική έκθεση δεν αφορά μόνο στην Ελλάδα αφού αξιολογεί το Ταμείο και τη συμμετοχή του στα μνημόνια ακόμη δύο χωρών – της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας. Όπως χαρακτηριστικά σημειώνεται «αναγνωρίζεται ότι το Ταμείο έχει ανάγκη να μάθει από την εμπειρία του σε τρία προγράμματα Κρατών – Μελών της Ευρωζώνης και τα πολύτιμα μαθήματα που έχει (σσ ήδη) λάβει μπορούν να εμπνεύσουν το Ταμείο να αποφύγει ή/και να χειριστεί καλύτερα κρίσεις στο μέλλον». Ειδικά για την Ελλάδα γίνεται μόνο μία αναφορά η οποία αφορά στο ότι «η πολιτική οικονομία της ελληνικής κρίσης είναι μοναδική και σύνθετη», κάτι το οποίο αποτελεί και μία έμμεση συγκάλυψη (υπό το πρόσχημα της “μοναδικότητας” ) των τεραστίων σφαλμάτων που έγιναν στα ελληνικά προγράμματα από το ίδιο το Ταμείο.
Στην έκθεση αυτή γίνεται επιπλέον λόγος για την αναγκαιότητα λήψης «ειδικών εγγυήσεων» προκειμένου να περιορίζονται τυχόν πολιτικές παρεμβάσεις από άλλα Κράτη-Μέλη ή/και φορείς που συμμετέχουν στο πρόγραμμα με την Κομισιόν, την ΕΚΤ και ισχυρά Κράτη-Μέλη της ζώνης του ευρώ να φωτογραφίζονται εμμέσως στο σημείο αυτό, γεγονός που αποτελεί όχι μόνο αιχμή αλλά και έμμεση αποκάλυψη του προβλήματος στις προσεγγίσεις των διαφόρων πλευρών.
Όπως ευστόχως αναφέρεται σε ανάλυση του thehuffingtonpost.gr, εάν λοιπόν, το ΔΝΤ πρόκειται να καθορίσει τον Ιούνιο τη στάση την οποία θα διατηρεί σε προγράμματα χωρών που ανήκουν σε νομισματική ένωση, δημιουργούνται ερωτήματα για το εάν τελικά θα αποφασίσει εγκαίρως (σσ Μάιο το αργότερο) ποια στάση θα κρατήσει στο ελληνικό πρόγραμμα αφού ακόμη δεν έχει αποφασίσει εάν τελικά θα συμμετέχει ή όχι σε αυτό με τη διαπραγμάτευση έτσι να μένει ως εκκρεμότητα.
Η εξέλιξη αυτή είναι ανησυχητική για την Αθήνα που θέλει να δει να κλείνει όσο το δυνατόν γρηγορότερα η αξιολόγηση και να αποκατασταθεί η κανονικότητα στην οικονομία ώστε να προλάβει και το QE της ΕΚΤ, ενώ δεν είναι καθόλου βέβαιο πως θα προκαλέσει ανησυχία στο Βερολίνο που βλέπει ότι κερδίζει χρόνο ενόψει γερμανικών εκλογών δίχως να χρειάζεται να αντιμετωπίσει τις κύριες απαιτήσεις του Ταμείου σχετικά με το χρέος και τα πλεονάσματα.
Την ίδια στιγμή, από την Αθήνα μέσω του κυβερνητικού εκπροσώπου, κ. Δημήτρη Τζανακόπουλου, υπογραμμίζεται ξανά ότι στόχος της κυβέρνησης είναι η συνολική συμφωνία η οποία θα περιλαμβάνει τόσο τα μεσοπρόθεσμα για το χρέος, όσο και τον προσδιορισμό των στο΄χων για τα πρωτογενή πλεονάσματα από το 2019 και μετά. Όπως ο ίδιος εξήγησε στη Real News πάρχουν οι προϋποθέσεις για την επίτευξη συμφωνίας «αρκεί όλοι να συμπεριφερθούν με σωφροσύνη και να μην ιεραρχείται ως κύριος στόχος η διατήρηση του διαπραγματευτικού γοήτρου».
Σε ο,τι αφορά στην πορεία της διαπραγμάτευσης το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης παραμένει αισιόδοξο με ανώτατο αξιωματούχο να δηλώνει ότι μετά τις επαφές στις Βρυξέλλες έχουν μείνει σε εκκρεμότητα δύο-τρία τεχνικά ζητήματα με τη βασική διαφωνία να εντοπίζεται κυρίως με το ΔΝΤ στα εργασιακά και τις συλλογικές συμβάσεις.
Ανάμεσα στα επόμενα βήματα είναι η πραγματοποίηση ευρύτερης σύσκεψης του πρωθυπουργού με το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, για να συνεκτιμηθούν οι διαβουλεύσεις στις Βρυξέλλες καθώς και οι επαφές Τσίπρα στη Ρώμη.