Η έκδηλη ανακούφιση στα πρόσωπα των συμμετεχόντων στο Eurogroup της Μάλτας καταγράφεται σε όλες τις ανταποκρίσεις του γερμανικού τύπου για την ευτυχή έκβαση της συνόδου. Βέβαια, όπως επισημαίνει η Handelsblatt, πρόκειται για ένα πρώτο βήμα, επειδή ανάμεσα στην ευρωζώνη και το ΔΝΤ συνεχίζει να επικρατεί βαθιά διαφωνία.
Ωστόσο «η συμφωνία της Παρασκευής θα έπρεπε να είχε γίνει από καιρό μετά από καυγάδες μηνών για τις μελλοντικές μεταρρυθμίσεις» σημειώνει ο σχολιαστής της «Διαμάχες σημειώθηκαν και ανάμεσα στους δανειστές με το ΔΝΤ να ζητά πιο δραστικές μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό και το ασφαλιστικό. Η ατέρμονη διελκυστίνδα έριξε την Ελλάδα σε νέα φάση αβεβαιότητα, κάτι που επιβάρυνε το τραπεζικό της τομέα…αλλά ευτυχώς μπήκε τέλος, γιατί όπως είπε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, κανείς δεν έχει συμφέρον από την αναζωπύρωση μιας νέας ελληνικής κρίσης».
Η Wirtschaftswoche επιχειρεί να δει τις εξελίξεις της Μάλτας υπό άλλη οπτική γωνία. «Κλιμάκωση όπως τότε απεφεύχθη, αλλά η κατάσταση στην Ελλάδα κάθε άλλο παρά καλή είναι», γράφει. «Η χώρα είναι μακριά από την επιστροφή της σε μια σταθερή οικονομική ανάπτυξη. Αυτό γίνεται τώρα σαφές μετά από μακρές προσπάθειες των δανειστών να δείξουν ότι τάχα η οικονομία της Ελλάδας ανακάμπτει…. Σε μια χρονιά με εκλογές στις δύο μεγαλύτερες οικονομίες της ευρωζώνης, οι δανειστές παραπλάνησαν την κοινή γνώμη».
Στο περιοδικό Der Spiegel του Σαββάτου αρθρογράφοι του περιγράφουν τις πιέσεις που ασκεί το Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα στην καγκελάριο ζητώντας της να χαλαρώσει τους όρους για μεταρρυθμίσεις στις χώρες της νότιας Ευρώπης.
Διαβάζουμε μεταξύ άλλων στο άρθρο: «Η διαμάχη για την Ελλάδα αποτελεί πρόγευση αυτού που περιμένει τη Μέρκελ στο θέμα Ευρώπη από το SPD…ο Μάρτιν Σουλτς και ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ (σ.σ ο οποίος είχε επισκεφθεί προ ημερών την Αθήνα- φωτό επάνω) έχουν συμφωνήσει στην εξής μοιρασιά των ρόλων: όταν πρόκειται για την Ευρώπη ο υποψήφιος καγκελάριος θα αποφεύγει να παίρνει θέση για να αποκτήσει στίγμα στην εσωτερική πολιτική, αντίθετα ο Γκάμπριελ ως μέλος της κυβέρνησης θα αναλάβει τον μικροπόλεμο με τον Σόιμπλε, και όταν ο υπουργός Οικονομικών λέει ότι τα χρήματα από μόνα τους δεν επαρκούν, τότε θα του απαντά ο Γκάμπριελ ότι τα μέτρα λιτότητας από μόνα τους επίσης δεν επαρκούν».
Αυτή τη διάσταση ελάχιστοι γνωρίζουν καθώς, σύμφωνα με πληροφορίες του anatropinews.gr, είναι ένα από τα μυστικά που κρατήθηκε ακέραιο μεταξύ Αθηνών, Βερολίνου και Βρυξελλών. Το Μέγαρο Μαξίμου υπήρξε εξαιρετικά φειδωλό, αυτή τη φορά, ακόμα και στο με ποιους ευρωπαίους ηγέτες συνομίλησε τηλεφωνικά ο πρωθυπουργός τις προηγούμενες μέρες. Η τηλεφωνική επικοινωνία με την Άγκελα Μέρκελ, για παράδειγμα, επιβεβαιώθηκε με καθυστέρηση αρκετών ωρών και, πάντως, όχι επισήμως στο Βερολίνο.
Τα πρόσωπα, πάντως, που διαδραμάτισαν σημαντικότατο ρόλο ήταν δύο: ο “συνήθης ύποπτος” πρόεδρος της Κομισιόν και ο υπουργός Εξωτερικών και αντικαγκελάριος της Γερμανίας Ζίγκμαρ Γκάμπριελ. Η παρέμβαση του δεύτερου προς την Άνγκελα Μέρκελ ήταν καταλυτική. Όπως έπραξε και ο Αλέξης Τσίπρας κατά την επικοινωνία του με τη Γερμανίδα καγκελάριο, έτσι και ο Ζίγκμαρ Γκάπριελ (συντονισμένα) ζήτησε να περιθωριοποιηθεί ο Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε, ο ρόλος του οποίου ήταν εξαιρετικά προβληματικός το προηγούμενο διάστημα. Υπό το πρόσχημα της αναποφασιστικότητας του ΔΝΤ και των επιφυλάξεων που διατύπωνε για τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και της Eurostat, ο Πολ Τόμσεν πρόβαλλε εμπόδια. Κάποιοι λένε πως αυτό γινόταν σε συνεννόηση με τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών που ήθελε να μετακινήσει χρονικά όσο το δυνατόν περισσότερο τη συμφωνία ώστε να μην αναγκαστεί να βρεθεί μπροστά στην ανοικτή ατζέντα του ελληνικού χρέους, όπως έχει δεσμευθεί πως θα κάνει το Ταμείο στην Εαρινή του Σύνοδο (21-23 Απριλίου).
Ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ υπήρξε δεόντως αποφασιστικός και έπεισε την Γερμανίδα καγκελάριο, η οποία δεν θέλει να διαρρήξει τις σχέσεις της με τους Σοσιαλδημοκράτες αφού προσδοκά να συγκυβερνήσει με το SPD του Μάρτιν Σουλτς μετά τις εκλογές. Οι πληροφορίες θέλουν, μάλιστα, την Άνγκελα Μέρκελ να έχει υποσχεθεί πως σε μία νέα κυβέρνηση “μεγάλου συνασπισμού” ο Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε δεν θα έχει ενεργό ρόλο και πάντως δεν θα βρίσκεται στο υπουργείο Οικονομικών (ίσως “επιβραβευθεί” με μία θέση αντικαγκελάριου ή κάτι συναφές).
Ακόμα κι αν δεν το ομολογούν δημοσίως Χριστιανοδημοκράτες και Σοσιαλδημοκράτες γνωρίζουν πως δεν συμφέρει σε κανέναν μία ελληνική κρίση λίγους μήνες πριν τις γερμανικές εκλογές. Ευτυχής συγκυρία στην παρέμβαση Τσίπρα και Γκάμπριελ προς τη Μέρκελ ήταν και η προγραμματισμένη επίσκεψη του Γερμανού προέδρου Φρανκ Βάλτερ Στάινμάϊερ στην Αθήνα, ο οποίος ήταν ενήμερος για την παρέμβαση Γκάμπριελ και συναίνεσε στο παρασκήνιο.
Ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, άλλωστε, που μετακινήθηκε κατ’ επιλογή του από το υπουργείο Οικονομίας στο υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας, με επιστολή του προ ολίγων μηνών προς την Άνγκελα Μέρκελ επικρίνει τους χειρισμούς του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών και του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στο θέμα της Ελλάδας.
Στην επιστολή του, την οποία δημοσιευσε η γερμανική εφημερίδα Handelsblatt, ο Γκάμπριελ εκφράζει την «έντονη ανησυχία» του, υπογραμμίζοντας πως το Βερολίνο θα πρέπει να διαδραματίσει «πιο εποικοδομητικό ρόλο».
Ο Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ ήταν το δεύτερο πρόσωπο που έβαλε για ακόμα μία φορά το πολιτικό του κεφάλαιο στο να υπάρξει συμφωνία. Και ο άνθρωπος που εξ ονομάτός του υλοποίησε το σχεδιασμό ώστε να αποσοβηθούν προβλήματα ήταν ο Πιερ Μοσκοβισί. Λέγεται πως σε όλα αυτά ο Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε πήρε ένα αντάλλαγμα: την παραμονή του -personna non gratta μέχρι προ ημερών- Γερούν Ντάϊσελμπλουμ στη θέση του προέδρου του Eurogroup μέχρι το τέλος της θητείας του.